Alagad pakatapos kan pagsenso ni David, nagbasol siya asin nagsabi siya sa Kagurangnan, “Nagkasala ako nin makuri huli kan ginibo kong ini! Nakikimaherak ako na patawadon mo ako sa kalolongan kong ini.”
Nahiling ni David an anghel na nanggagadan kan mga tawo, asin sinabihan niya an Kagurangnan, “Ako an nagkasala. Ako an nakaginibo nin maraot. Ano an naginibo kan mga tawong ini? Ako asin an sakong pamilya an padusahan mo.”
Dangan ipinaapod kan hade si Moises saka si Aaron asin sinabihan, “Ipamibi nindo sa Kagurangnan na haleon ining mga talapang asin tutugotan ko nang humale an mga tawo tanganing makapag-atang sa Kagurangnan.”
Nagduman an mga tawo ki Moises asin nagsabi, “Nagkasala kami kan magtaram kami tumang sa Kagurangnan asin saimo. Mamibi ka saiya na haleon an mga halas na ini.” Kaya namibi si Moises para sa mga tawo.
Nagsimbag si Balaam, “Nagkasala ako. Dai ko aram na nakatindog ka sa dalan tanganing olangon ako; alagad kun sa paghona mo maraot para sako an magpadagos, mapuli na ako.”
Nagsimbag si Saul, “Nagkasala ako; dai ko kinuyog an kabotan nin Kagurangnan asin an saimong katukdoan. Natakot ako sa mga tawo, kaya sinunod ko an saindang kamawotan.
“Nagkasala ako,” an simbag ni Saul. “Maski siring, pahilingan man giraray sa mga lider kan sakong banwaan asin sa bilog na Israel na ginagalangan mo ako. Mag-iba ka sako tanganing makapagsamba ako sa Kagurangnan na saimong Dios.”
Nagsimbag si Saul, “Nagkasala ako. Magbalik ka David, aki ko! Dai na ako mag-iisip na gadanon ka, huli ta dai mo ako ginadan ngunyan na banggi. Nagin lolong ako, asin dakula an ginibo kong karatan!”