16 ഇനി അവറാത്തുക്കു പഞ്ചം പുടിയാത്ത്; തണ്ണീം തവിയാത്ത്; വിശിലും അടിയാത്ത്; അവറാത്തുക്കു ചൂടും തട്ടാത്ത്.
ഒണ്ണാ ആശമാ വേര് നാതിരുക്കിനനാലെ അവറാത്തുക്ക് ബൊകുനാ നിലെ നിൽപ്പേക്ക് മുടീനതില്ലെ. കേട്ടെ വശനം നാലെ നെരുക്കമോ തണ്ടനയോ അടഞ്ചാ അവറെ വേമായേ അകന്തോനെ.
ഒണ്ണാ വിശിലടിച്ചവോളെ അത്തുക്ക് ആശമാ വേര് നാപ്പോയതുനാലെ വിശിൽ ചൂടടിച്ചതും അത് വേമായേ ഉലന്തേയെ.
തെയ്വത്തിലെ പിരിയം നടക്കോണും ഒൺ ആശിക്കിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ; അവറാത്തുക്ക് തെയ്വം മതി വരുത്തും.
ഒണ്ണാ വശനമെ കോക്കിനവോളെ കവുനമാ ഏത്തെടാതിരുക്കിനനാലെ നെരുക്കമോ തണ്ടനയോ അടഞ്ചാ തെയ്വ വശനമെ വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ.
ഒണ്ണാ അടീക്ക് വേര് നാപ്പോയതുനാലെ വിശിലടിച്ചവോളെ ഒത്തേ ഉലന്തേയെ.
അവൻ പഞ്ചത്തുക്ക് ഇരുന്തവേരാളെ നൻമകാട്ടിൽ നുറച്ചെ, പണക്കാറാളെ വെറും കയ്യാലെ ചൊല്ലിവുട്ടെ.
ഇപ്പെ പഞ്ചത്തുക്ക് ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ തുൺ മതി വരും; ഇപ്പെ കേശിനെ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കെ ചിരിക്കും.”
ഒണ്ണാ ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിയാത്ത്; ഏൻ കൊടുക്കിനെ തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കിനവനിൽ അത് തുമ്പുകമായ് പൊയ്ങ്കി അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരെ കൊടുക്കും” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
വിശിൽ ചൂട് കനത്ത് കനത്ത് വരുകയിലേ പുൽ ഉലന്ത് പൂവ് ഉലുന്തു പോനതുവോലെ വശതിയായ് പിശയ്ക്കിനെ മനിശൻ ഉടയാ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ചമ്പാരിക്കനവോളയിലേ ചത്ത് കെട്ടു നാശമായ് പോകും.
അവൻ അവറെ കണ്ണിൽ നുൺ കണ്ണീരെ എല്ലാം തുവുത്തൊറീം. അതോഞ്ച് ചാവോ കറുമമോ കോത്തയോ നോകലോ ഇകത്തെ പശേതൊണ്ണും ഒണ്ടാകാത്ത്.”