10 പൊറുമേക്കൊള്ളെ എൻ വശനമെ നീ കാത്തതുനാലെ ഉലകമെ ബൂറാ ചോതനെ ചെയ്യിനെ ചോതനെ കാലത്തിൽ ഏനും നിന്നെ കാക്കും.
തെയ്വ രാച്ചമചൊല്ലിയൊള്ളെ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഇവ്വുലകത്തിലെ എല്ലാ ചാതീ ശനത്തുകാലും ശാച്ചിയമായ് വുളിച്ച് ചൊല്ലും; അമ്പോളെ കടശിയാകും.
നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ; ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഉലകത്തിൽ ഏടയെല്ലാം വുളിച്ച് ചൊന്നതോ അങ്കെല്ലാം ചൊള്ളെ നിനക്കുവച്ചൂട്ടി ചൊൾ ചെയ്യെ കാരിയമെ ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
അക്കാലത്തിൽ റോമാ രാച്ചത്തിലെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും കണക്കെടുപ്പിൽ ഉടവുറെ പേരെ കൊടുക്കോണും ഒൺ ഒകശ്ത്തോശ് കയിശര് ഒണ്ണെ റോമാ രാച്ചത്തിലെ വലിയെ രാശാവ് കൽപ്പനയിട്ടെ.
നീ ഇം ഉലകത്തിൽ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാക്ക് ഏൻ നിന്നെ വെളിപ്പടുത്തി ഇരുക്കിനെ. അവറെ നിൻ ആളുകയായിരുന്തെ; നീ അവറളെ എനക്ക് തരുകേം അവറെ നിൻ വശനമെ പാലിക്കുകേം ചെയ്യെ.
ഇം നല്ലെ ചേതീൽ നിങ്കാക്കിരുക്കിനെ നമ്പിക്കയെ ചൊല്ലി ഉലകത്തിൽ ബൂറാ കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനനാലെ ഏൻ മുതയേ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കെ എല്ലാരുക്കുച്ചൂട്ടീം തെയ്വത്തുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
എല്ലാരുക്കും വരിനെ ചോതനെ മട്ടുംതാൻ നിങ്കാക്കും വന്തിരുക്കിനത്; തെയ്വം നമ്പുകേക്കാനവൻ; നിങ്കെ തകിതീക്ക് അങ്കോടൊള്ളെ ചോതനെ അവൻ അനുമതിയാത്ത്. ചോതനെ ഒണ്ടാനവോളെ അതെ താങ്കേക്ക് ഒള്ളെ ചക്കിതിയെ അവൻ തരും. അത്തിൽ നുണ്ണും രച്ചപ്പടുകേക്കൊള്ളെ വശി കാട്ടി തരുകേം ചെയ്യും.
അതുനാലെ കെട്ടെ നാൾ വരിനവോളെ ഇതുകാടെ എതിരിടുകേക്കും എല്ലാം ചെയ് ഓച്ചവേരായായ് നിപ്പേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളവേരാ ആളത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലെ എല്ലാ ആയുതങ്കാടാം എടുത്തോനിൻ.
നങ്കെ കറുമമടേനതൊണ്ണാ അവൻ കൂട്ടത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തും. നങ്കെ അവനെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയേ അവനും നങ്കളെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും.
എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, അത്തി മരത്തിൽ നുൺ ഒലിവ് പശമും മുന്തിരി വള്ളീൽ നുൺ അത്തി പശമും കായ്ക്കുമീ? ഉപ്പു തുമ്പുകത്തിൽ നുൺ നല്ലെ തണ്ണി കിടയാത്ത്.
പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ നമ്പിക്കെ ചോതനെ ചെയ്യിനവോളെ നിങ്കാക്ക് വരിനെ എപ്പേരുപ്പട്ടെ കറുമമെ കണ്ട് എനക്ക് മട്ടും ഇകനെ വന്തത് എന്തൊൺ നിനച്ചി അരിശുകപ്പടുവാനില്ലെ.
തെയ്വമെ നമ്പിനവേരാളെ അവറെ കറുമത്തിൽനുൺ കാപ്പാത്തുകേക്കും ഉടവുറെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു പിശയ്ക്കയും തെയ്വത്തിലെ അതികാരമെ വീയ് ഒറീകേം ചെയ്യിനെ
തെയ്വ നമ്പിക്കേൽ നിങ്കെ കൂട്ടാളീം ഏശുവിലൊള്ളെ കറുമത്തിലും രാച്ചത്തിലും പൊറുമേലും പങ്കാളീമാനെ ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ ഏൻ തെയ്വത്തിലെ വശനമാം ഏശുവിലെ ശാച്ചിയമാം ചൊല്ലിയതുനാലെ എന്നെ പത്മോശ് ഒണ്ണെ തുരുത്തിലിട്ടിരുക്കിനെ.
ഇം പലകപ്പാട്ടുകാറാ ഇരണ്ടാളും പൂമീൽ പിശയ്ക്കിനവേരാളെ ചിക്കെ ചെയ്യതുനാലേം അവറെ ചത്തതുനാലേം പൂമീൽ പിശയ്ക്കിനവേരാ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടഞ്ചി അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ കൊടുക്കേം ചെയ്യും.
