Dangan masabi an Hade sa mga tawo na nasa too niya, ‘Madya kamo, mga paladan kan sakong Ama! Lumaog kamo sa Kahadean na inandam para saindo poon na lalangon an kinaban.
Nagsimbag si Jesus, “Felipe, haloy na nindo akong kaiba-iba, alagad dai mo pa ako midbid? An nakahiling sako, nakahiling na sa Ama. Tadaw ta nagsasabi kang ipahiling ko saindo an Ama?
Pakataram kaini ni Jesus, nagtingkalag siya sa langit asin nagsabi, “Ama, nag-abot na an oras. Pamurawaya an saimong Aki tanganing pamurawayon ka kan Aki.
“Ama, mawot ko na sinda man na itinao mo sako makaiba ko kun saen ako, nganing mahiling ninda an kamurawayan na itinao mo sako; huli ta namotan mo ako bago lalangon an kinaban.
Nasasalming saiya an kamurawayan nin Dios; siya an tunay na ladawan kan saiyang pagka-Dios. Iniingatan niya an gabos sa paagi kan mapangyari niyang tataramon. Pakalinigi niya kan mga tawo kan saindang mga kasalan, nagtukaw siya duman sa langit sa too nin Dios, an Pinakamapangyari sa gabos.
Kan ihayag na an buhay, nahiling mi iyan dangan pinatotoohan mi man saindo. Ipinapahayag mi saindo an buhay na iyan na daing kataposan na kaiba kan Ama asin ipinahayag samo.
Sasambahon an hayop na iyan kan gabos na tawo sa daga, pwera kan mga tawo na an ngaran nasusurat, bago pa lalangon an kinaban, sa libro nin buhay na sadiri kan Kordero na ginadan.