18 എപശോശിലിട്ട് അവൻ ഏണയൊക്ക എക്ക് ഓകാരം കെട്ടിയാനിന്റ് നിക്ക് തിക്കൊണ്ടില്ലോ. അന്നാളക്കി കർത്താവീല് നെന്റ് അവന്ക്ക് കനിവ് കിട്ട്ട്ട് ഇന്റ് നാന് തെയ്വത്തോട കുമ്പ്ട്ടൻ.
നമ്മള അപ്പൻമാരോട കരണ കാട്ട്വാനിക്കും അവന്റ ശുത്തമാഞ്ഞ ഒടമ്പിടി നെനപ്പാനിക്കും വേണ്ടിയാണും അവൻ ഈണ ചെയ്ഞ്ഞത്.
നമ്മള തെയ്വം അവന്റ വെലീയ ഇട്ടമൊള്ള കരണയില് നമ്മളോട പൊറ്ക്കും ഈ കരണയില് ഉതിച്ച് വെന്റ ശൂരിയിനപ്പേല കാപ്പാത്തന്റവനാഞ്ഞ കിര്ശ്തു മേലോകത്തീനെന്റ് വന്ത് നമ്മ്ക്ക് ഒതവി ചെയ്യും.
കെരോതീന്റ കണക്കപ്പിള്ളയാഞ്ഞ കൂശീന്റ വീട്ട്കാറി ഓകന്നാനയും ശൂശന്നയം പെര്കാരിച്ച് വന്ത വേറൊരിന്ന മക്കളും അക്കൂട്ടത്തിലൊണ്ടാഞ്ഞ്ത്. ഈ മക്കള് അവ്ങ്ങ്ക്കൊള്ളതൊക്ക ഏശുവ്ക്കും ശിശിയൻമാര്ക്കും കൊട്ത്ത് ഒതവി ചെയ്ഞ്ഞാര്.
എപശോശില് എത്തിയിപ്പൻ പ്റ്ശ്ക്കില്ലയിനയും അക്കില്ലാവ്നയും അവട വിട്ട് പവ്ലോശ് അവടയൊള്ള എകൂതപള്ളിയില് പിയ്യ് എകൂതൻമാരോട പയമയിട്ടാൻ.
“തെയ്വം ശമ്മ്തിച്ചേ നാന് പിന്നയം വെര്വിൻ” ഇന്റ് പേശി അക്കില്ലാവ്നയും പ്റ്ശ്ക്കില്ലയിനയും അവട വിട്ട് പവ്ലോശ് എപശോശ്ക്ക് പിയ്യാൻ.
അപ്പല്ലോശ് കൊരിന്തീല് ആഞ്ഞപ്പൻ പവ്ലോശ് ഉള്ളീല് ഒള്ള നാട്കളീല് ഒക്ക പിയ്യ് എപശോശില് എത്തി അവട ചെല തെയ്വനമ്പ്കാറ കണ്ടാൻ.
നമ്മള കർത്താവാഞ്ഞ ഏശുകിര്ശ്തുവ്ന്റ നാളക്കി നിങ്ങ കുറ്റക്കാറാകാണ്ടി ഇരപ്പാനിക്കിവേണ്ടി അവൻ നിങ്ങള കടശി വെരയം ഒറപ്പോട നെർത്തും.
ഇന്റെ പെന്തക്കോശ് ഉലശവം വെരയം നാന് ഇവട എപശോശില് തിന്ന കുടിയിര്പ്പിൻ.
ഇന്റെ കിര്ശ്തുവ്ന്റ നായവിതി നാളക്കി അവങ്ങ ഓരോരത്തനം ഇതീല് എന്തൻ ഏവാരമിട്ട് വേല എടത്താരിന്റ് തിയ്യീല് വെളിപ്പട്ട് വെരത്തും അവങ്ങ ഏണത്തീ വേലയെടത്താരിന്റ് തിയ്യീല് ശോതന ചെയ്യത്തം ചെയ്യും.
തെയ്വനമ്പ്കാറ്ക്ക് താനതറമ്മം ചെയ്യന്റത്നപ്പെറ്റി നാന് നിങ്ങ്ക്ക് എയ്തന്റ ആവശമില്ല.
