An Kagurangnan sarong Dios na andam nanggad na magligtas, kaya ilinakaw niya an saiyang mga togon saka mga katukdoan, asin boot niyang galangan iyan kan saiyang banwaan.
“Kwatro syentos nubentang taon an itinalaan nin Dios sa pagtalingkas sa saimong banwaan saka sa saimong syudad sa kasalan asin sa karatan. Papatawadon an kasalan asin papadanayon an hustisya, tanganing patotoohan an bisyon saka an propesiya, asin konsagrahon giraray an banal na Templo.
Huli ta nagtalaan an Dios nin sarong aldaw na huhukoman niya an kinaban sa katanosan, sa paagi nin sarong tawo na pinili niya. Ini pinatotoohan niya sa gabos kan buhayon niya liwat an tawong iyan!”
Igwa daw lamang maski sarong propeta na dai pinasakitan kan saindong mga ginikanan? Ginadan ninda an mga nagpahayag dapit sa pag-abot kan saiyang Matanos na Sorogoon, na saindong ipinasaluib asin ipinagadan.
Huli ta ipinapahayag kan Marahay na Bareta kun paano pinangagin matanos nin Dios sa saiya an tawo: sa paagi nin pagtubod magpoon sa kapinonan sagkod sa kataposan. Siring sa nasusurat, “An tawong pinangagin matanos sa Dios sa paagi nin pagtubod, mabubuhay.”
Alagad isinaro kamo nin Dios ki Cristo Jesus; ginibo man niya na si Cristo iyo an magin kadonongan ta. Sa paagi ni Cristo Jesus, kita nagin matanos sa Dios; pinangagin banal kita asin talingkas.
Mayo lamang nin kasalan si Cristo, alagad huli sato idinamay siya nin Dios sa satong mga pagkakasala tanganing sa pakisumaro saiya, magkaigwa kita kan katanosan nin Dios.
Mayong makakanegar na totoong dakulang misteryo an satong relihiyon: Nagpahiling siya kan siya nagin tawo, pinatotoohan siya kan Espiritu Santo, asin nahiling kan mga anghel. Ipinaghulit siya sa mga nasyon, tinubod sa bilog na kinaban, dinara sa kamurawayan.
Huli ta si Cristo nagadan dahel sa mga kasalan sarong beses sana nanggad. Matanos siyang tawo alagad nagadan siya para sa mga makasalan, tanganing madara niya kita sa Dios. Ginadan siya sa hawak alagad binuhay siya sa espiritu.