“Itinao sako kan sakong Ama an gabos na bagay. Mayong nakakamidbid sa Aki kundi an Ama sana; mayo man nin nakakamidbid sa Ama kundi an Aki sana asin an boot kan Aking makamidbid sa Ama.”
Kaya hinapot siya ninda, “Haen an saimong ama?” Nagsimbag si Jesus, “Dai ako nindo midbid, ni an sakong Ama. Kun midbid nindo ako, midbid man kutana nindo an sakong Ama.”
Dai nindo siya midbid, alagad midbid ko siya. Kun magsabi akong dai ko siya midbid, magigin akong putikon arog saindo. Alagad midbid ko siya; inootob ko an saiyang tataramon.
Mayo maski saro sa mga namamayo kan panahon na ini an nakasabot kan kadonongan na iyan; ta kun aram ninda iyan, dai kutana ninda ipinako sa krus an Kagurangnan nin kamurawayan.
maski kaidto nagtaram ako nin maraot dapit saiya, nagpasakit asin naglanghad saiya. Alagad naherak sako an Dios, huli ta bako pa akong paratubod kaidto asin dai ko aram an sakong ginigibo.
Hilingon nindo kun gurano kadakula an pagkamoot nin Dios sa sato, kun kaya inapod kitang mga aki nin Dios, asin iyan totoo. Dai kita midbid kan kinaban nin huli ta bakong midbid kaiyan an Dios.
Aram man nyato na an Aki nin Dios nagdigdi saka nagtao sato nin pakasabot, nganing mamidbidan ta an totoong Dios. Yaon kita sa totoong Dios, sa saiyang Aki na si Jesu-Cristo. Iyo ini an totoong Dios, asin an buhay na daing kataposan.