7 ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ എന്തനേത്തൊൺ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഏൻ തെയ്വത്തിലെ തോട്ടത്തിലെ ഉശിരൊള്ളെ മരത്തിലെ കനിയെ തിൻബേക്ക് കൊടുക്കും.”
കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.
അണ്ണേക്ക് നീതിമാൻമാരുകാട് തങ്കെ തകപ്പൻ രാച്ചത്തിൽ പെയ്തുവോലെ പളപളക്കും. കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
ഏശു ഇകനെ ചൊല്ലി നുറുത്തിയെ, “കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “ഏൻ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ.”
പുറത്തിൽനുൺ അകത്തുക്ക് പോനതൊണ്ണും മനിശനെ അശിങ്കമാക്കാത്ത്; പിന്നെ അവനേത്തിൽ നുൺ പുറത്തുക്ക് വരിനതുതാൻ ഒരു മനിശനെ അശിങ്കമാക്കിനത്.”
അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് നീ ചത്തിയമാ എൻ കൂട്ടത്തിൽ പരുതീശാവിൽ ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഒണ്ണാ വോറേ ചിലെ മണികാട് നല്ലെ മണ്ണുക്ക് ബൂന്ത് മുളച്ചെ; അത് വന്ത് നന്തി വെള്ളാമെ വിളഞ്ചെ. ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളാ കോക്കട്ടെ” ഒണ്ണെ.
നിങ്കാക്ക് എന്നിൽ നിമതി ഒണ്ടാകേക്കുചൂട്ടിതാൻ ഇതയെല്ലാം നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലിയത്; ഇം ഉലകത്തിൽ നിങ്കാക്ക് കറുമം ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ പേടിയാതിരിൻ; എന്തൊണ്ണാ ഏൻ ഉലകമെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനെ.”
ഒണ്ണാ അതെ തെയ്വം ഉടയാ ആത്തുമാവിൽ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എല്ലാ കാരിയമാം തെയ്വമെചൊല്ലിയൊള്ളെ മറഞ്ചിരുക്കിനെ കാരിയങ്കാടകൂടീം ആത്തുമാവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ട്.
അപ്പലാമേ, മുതപ്പുടിച്ചൊള്ളാളെ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതുനാലെ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ. ഉളന്താരിയേരേ, കുറുപ്പുനാത്തെ ഉരുമനെ നിങ്കെ തോൽവി അടയെ വച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ. കുഞ്ചിക്കാടേ, നിങ്കെ തകപ്പനാനെ തെയ്വമെ അറിഞ്ചിരുക്കിനതുനാലെ നിങ്കാക്ക് എളുതിനെ.
കോക്കേക്ക് മനമൊള്ളാ അതെ കോക്കട്ടെ.
ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തം കേട്ടെ, അതെന്തൊണ്ണാ, “ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് കരുത്താവിൽ ചാനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാതാൻ ഒൺ എളുത്” ഒൺ അത് ചൊല്ലിയെ. “അന്താൻ, അവറെ ചെയ് വന്തെ കടിനമാനെ വേലകാട്ടിൽ നുൺ തപ്പാറിളതിരുക്കിനെ; അവറെ ചെയ്തികെ അവറാത്തുക്ക് പുറകോടേ വരിനെ” ഒൺ ആത്തുമാവ് ചൊന്നെ.
തീ കലന്തെ പളുങ്ക് കടൽവോലെ ഒണ്ണും മുതേലെ ചീവാതിയാം അവൻ ചിലയാം അവൻ പേരിലെ കണക്കാം തോൽവി അടയെ വച്ച് വെറ്റി അടഞ്ചവേരാ തെയ്വം കൊടുത്തെ വീണകാടെ പുടിച്ച് പളുങ്ക് കടലരുകിൽ നിക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ കോപ്പേക്ക് മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവൻ ഇരണ്ടാമതും ചാകാത്ത്.
ആത്തുമാവ് ശവകാട്ടുകാൽ ചൊന്നതെ മനമൊള്ളവൻ കോക്കട്ടെ. വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് മറച്ച് വച്ചിരുക്കിനെ മന്നയാം പുതുവൻ പേരെ എളുതിയെ ഒരു വെള്ളെ കല്ലാം ഏൻ കൊടുക്കും; ഇം പുതുവൻ പേര് കിടയ്ക്കിനവനുക്കല്ലാതെ വോറാരുക്കും തിക്കിലെ.
വെറ്റി നേടിനവനുക്ക് ഇത് അവകാശമായ് കിടയ്ക്കും; ഏൻ അവനുക്ക് തെയ്വമും അവൻ എനക്ക് മകനുമായിരുക്കും.
ഉശിരു മരത്തിൽ നുൺ കനിയെ തിൻബേക്കും പട്ടണത്തിലെ വാതൽ വശീക്ക് കടക്കിളത്തുക്കും ഉടവുറെ അങ്കികാടെ ചപ്പിനവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ.
“വരിൻ” ഒൺ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവും ഏശുവുക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ങ്കി ഇരുക്കിനെ മണവാട്ടീം ചൊന്നെ; അതെ കോക്കിനവനും “വരിൻ” ഒൺ ചൊല്ലട്ടെ; തവിക്കിനവൻ വരട്ടെ; ആശിക്കിനവൻ ഉശിര് തണ്ണിയെ മത്തം കുടിയ്ക്കട്ടെ.