Nagdapa si Abraham sa daga, alagad napangisi siya kan saiyang isaboot, “Pwede pa daw magkaaki an sarong arog sakong sanggatos na an edad? Pwede pa daw mag-aki si Sara sa edad na nubenta?”
Ako an Dios nin saimong mga magurang, an Dios ni Abraham, ni Isaac, asin ni Jacob.” Kaya tinahoban ni Moises an saiyang lalawogon huli ta natakot siyang maghiling sa Dios.
Kaya nagduman ako sa kapantayan, asin nahiling ko duman an kamurawayan nin Kagurangnan siring kan pakahiling ko kaiyan sa tampi kan Salog nin Kebar. Nagdapa ako sa daga,
Mantang nanggagadan sinda, nabayaan akong mayong kaiba. Nagdapa ako dangan nagkurahaw, “Kagurangnan Dios, tutunawon mo daw an natatada sa Israel sa saimong labi-labing kaanggotan sa Jerusalem?”
Alagad nagdapa sa daga si Moises saka si Aaron, dangan nagsabi, “O Dios na kagtao nin buhay sa gabos, kun nagkakasala an saro katawo, maaanggot ka daw sa bilog na komunidad?”
“Bako ako maski arin sa sinabi mo,” an simbag kan lalaki. “Nagdigdi ako bilang pamayo kan hukbo nin Kagurangnan.” Nagdapa si Josue sa pagsamba asin nagsabi, “Sorogoon mo ako, kagurangnan. Ano an boot mong gibohon ko?”
Kan mahiling ko siya, garo gadan akong natumba sa pamitisan niya. Alagad dinutaan niya ako kan saiyang toong kamot saka sinabihan ako, “Dai ka matakot! Ako an enot asin an huri;
Mantang nag-iitaas an kalayo hale sa altar, nahiling kan mag-agom na nag-iitaas sa langit an anghel nin Kagurangnan kaiba kan kalayo. Dangan nasabotan ni Manoa na an lalaki iyo palan an anghel nin Kagurangnan, kaya nagdapa an mag-agom sa daga. Dai na nanggad ninda nahiling an anghel.