asin namibi, “O Kagurangnan, Dios nin Israel, mayo nin Dios na arog saimo sa langit asin sa daga! Inootob mo an saimong tipan sa saimong banwaan asin ipinapahiling mo an danay mong pagkamoot sa mga sorogoon mong bilog na pusong nagkukuyog saimo.
“Kagurangnan, siisay sa mga dios an arog saimo? An arog saimo na makangangalas an kabanalan? Mga milagro asin gibo mong ngangalasan, siisay an makakaarog kaiyan?
An Kagurangnan, na naghahade asin nagsusurog sa Israel, an Kagurangnan nin mga hukbo, nasasabi kaini: “Ako an enot, an huri, an iyo sanang Dios; pwera sako mayo na nin ibang Dios.
Dai kamo matakot, sakong banwaan! Aram nindo na poon pa kaidto sagkod ngunyan hinulaan ko na an gabos na mangyayari, asin kamo an sakong mga saksi. Igwa pa daw nin ibang Dios? Igwa daw nin mapangyaring dios na dai ko pa nadangog?”
“Ako an halangkaw asin banal na Dios, na nabubuhay sagkod lamang. Nag-eerok ako sa sarong halangkaw saka banal na lugar, alagad nag-eerok man ako sa kaibahan kan mga tawong mapakumbaba saka nagsosolsol, tanganing ibalik sa sainda an saindang pagsarig asin paglaom.
An gabos na nasa mga Kasuratan, isinurat nganing tukdoan kitang magkaigwa nin paglaom sa paagi nin pakatagal saka karangahan na itinatao sato kan mga Kasuratan.
‘O Kagurangnan Dios, aram kong an ipinahiling mo sako iyo pa sana an kapinonan kan mga darakula asin makangangalas na mga bagay na gigibohon mo. Mayo nin dios sa langit asin sa daga na makakagibo kan mga ginibo mo.
“‘Ako, asin ako sana, an Dios; mayo na nin ibang totoong dios. Nakakagadan ako saka nakakabuhay; nakakalugad saka nakakapaomay, asin mayong makakaolang sa gigibohon ko.
“An Kagurangnan an saindong paraligtas, sa gabos niyang gibo, matanos asin mayong kakulangan. Dios na maimbod asin mayong karatan; matanos siya asin banal.