5 നിൻ ആത്തിരത്തിൽ നുൺ എത്തിനാരം കുറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒൺ അറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പി മുതേലെ ചെയ്തിയെ ചെയ്; നീ മനം തിരുമ്പാതവോയേ ഏൻ വരുകേം നിൻ നിലവിളക്കെ അത്തിലെ ഇടത്തിൽ നുൺ നീക്കുകേം ചെയ്യും.
നിങ്കെ ഉലകത്തുക്ക് ബൂറാ വെളിച്ചംതാൻ; മലേൽ ചെയ്യെ പട്ടണം മറവാ ഇരുക്കുവാനില്ലെ.
തീമമെ കത്തി പടീക്ക് അടീൽ നാത്തെ പലകേക്ക് മീത്തോട് താൻ വയ്ക്കിനത്; അമ്പോളെ അത് കൂരേൽ ഒള്ളെ എല്ലാരുക്കും വെട്ടമെ തരിനെ.
“അത്തോട്ടത്തിലെ ഉടയാ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? അവൻ പോയാലെ പാട്ടക്കാറാളെ കൊണ്ണോൺ തോട്ടമെ വോറേ ആൾ കയ്യിൽ കൊടുക്കും” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.
അവൻ തന്തേരുകാടാം മക്കളാം ഒത്തുമേലാക്കും, ചൊന്നെ ചൊൽ ഉറയാത്തവേരാളെ നീതിമാൻമാരുകാട് അറിവുക്ക് തിരുപ്പീം, കരുത്താവിലെ വരവുക്ക് മാനടവനെ ഒരുക്കുവച്ചൂട്ടി ഏലിയാവ് ഒണ്ണാ ചക്കിതീൽ കരുത്താവുക്ക് മിന്നേ പോകും.”
“അവൻ വന്ത് പാട്ടക്കാറാളെ കൊണ്ണോൺ തോട്ടമെ വോറേ പാട്ടക്കാറാക്ക് കൊടുക്കുകേം ചെയ്യും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ടാലെ, “അകനെ ഒരുനാളും നടകാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നായപുറമാണമെ പാലിക്കിനതുനാലെ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് നേരുമയാനവനാകേക്ക് നോക്കിനെ നിങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുകാലെ കൂട്ടായ്മേൽ നുൺ അത്തേയെ; അകനെ നിങ്കളേ തെയ്വ പിന്നിയത്തിൽ നുണ്ണും അകന്തേയെ.
അവറെ ഇടേൽ ഉശിരെ തരിനെ തെയ്വത്തിലെ വശനമെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടന്ത് ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് മില്ലോട് വാനത്തിലെ വെള്ളികാടുവോലെ തെളിവോടെ നില്ലിൻ.
തെയ്വത്തിലെ ചത്തിയമെ കേട്ട് അതെ ഏത്തെടുത്ത് നമ്പിക്കേൽ വന്തവോളെ നിങ്കാക്ക് വന്തെ തുമ്പേലെ പോരാട്ടമെ പൊറുമയാ ഏത്തെടുത്തതെ നിനച്ചോനിൻ.
ഒണ്ണാ പിരിയമാനവേരാളേ, അവനെ ചൊല്ലി നിങ്കെ നയമാ തിക്കിനൊള്ളവേരായായി നിങ്കളമേ ചൂതാനമാ ഇരിൻ. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ നിച്ചം കെട്ടെ ഇം ആളുകെ വശീൽ പോകാതേം നിങ്കെ ഉറപ്പാനെ ഇടത്തിൽനുൺ ബൂന്ത് പോകാതേം ഇരുക്കും.
ബൂശാതെ നിങ്കളെ പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുന്ത്, കളങ്കം നാതെ പിരിയമാ തെയ്വത്തിലെ മകിമേൽ നുറുത്തുകേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളെ,
എൻ വലത്തക്കോളെ കയ്യിൽ കണ്ടെ ഏളു വെള്ളികാട്ടിലേം ഏളു പൊൻ നിലവിളക്കുകാട്ടിലേം മറുമമും ഇന്താൻ, ഏളു വെള്ളികാട് ഏളു ശവകാട്ടുക്കൊള്ളെ തൂതരുകാടുതാൻ; ഏളു നിലവിളക്ക് ഏളു ശവകാടും.”
മനിശരുകാട് അം വേവൻ ചൂട്ടിൽ വെന്തേയെ; ഇം കെടുതികാട്ടിൽ അതികാരമൊള്ളെ തെയ്വ നാമമെ കുത്തമെ ചൊല്ലിയതല്ലാതെ അവനുക്ക് മകത്തമെ കൊടുപ്പേക്കും മനം തിരുമ്പുകേക്കും അവറെ തുനിഞ്ചതില്ലെ.
അതുനാലെ ചെയ്നടക്കിനെ ചുട്ടിത്തനമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പോണും; അല്ലാതവോയേ ഏൻ വേമായേ വന്ത് എൻ വായിലെ വാളാലെ അവറകാൽ പോരടിക്കും.
നിൻ ചെയ്തികയാം നിൻ ആത്തിരമാം നമ്പിക്കയാം ഏവലാം പൊറുപ്പാം എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; നീ ഇപ്പെ ചെയ്യത് മിന്നേലതക്കാട്ടി കനേമൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
“‘ഏൻ നിൻ ചെയ്തികളാം തുമ്പമാം ഏത്തെടുക്കലാം കുണം നാത്തവേരാളെ നിനക്ക് ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മുടിയാത്തതും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതിരുക്കേ തങ്കെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഒൺ ചൊന്നവേരാളെ നീ ചോതനെ ചെയ് നരിയര് ഒൺ കണ്ടതാം
എനക്ക് പിരിയമൊള്ളവേരാകാക്കെല്ലാം ഏൻ പിണങ്കുകേം തണ്ടനെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ; അതുനാലെ നീ ഉശാരായിര്; മനമെ തിരുപ്പുകേം ചെയ്.