21 Ipinapamibi kong magkasararo logod sinda gabos; siring na ika, Ama, yaon sako asin ako yaon saimo, asin sinda man magin saro sa satuya, tanganing magtubod an kinaban na sinugo mo ako.
Itatao ko sainda an sarong katuyohan sa buhay, an omawon ako sa gabos na panahon para sa sadiri nindang karahayan asin sa karahayan kan saindang mga kapagarakian.
Igwa akong ibang mga karnero na mayo sa toril na ini. Kaipuhan na ilaog ko man sinda; madangog sinda sa tingog ko. Kaya magigin saro an ariponpon asin saro an pastor.
Alagad kun ginigibo ko iyan, maski dai kamo magtubod sako, magtubod kamo sa mga ginigibo ko tanganing maaraman nindo na an Ama yaon sako asin ako yaon sa Ama.”
Ngunyan madiyan na ako saimo; mayo na ako sa kinaban, alagad mawawalat sinda sa kinaban. O Banal na Ama, huli kan kapangyarihan kan saimong ngaran, pangatamana an mga itinao mo sako, tanganing magkasararo sinda siring na kita saro.
Sa ngaran ni Jesu-Cristo na satong Kagurangnan, nakikimaherak ako saindo, mga tugang, na magkaoroyon kamo nganing dai kamo magkabaranga; magkasararo kamo sa isip saka sa katuyohan.
Ngunyan, an mahalaga iyo na mamuhay kamo sosog sa itinutukdo kan Marahay na Bareta dapit ki Cristo, tanganing madalaw ko man kamo o dai, mabaretaan ko na nagdadanay kamong masarig, may saro sanang katuyohan, saka sararong nakikilaban para sa pagtubod sa Marahay na Bareta.