11 ഏൻ വേമാ വരിനെ; നിൻ കിരികിടമെ ആരും എടാതിരുപ്പേക്കൊള്ളെ നിലമേൽ നിനക്കൊള്ളതെ ഉറുക്കമാ പുടിച്ചോനിൻ.
മൽശരത്തിൽ ഓടുകേക്ക് ഒരുങ്കിനാ ഉടയാക്കൊള്ളെ എല്ലാ കാരിയത്തിലും തന്നമെ അടക്കി വയ്ക്കിനെ. അവൻ നാശമടേനെ കിരികിടമെ നേടുകേക്കുതാൻ അകനെ ചെയ്യിനത്. ഒണ്ണാ നങ്കളോ നാശമാകാത്തെ കിരികിടത്തുക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇകനെ ചെയ്യിനത്.
നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ എളിമെ എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊണ്ടാകട്ടെ; കരുത്താവു വരുകേക്ക് ആയിരുക്കിനെ.
ഒരാ ഓട്ടക്കളത്തിൽ ഓടി മിന്നുക്ക് വന്താലും അവൻ നീമമെ മീരിയാ അവനുക്ക് കിരികിടം കിടയാത്ത്.
ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.
ചോതനെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ; ഇം ചോതനകാട്ടിൽ അകപ്പട്ട് പോകാതെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പായ് നിക്കിനവനുക്ക് തെയ്വം എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരെ ബൊകുമാനമായ് കൊടുക്കും. അം ഉശിരെ തെയ്വം ഉടയാളെ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനവനുക്ക് കൊടുക്കുമൊൺ വാക്കെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതാൻ.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, എല്ലാരാം നായം വിതിപ്പേക്ക് അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വം കിട്ടെ വന്തിരുക്കിനെ. അമ്പാൾ നിങ്കളെ നായം വിതിയാതെ ഇരുപ്പേക്ക് നിങ്കെ അക്കുമിക്കും കുത്തമെ ചൊൽവാനില്ലെ.
ഇം പലകപ്പാട്ടിലെ വാക്കുകാടെ വാശിച്ചു കോക്കെ വയ്ക്കിനവനും കോക്കിനവനും അത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെ പാലിക്കിനവേരാളും ഓകമൊള്ളവേരാ; എന്തൊണ്ണാ ഇതെല്ലാം നടമാകേക്കൊള്ളെ നേരം കിട്ടെ തട്ടെ ആയേയെ.
“നോക്കിൻ, ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; വെക്കം കെടാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തും അങ്കിയെ ഇട്ടും ഇരുക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.
നീ ഇപ്പെ പിശയ്ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.
ഇതി, ഏൻ വേമാ വരിനെ; ഒവ്വൊരാക്കും അവനവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലിയെ കൊടുപ്പേക്ക് എൻകാൽ ഒണ്ട്.
ഇതെ ശാച്ചിയമെ ചൊന്നാ, അന്താൻ, ഏൻ വേമാ വരിനെ ഒൺ അരുൾ ചെയ്യിനെ; ആമേൻ, കരുത്താവാനെ ഏശുവേ, വേമാ വരോണുമേ.
“കോളിൻ, ഏൻ പുടീയൊൺ വരിനെ; ഇം പൊത്തകത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുകാടെ പാലിക്കിനവൻ ഓകമൊള്ളാ” ഒൺ ഏശു ചൊന്നെ.
അതുനാലെ നീ ഏത്തെടുത്തതും കേട്ടതും ചെയ്യതെ എകനെ ഒൺ നിനച്ച് അതെ കാത്തോകേം മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്യോണും. നീ അയരാതിരുന്താ ഏൻ കളവാണി വരിനതുവോലെ വരും; ഏളെ നേരത്തിൽ നിൻകാൽ വരുമൊണ്ണു നിനക്ക് തിക്കിനാതേം ഇരുക്കും.
ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനുക്കു മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് എണ്ണെണ്ണേക്കും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനവനെ കുമിടെ വായ്ങ്കി, അവറെ ഉടവുറെ പൊൻ കിരികിടമെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോട് വച്ച്,
അം കോയിമെ കട്ടിലേക്ക് ചുത്തുകോടും ഇരുവത്തിനാല് തട്ടികാട് ഒണ്ടായെ; അം തട്ടികാട്ടിലും വെള്ളെ ഉടനടകളാം തലേക്ക് പൊൻ കിരികിടമാം വച്ച് ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും ഇരുക്കുമെ.