20 നമ്മള തെയ്വമും അപ്പനം ആഞ്ഞവന്ക്ക് എപ്പ്ള്പ്പ്ളും മകത്തം ഒണ്ടാക്ട്ട്. ആമേൻ.
നിങ്ങ കുമ്പ്ട്വ്നിക്കി ഈണ കുമ്പ്ടണം: മേലോകത്തീല എങ്ങള അപ്പാ, നിങ്ങള ശുത്തിയൊള്ള പേര് മകിമപ്പെടട്ടെ;
അത്കൊണ്ട് ഒക്ക പുത്തികളും അവനീനെന്റ് വെന്റ്; ഒക്ക അവനീല് നടക്ക്ന്റ്; അത്മാട്ട്ക്ക്മില്ല ഒക്ക കാരിയങ്ങളും നെലനെക്കന്റത് അവന്ക്ക് വേണ്ടിയാണും; അത്കൊണ്ട് അവന്ക്ക് എപ്പനം മകത്തം ഒണ്ടാക്ട്ട്. ആമേൻ.
പുത്തിയൊള്ളവനാഞ്ഞ ഒരേ ഒര തെയ്വത്ത്ക്ക് കിര്ശ്തുഏശുവീല് മാനമം മകത്തമം എപ്പനെപ്പനം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
അവന്ക്ക് പള്ളിയിലും കിര്ശ്തുഏശുവിലും എപ്പനം തലമൊറ തലമൊറയാഞ്ഞ് മകത്തം ഒണ്ടാക്ട്ട്. ആമേൻ.
ആണ തെയ്വത്ത്ന്റ മകത്തത്ത്ക്കും അവന പൊക്കി പേശ്വാനിക്കും വേണ്ടി ഏശുകിര്ശ്തുവീല് നെല്ല ശൊവാവം ഒള്ള ആള്കളാഞ്ഞ് വെര്വാനിക്കി നാന് കുമ്പ്ടന്റൻ.
കർത്താവാഞ്ഞ ഏശുകിര്ശ്തുവ്ന്റ കിറ്പ നിങ്ങള ഉശ്റോട ചേന്തിരക്കട്ടൻ.
എപ്പനം ഒള്ള രാശാവും നയിച്ച്കെട്ട് പോകാത്തവനം മായപ്പെട്ടവനം ആഞ്ഞ ഒരേ ഒര തെയ്വത്ത്ക്ക് എപ്പനം മാനമം മകത്തമം ഒണ്ടാക്ട്ട് ആമേൻ.
നമ്മള കർത്താവാഞ്ഞ ഏശുകിര്ശ്തുവ്ന നമ്മള കാപ്പാത്ത്കാറനാഞ്ഞ ഒരേ ഒര തെയ്വത്ത്ക്ക് ഒക്കക്കാലത്തിക്കം മുന്തിയും ഇപ്പനം എപ്പനെപ്പനം വെട്ടമം മകിമയും ശക്ക്തിയും അതികാരമം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
അവന്റ അപ്പനാഞ്ഞ തെയ്വത്ത്ന്റ രാശിയത്തീല് അവന്റ ഇട്ടം ചെയ്യന്റ നമ്മള പുരോകിതൻമാര് ആക്കിയവനുമാഞ്ഞ ഏശുകിര്ശ്തുവ്ക്ക് എപ്പനെപ്പനം മകത്തമം ശക്ക്തിയും ആമേൻ.
അപ്പത്തിന്ന ഒര വെലിയ പൂമികുല്ക്കം ഒണ്ടാഞ്ഞ്ത്; പട്ടണത്ത്ന്റ പത്തീലൊന്റ് പാകം ഇടിഞ്ഞ് പീത്; പൂമി കുല്ക്കത്തീല് ഏയായിരം ആള്കള് ചത്ത്കെട്ട് പിയ്യാര്; മിച്ചം വന്ത ആള്കള് പേടിച്ച് വെറച്ച് മേലോകത്തീല തെയ്വത്ത്ന മകത്തപ്പെടത്തിയാര്.
“തെയ്വത്ത്ന പേടിച്ച് അവന്ക്ക് മകത്തം കൊടവൻ; അവന്റ നായവിതിയിന്റ ശമയം വന്തിര്ക്ക്ന്റ് മാനമം പൂമിയും കടലും ഉത്പ്പ്കളും ഒണ്ടാക്കീവന കുമ്പ്ടൻ” ഇന്റ് അവൻ വെലീശക്ക്തിക്കി പേശിത്തിന്ന ഇര്ന്നാൻ.
അവങ്ങ വെലീയ ശെന്നയില് ഈണ പാടിത്തിന്ന ഇര്ന്നാര്, അറക്കപ്പെട്ട കുഞ്ചിയാട് ശക്ക്തിയും ശൊത്തും പുത്തിയും തെടമം മാനമം മകത്തമം നന്നിയും കെയ്യേപ്പാൻ ശോക്ക്തിയൊള്ളവനാണും.”
“ആമേൻ, നമ്മള തെയ്വത്ത്ക്ക് എപ്പനെപ്പനം പൊക്കിപ്പേശത്തം മകത്തമം പുത്തിയും നന്നിയും വെക്മാനമം തെടമം ശക്ക്തിയും ഒണ്ടാക്ട്ട് ആമേൻ” ഇന്റ് പേശി തെയ്വത്ത്ന കുമ്പ്ട്ടാര്.