“Madya, mag-olay kita,” an sabi nin Kagurangnan. “Maski arog kapula sa dugo an saimong mga kasalan magigin maputi iyan siring sa nyebe; maski iyan arog kapula sa purpura, iyan magigin siring sa puting telang lana.
Nagsabi siya, “Magduman ka sa Nineve, idtong dakulang syudad, asin magtaram ka laban sa syudad, huli ta aram ko kun gurano karaot an mga namamanwaan duman.”
Nahiling nin Dios an ginibo ninda; kun paano sinda nagtalikod sa maraot nindang gawe. Kaya nagbago siya nin isip asin dai na niya sinda pinadusahan siring sa sinabi niyang gigibohon niya.
Sinabihan siya nin Kagurangnan, “An tinanom na ini nagtalubo sa laog nin sarong banggi dangan nawara sunod na aldaw; mayo kang ginibo para sa tinanom asin dai mo iyan pinatalubo—alagad pinagmomondoan mo iyan!
“Dangan nagtaram an Kagurangnan sa satuya gabos, ‘Makakaabot duman an saradit nindong mga aki, na dai pa nakakaaram kan maraot saka kan marahay, sinda na sinabi nindong mabibihag kan mga kaiwal. Itatao ko sainda an daga asin mag-eerok sinda duman.