Nasa sako an espiritu kan Kagurangnan Dios, huli ta linahidan niya ako sa pagdara kan marahay na bareta sa mga dukha. Sinugo niya ako sa pagbolong kan mga nakukulogan an puso, sa pagpahayag nin katalingkasan sa mga bihag asin sa mga nasa bilanggoan.
Nagtataram pa siya kan lindongan sinda nin maliwanag na panganoron. Dangan sarong tingog hale sa panganoron an nagsabi, “Ini an Aki kong namomotan na ikinakaogma kong gayo—dangoga nindo siya!”
Kaya paduman kamo sa gabos na tawo saen man na lugar; gibohon nindo sindang mga disipulo ko. Bunyagan nindo sinda sa ngaran nin Ama, nin Aki, asin nin Espiritu Santo.
Ama, pamurawayon mo an saimong ngaran!” Dangan nadangog an sarong tingog hale sa langit na nagsabi, “Pinamuraway ko na asin papamurawayon ko giraray iyan.”
Nagsimbag si Jesus, “Kun hinahanap ko an sadiri kong kaomawan, mayo nin halaga an kaomawan na iyan. An nag-oomaw sako iyo an sakong Ama, na sinasabi nindo na saindong Dios.
Initaas siya sa too nin Dios; inako niya sa Ama an Espiritu Santo na ipinanuga saiya. Hale saiya ini gabos na nahihiling saka nadadangog nindo ngunyan.
Sinusuratan mi kamo dapit saiya na yaon nang dati poon pa sa kapinonan—an tataramon nin buhay. Nadangog saka nahiling mi siya mismo; napagmasdan saka nakapotan mi siya.
Si Jesu-Cristo an nagdigdi huli sa tubig asin sa dugo; nagdigdi siya bako sanang huli sa tubig nin saiyang bunyag, kundi huli man sa dugo nin saiyang kagadanan.