10 “നങ്കാക്ക് രച്ചെ കിടച്ചത് കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനാനെ നങ്കെ തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണും കുഞ്ചി ആട്ടിൽ നുണ്ണും താൻ” ഒൺ വലിയെ വായിൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുന്തെ.
എല്ലാ പണ്ണേലേം മാനടവൻകാട് മുച്ചൂടും തെയ്വത്തിലെ രച്ചയെ കാണും.’”
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
ഏശു അത്തോടെ നടന്ത് പോനതെ കണ്ടാലെ, “ഇതി, തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ശമരിയാക്കാറായാനെ നിങ്കെ തിക്കിനാത്തതെ കുമ്പിടിനെ. എകൂതരാനെ എങ്കെ തിക്കിനൊള്ളതെ കുമ്പിടിനെ; എന്തൊണ്ണാ രച്ചെ വരിനത് എകൂതര് ഇടേലിരുന്തുതാനെ?
തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ നമ്പിക്കേൽതാൻ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പട്ടിരുക്കിനത്; അത്തുക്കും നിങ്കയില്ലെ കാരണം തെയ്വം നിങ്കാക്ക് തന്തെ ബൊകുമാനം താൻ.
അന്നേരം ഏൻ മേലോകത്തിൽ ഒരു വൻചത്തം ചൊന്നതെ കേട്ടത്, “ഇപ്പെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ രച്ചേം ചക്കിതീം രാച്ചമും അവൻ കിരിശ്ത്തുവിലെ അതികാരമും തുടയ്ങ്കിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ ഏശുവിൽ നമ്പിനെ നങ്കെ ഇണങ്കരെ റാപ്പകൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കുത്തമെ ചൊന്നെ കുത്തവാളിയെ തള്ളി ഇട്ടാച്ചതേ?
പിന്നെ മേലോകത്തിൽ കനേമാളുകെ വായ്ത്താരി ഇടിനവോലത്തെ ചരിയാനെ ഒച്ചേ കേട്ടെ, “അല്ലേലൂയ്യാ, രച്ചേം മകത്തമും ചക്കിതീം നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ഒള്ളത്.
കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനാ, “ഇതി, ഏൻ എല്ലാതാം പുതുവനാക്കിനെ” ഒൺ അരുൾ ചെയ്യിനെ. “ഇം വശനം നമ്പുകേക്കാനതും ചത്തിയമൊള്ളതും നാലെ എളുത്” ഒൺ അവൻ കൽപ്പനയിട്ടെ.
ഇനിയിരുന്ത് ഒരു ചാപ്പമും ഒണ്ടാകാത്ത്; തെയ്വത്തിലേം കുഞ്ചി ആട്ടിലേം കോയിമെ കട്ടിൽ അം പട്ടണത്തിൽ ഇരുക്കും; തെയ്വത്തിലെ ഏവലാളികെ അവനെ കൊണ്ടാടും.
കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോട് തെളിമയാനെ പളുങ്കുവോലെ കണ്ണാടി കടൽ ഒണ്ടായെ; കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് നടുവേം നാലുകോടും നാല് ചീവാതികാട്; അത്തുക്ക് മില്ലോടും പുറകോടും എല്ലാം കൺകാടും ഒണ്ടായെ.
അവൻ വന്തു കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവൻ വലത്തക്കയ്യിൽ ഇരുന്ത് പൊത്തകമെ എടുത്തെ.