Hinapot ni Simon Pedro si Jesus, “Saen ka maduman, Kagurangnan?” “Dai ka makakasunod ngunyan sa padudumanan ko, alagad masunod ka sako ngapit,” an simbag ni Jesus.
Nadangog nindo akong nagsabi saindo na mahale ako alagad mabalik ako saindo. Kun namotan nindo ako, maoogma kamo huli ta maduman ako sa Ama; huli ta an Ama mas dakula sako.
Nag-orolay-olay an nagkapira kan mga disipulo, “Ano daw an boot niyang sabihon? Sabi niya, dikit na sanang panahon, asin dai ta na siya mahihiling, dangan pakalihis nin dikit na panahon, mahihiling ta giraray siya, huli ta maduman daa siya sa Ama.
Nasasalming saiya an kamurawayan nin Dios; siya an tunay na ladawan kan saiyang pagka-Dios. Iniingatan niya an gabos sa paagi kan mapangyari niyang tataramon. Pakalinigi niya kan mga tawo kan saindang mga kasalan, nagtukaw siya duman sa langit sa too nin Dios, an Pinakamapangyari sa gabos.
Danay na hilingon ta si Jesus, na iyo an sinasarigan kan satong pagtubod poon sa kapinonan sagkod sa kataposan. Tinios niya an krus asin dai pinahalagahan an kasosopgan kaiyan huli kan kaogmahan na naghahalat saiya; ngunyan nagtutukaw siya sa too kan trono nin Dios.