“Dakula nin marahay an mga ngangalasan na ipinahiling niya sato! Mapangyari nanggad an mga milagro na saiyang ginigibo. Sarong daing tapos na kahadean an saiyang kahadean; maghahade siya sagkod pa man.
Humugpa logod an maldisyon sa paradaya na nagsasakripisyo sa sako nin mayong halagang hayop, mantang igwa man sana siya nin mga marahay na hayop na saiyang itinugang itatao sako! Dakula akong hade, asin kinakatakotan ako kan mga tawo sa gabos na nasyon.”
Nadangog nindo akong nagsabi saindo na mahale ako alagad mabalik ako saindo. Kun namotan nindo ako, maoogma kamo huli ta maduman ako sa Ama; huli ta an Ama mas dakula sako.
Ngunyan madiyan na ako saimo; mayo na ako sa kinaban, alagad mawawalat sinda sa kinaban. O Banal na Ama, huli kan kapangyarihan kan saimong ngaran, pangatamana an mga itinao mo sako, tanganing magkasararo sinda siring na kita saro.