4 നെത്തീൽ തെയ്വത്തിലെ മുത്തിരനാത്തെ മാനടവനുക്കല്ലാതെ പൂമീലെ പുല്ലുക്കോ പച്ചയായതൊണ്ണുക്കുമോ ഏളതൊരു മരത്തുക്കുമോ നാശം വരുത്തുവാനില്ലെ ഒണ്ണും അത്തുക്ക് കൽപ്പനെ കിടച്ചെ.
എന്തൊണ്ണാ കളവാണി കിരിശ്ത്തുക്കളും കളവാണി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും വന്താലെ തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തയാളുകളക്കൂടി തിശനാത്തെ വശീൽ നടത്തുവേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ അടകാളമാം അരിശുകമാം കാട്ടും.
കടശിനാളിൽ നിങ്കളെ രച്ചിക്കും ഒണ്ണ് നിങ്കാക്ക് അടകാളമായ് തെയ്വം തന്തിരുക്കിനെ തെയ്വ ആത്തുമാവെ നിങ്കെ കവലപ്പടുത്തുവാനില്ലെ.
പിന്നെ ഏൻ നോയ്ക്കവോളെ, ശീയോൻ മലേൽ കുഞ്ചി ആടും നെത്തീൽ അവൻ നാമമാം തകപ്പൻ നാമമാം എളുതിയിരുക്കിനെ നൂത്തി നാപ്പത്തിനാലായിരം വേരാ അവനും മത്തും നിക്കിനതാം കണ്ടെ.
“ഒരു നാളേലെ കൂലിയാനെ ഒരു വെള്ളി തുട്ടുക്ക് ഒരു കിലോ കോതമ്മേം ഒരു നാളേലെ കൂലീക്ക് മൂണ് കിലോ കുറുമ്പുല്ലാം ഒണ്ണാ എണ്ണക്കും വീഞ്ചുക്കും കേടെ വരുത്തുവാനില്ലെ” ഒൺ ചൊന്നെ ഒരു ഒച്ചെ നാല് ചീവാതികാട്ടുക്കും നടുവെ നുൺ ഏൻ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് പൂമീക്ക് മീത്തോടും കടലുക്ക് മീത്തോടും മരത്തുക്ക് മീത്തോടും കാത്ത് അടിയാതിരുപ്പേക്ക് നാല് തൂതരുകാട് നാലുകാത്താം പുടിച്ച് പൂമീലെ നാലുകോടും നിക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.
മുതേലെ തൂതൻ ഊതിയെ; അമ്പോളെ ഇലത്തം കലന്തെ കൽ മശേം തീയും പൂമീക്ക് മീത്തോട്ടുക്ക് പെയ് പൂമീലെ മൂണിൽ ഒരുക്കോടും മരങ്കാട്ടിൽ മൂണിൽ ഒരു പാകമും പച്ചപ്പുൽ തരുവകാട് ബൂറായും വെന്ത് വെണ്ണീറായെ.