2 “‘ഏൻ നിൻ ചെയ്തികളാം തുമ്പമാം ഏത്തെടുക്കലാം കുണം നാത്തവേരാളെ നിനക്ക് ഏത്തെടുപ്പേക്ക് മുടിയാത്തതും അപ്പോശ്ത്തലരുകാടല്ലാതിരുക്കേ തങ്കെ അപ്പോശ്ത്തലരുകാട് ഒൺ ചൊന്നവേരാളെ നീ ചോതനെ ചെയ് നരിയര് ഒൺ കണ്ടതാം
അണ്ണേക്ക് ഏൻ അവറകാൽ, “എനക്ക് നിങ്കളെ ഒരുനാളും തിക്കിലെ; കെട്ടെ കാരിയമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടുപോനിൻ” ഒൺ ചൊല്ലും.
ഇത് പിലിപ്പോശെ ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടിതാൻ കേട്ടത്; ഉടയാ എന്തെ ചെയ്കേക്ക് പോനതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.
നിച്ചമാ അത് നല്ലെ ചേതി നാത്തെ; ചിലവേരാ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ നല്ലെ ചേതീലെ അറിവുകാടെ കലക്കി കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ മാത്തി വുടുക്കേക്ക് നോക്കിനത്.
നങ്കെ ഇനി കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ പിശപ്പാനില്ലെ. തങ്കളേ ഒണ്ടായ്ക്കി എടുക്കിനെ കോളാരിലും മാനടവനെ വഞ്ചനവലക്കാരമെ ചെയ്യിനവേരാ ചൊന്നെ ഉവതേശമെ കേട്ട് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും കാത്തിൽ ഉലേനെ ആളുകെ ആവാനില്ലെ.
അമ്പോളെ നമ്പിക്കയോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ വേലയാം ആത്തിരമോടെ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ ഉതവികാടാം കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നിങ്കാക്കൊള്ളെ ആശേലെ ഉറപ്പാം നിനച്ച് നങ്കെ തെയ്വമും തകപ്പനുമാനവനുക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.
അതുകാടയെല്ലാം ചോതനെ ചെയ് നോക്കി നല്ലതെ ഏത്തെടിൻ.
ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്വത്തിലെ ഉറപ്പൊള്ളെ അടിത്താനം എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിൽക്കിനെ; “കരുത്താവുക്ക് ഒള്ളവേരാളെ അവനുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണും “കരുത്താവ് നാമത്തിൽ ഉടവുറെ പാപമെ ഏത്തു ചൊല്ലിയവനെല്ലാം നിച്ചനാത്തെ വശിയെ വുട്ട് അകന്തോകോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ ഇം വശനത്തിലേ മുത്തിരേ ഇട്ടിരുക്കിനെ.”
തെയ്വ മക്കാക്ക് നിങ്കെ ചെയ്യതും ഇപ്പെ ചെയ്യിനതുമാനെ ചെയ്തികനാലെ ഉടയാ നാമത്തുകാക്ക് നിങ്കെ കാട്ടിയെ ആത്തിരം മറക്കേക്ക് തെയ്വം അനീതി ഒള്ളവനില്ലെ.
പിരിയമാനവേരാളേ, നരി പലകപ്പാട്ടുകാറാ ഇപ്പണേ ഇം ഉലകത്തിൽ വന്തിരുക്കിനെ. തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് ഒണ്ടൊൺ ചൊന്നെ എല്ലാരാം നമ്പാതേൻ. അവറളിൽ ഇരുക്കിനെ ആത്തുമാവ് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതോ അല്ലയോ ഒൺ ചോതനെ ചെയ് കണ്ടു പുടിച്ചോകോണും.
നിൻ ആത്തിരത്തിൽ നുൺ എത്തിനാരം കുറഞ്ചിരുക്കിനെ ഒൺ അറിഞ്ച് മനം തിരുമ്പി മുതേലെ ചെയ്തിയെ ചെയ്; നീ മനം തിരുമ്പാതവോയേ ഏൻ വരുകേം നിൻ നിലവിളക്കെ അത്തിലെ ഇടത്തിൽ നുൺ നീക്കുകേം ചെയ്യും.
ഒണ്ണാലും ഏൻ വൊറുക്കിനെ നിക്കോലാവിയരുകാട് നടപ്പെ നീയും വൊറുക്കിനെ ഒണ്ണൊള്ളെ ഒരു നൻമെ നിനക്കൊണ്ട്.
നിങ്കെ കറുമമാം പഞ്ചപട്ടിണിയാം എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. ഒണ്ണാലും നിങ്കെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരാതാൻ. എകൂതരല്ലയൊണ്ണാലും തങ്കെ എകൂതരുതാൻ ഒൺ ചൊന്നെ ഉരുമൻ കൂട്ടക്കാറാ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കുത്തമെ ചൊന്നതാം തിക്കിനൊള്ളെ.
ശർത്തീശിലെ ശവേലെ തൂതനുക്ക് ഇകനെ എളുതിൻ, തെയ്വത്തിലെ ഏള് ആത്തുമാവുകാടും ഏളു വെള്ളികാടും ഒള്ളാ ചൊന്നത്, നിൻ ചെയ്തികയെ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. ഉശിരൊള്ളാ ഒൺ നിനക്ക് പേരൊള്ളെ ഒണ്ണാലും നീ ചത്താതാൻ.
എനക്ക് നിൻ ചെയ്തികാടെ തിക്കിനൊള്ളെ; നീ ചൂടൊള്ളാളുമില്ലെ അരമതീമില്ലെ; അരമതിയോ ചൂടൊള്ളാളൊ ആയതായപ്പെ നല്ലതാൻ.
എനക്ക് നിൻ കാരിയങ്കാടെ തിക്കിലൊണ്ട്. ഇതി, ഏൻ നിനക്ക് മില്ലോട് ഒരു വാതലെ തുറന്ത് വച്ചിരുക്കിനെ; അതെ ആരുക്കും അടയ്പ്പേക്ക് കൂടാത്ത്. നിനക്ക് ഒരുത്തിനതാൻ തുറമൊണ്ട് ഒണ്ണാലും നീ എൻ വശനമെ കാത്തെ, എൻ നാമമെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതുമില്ലെ.