അടിമയാകവേണ്ടവൻ അടിമയാകും; വാളാലെ ചാകവേണ്ടവൻ വാളാലെ ചാകും; ഇന്നേരത്തിൽതാൻ തെയ്വ മക്കെ പൊറുപ്പോടേം നമ്പിക്കയോടേം നിക്കെ വേണ്ടത്.
വൻ അടകാളങ്കാടെ കാട്ടി മുതേലെ ചീവാതീലെ അതികാരത്തിൽ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാടെ വശീവുട്ട് മാത്തി വാളാലെ കായപട്ടപ്പണും പിശച്ചെ ചീവാതീലെ ചിലെ ഒണ്ടാക്കുവേക്ക് പൂമിനാട്ടിലവേരാക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.
ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് അറുക്കപ്പട്ടെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേര് നാത്തെ ആളുകയെല്ലാം അം ചീവാതിയെ വണങ്കും.
തെയ്വ കൽപ്പനേം ഏശുവുകാലൊള്ളെ നമ്പിക്കേം പാലിക്കിനെ തെയ്വ മക്കെ ഇന്നേരത്തിൽ പൊറുമെ കാട്ടോണും.”
വോറൊരു തൂതൻ വാനത്തുക്ക് നടുവയെ പാറിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; പൂമിനാട്ടിലെ എല്ലാ ചാതികാടാം കൂട്ടമാം പാശയാം വർളാടുമാനവേരാകാക്ക് ചൊൽകേക്ക് അവൻകാൽ എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിക്കിനതാനെ ഒരു നല്ലെ ചേതി ഇരുന്തെ.
ഇം പേയ്കാട് വൻ അരിശുകങ്കാടെ ചെയ്യെ; അവറെ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്വത്തിലെ വൻ നാളിലെ പടേക്കുചൂട്ടി പൂമിനാട്ടിൽ ഒള്ളെ എല്ലാ രാശാക്കൻമാരുകാടാം ചേത്ത് വയ്പ്പേക്ക് മൊത്തമാ പുറപ്പട്ടെ.
പൂമീലെ രാശാക്കൻമാരുകാട് അപ്പിണും മത്തും എടാൺ എടുപെൺ കിടന്തെ; തൻ എടാൺ എടുപെൺ കിടത്തേലെ വീഞ്ചെ കുടിയ്ക്കെ വച്ച് പൂമിനാട്ടിലവേരാളെ അവെ തലക്കിരുമ്പ് പുടിച്ചവേരായായ്ക്കെ.”
നീ കണ്ടെ ചീവാതി ഇരുന്തതും ഇപ്പെ നാത്തതും ഇനി പാതാളത്തിൽ നുൺ ഓറി നാശത്തുക്ക് പോകേക്ക് ഇരുക്കിനതും താൻ; ഇരുന്തതും നാത്തതും വരുകേക്കിരുക്കിനതുമാനെ ചീവാതിയെചൊല്ലി ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരുനാത്തെ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാട് കണ്ട് അരിശുകപ്പടും.
വരുകേക്കിരുക്കിനെ കറുമമെ നിനച്ച് നിങ്കെ പേടിയാതെ; നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്കേക്ക് പിശാശി നിങ്കളിൽ ചിലവേരാളെ തടവിലാക്കേക്ക് പോനെ; പത്തുനാ നിങ്കാക്ക് തണ്ടനെ കിടയ്ക്കും; എന്നെ നമ്പുനനാലെ അവറെ നിന്നെ കൊണ്ണാലും നീ നമ്പുകേക്കാനവനായ് ഇരിൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ നിനക്ക് ഉശിരിലെ കിരികിടമെ തരും.
എനക്ക് നിൻ കാരിയങ്കാടെ തിക്കിലൊണ്ട്. ഇതി, ഏൻ നിനക്ക് മില്ലോട് ഒരു വാതലെ തുറന്ത് വച്ചിരുക്കിനെ; അതെ ആരുക്കും അടയ്പ്പേക്ക് കൂടാത്ത്. നിനക്ക് ഒരുത്തിനതാൻ തുറമൊണ്ട് ഒണ്ണാലും നീ എൻ വശനമെ കാത്തെ, എൻ നാമമെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതുമില്ലെ.
“ചുത്തമാനവനും ചത്തിമായവനുമാനെ വലിയവനാനെ കരുത്താവേ, പൂമീൽ കുടിയിരുക്കിനെ ആളുകളെ നായം വിതിച്ച് എങ്കെ ഇലത്തത്തിലെ വയ്രായ്ക്കമെ ചെയ്കേക്ക് എങ്കെ എത്തിനെ കാലം കാത്ത് ഇരുക്കോണും” ഒൺ അവറെ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊന്നതെ കേട്ടെ.
അതോഞ്ച് ഒരു കശുക്, “ഇനി കാകളമെ ഊതുകേക്കൊളെള മൂണ് തൂതരുകാട്ടിലെ കാകളം നാലെ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് വൻ വിനെ വരുവപ്പോനെ” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലി വാനത്തുക്ക് നടുവയെ പാറി നടക്കിനതെ ഏൻ കാണുകേം കോക്കുകേം ചെയ്യെ.