ഇന്റെ കനിവൊള്ള തെയ്വം നമ്മളോടൊള്ള കൊള്ള ശ്നേകത്തീല്,
അതീക്കായും കർത്താവാഞ്ഞ ഏശു വെളിപ്പട്വ്നിക്കി അവന്റ മൊകത്ത് എങ്ങള കാത്തിര്പ്പും എങ്ങള കൂയും എങ്ങള പൊക്കിപ്പേശത്ത്ക്കൊള്ള നേട്ടത്ത്ന്റ കാറണക്കാറും ഒറപ്പാഞ്ഞും നിങ്ങ തിന്നയാണും.
നിയ്യ് എപശോശ് നാട്ടീല് കുടിയിരക്കണം; നാന് മക്കതോനിക്കി പിയ്യപ്പൻ നിന്നോട പേശീത്പേല ഇപ്പനം പേശന്റൻ. എപശോശില് ഒള്ള ചെല ആള്കള് തെയ്വ വയനത്ത്ക്ക് എത്റാഞ്ഞ് പുത്തിപേശന്റാര്; അത് നെറത്ത്വാനിക്കി നിയ്യ് അവങ്ങളോട പേശണമിന്റ് നാന് ഇട്ടപ്പെടന്റൻ.
ആണയാണും എക്ക് ഈ കട്ടപ്പാട് വന്തതിന്റ് തിക്കൊണ്ട്; ഇന്റാലും നാന് നാണിക്കില എന്തൻപെറ്റിയിന്റെ നാന് നമ്പിയിരക്കന്റത് ഏവനിയിന്റ് എക്ക് തിക്കൊണ്ട്; എക്ക് തന്ത്വെച്ചിരക്കന്റ തെയ്വവേല കർത്താവ്ന്റ വെരത്ത് വെരയം പാത്ത്ട്ത്ത് നടപ്പാനിക്കി കിര്ശ്തുവ്ക്ക് ശക്ക്തിയൊണ്ടിന്റ് എക്ക് തിക്കൊണ്ട്.
എന്ന എണക്കിയ ഒനേശിപൊരൊശോടയും വീട്ട്കാറോടയും കർത്താവ് കനിവ് കാട്ട്ട്ട്. നാന് ഏല്ക്കൂട്ടീല് കെടന്നപ്പനും അവൻ നാണിച്ച്ല.
ഇന്റെ അവൻ റോമീല് വന്ത് കെയിഞ്ഞ് എന്ന കണ്ട് പിടിക്കിന്റ വെരയം തേടിനടന്നാൻ.
തികിക്കൊശ്ന നാന് എപശോശ്ക്ക് വിട്ടൻ.
ഇന്നി നീതീന്റ ശമ്മാനം എക്ക് പേണിവെച്ചിരക്കന്റാര്; അത് നീതിയോട നായംനടത്തന്റ കർത്താവ് ആ നാളക്കി എക്ക് തെര്വ്റ്; എക്ക് മാട്ട്ക്ക്മില്ല തെയ്വത്ത്ന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ഏശുവ്ന കാത്തിരക്കന്റ ഒക്കളക്കും കിട്ടും.
തെയ്വനമ്പ്കാറ്ക്ക് നിങ്ങ ചെയ്ഞ്ഞതം ഇപ്പൻ ചെയ്യന്റത്മാഞ്ഞ വേലയില് അവന്റ പേരോട നിങ്ങ കാട്ടിയ ശ്നേകം മറന്ന്കളവാനിക്കി തെയ്വം നീതിയില്ലാത്തവനില്ല.
തെയ്വം നിങ്ങളോട കിറ്പ കാട്ടി നിങ്ങള പൊളപ്പ്ന നാശത്തീനെന്റ് കാപ്പാത്തന്റത് ഏണയിന്റ് വ്ലാത്തിമാര് ഉത്ത്റ്വ് പേശിയാര്.
എപശോശ് പള്ളിയിലൊള്ള തൂതന്ക്ക് ഈണ എയ്തണം, “ഏയ് വെള്ളികള് വലത്തീ കെയ്യീല് പിടിച്ച് ഏയ് തങ്ക നെലവെളക്ക്കള നെട്വീല് നടക്കന്റവൻ പേശന്റത്,