1 Tinaraman nin Kagurangnan si Abram, “Bayaan mo an saimong daga, an saimong mga kadugo asin an harong kan saimong ama dangan magduman ka sa dagang ipapahiling ko saimo.
Kaya kan pahaleon ako nin Dios sa harong kan sakong ama, sinabihan ko siyang, ‘Saen man kita makaabot ikakapahiling mo an saimong pagkamaimbod sako sa pagsabi sa kiisay man na tugang mo ako.’”
An Kagurangnan, an Dios nin langit, na nagdara sako digdi hale sa harong nin sakong ama asin sa dagang namundagan ko, nanuga sako na itatao niya an dagang ini sa sakong mga kapagarakian. Papaenoton niya saimo an saiyang anghel tanganing ikakua mo duman nin agom an aki ko.
Rinaot kan sakong mga ginikanan an mga syudad nin Gozan, Haran, saka Rezep, dangan ginaradan ninda an mga taga Eden na nag-erok sa Tel-asar; mayo ni saro sa saindang dios an nagligtas sa sainda.
Kinua taka hale sa mga poro kan daga; inapod taka hale sa pinakaharayong mga kanto kaini asin sinabihan, ‘Ika an sakong sorogoon.’ Dai taka isinikwal kundi pinili.
Isipa nindo an saindong ginikanan na si Abraham, saka si Sara, na saindong hinalean. Kan apodon ko si Abraham, mayo siya nin aki, alagad kan bendisyonan ko siya, nagdakul an saiyang aki saka mga kapagarakian.
“Aki nin tawo, an mga nag-eerok sa mga rumpag na syudad kan daga nin Israel nagsasarabi: ‘Saro sana si Abraham alagad itinao saiya an bilog na daga. Ngunyan mas dakul na kita, kaya satuya na an daga.’
Huli sa pagtubod, nagkuyog si Abraham kan apodon siya nin Dios; nagduman siya sa daga na ipinanuga nin Dios saiya bilang pamana. Binayaan niya an sadiri niyang daga maski dai niya aram kun saen siya maduman.
Dangan nakadangog ako nin saro pang tingog hale sa langit na nagsabi, “Lumuwas kamo, banwaan ko! Lumuwas kamo sa saiya, ta tibaad madamay kamo sa mga kasalan niya, ta tibaad madamay kamo sa mga pasakit saiya.