1 പിന്നെ മേലോകത്തിൽ കനേമാളുകെ വായ്ത്താരി ഇടിനവോലത്തെ ചരിയാനെ ഒച്ചേ കേട്ടെ, “അല്ലേലൂയ്യാ, രച്ചേം മകത്തമും ചക്കിതീം നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് ഒള്ളത്.
എങ്കളെ ചോതനേൽ അകപ്പടുത്താതെ കുറുപ്പുകെട്ടവൻകാൽ നുൺ എങ്കളെ കാപ്പാത്തോണുമേ. രാച്ചമും ചക്കിതീം മകത്തമും എണ്ണെണ്ണേക്കും നിനക്കൊള്ളതാനെ ആമേൻ.
ഏളാമത്തെ തൂതൻ ഊതിയവോളെ, “പുകിലോകത്തിലെ അതികാരം മാറി തെയ്വമാനെ കരുത്താവുക്കും അവനിലെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുമായിരുക്കിനെ; അവൻ എണ്ണേക്കും അതികാരമെ നടത്തും.” ഇകനെ മേലോകത്തിൽ നുണ്ണും വൻ ചത്തങ്കാട് ചൊന്നതെ കേട്ടെ.
അന്നേരം ഏൻ മേലോകത്തിൽ ഒരു വൻചത്തം ചൊന്നതെ കേട്ടത്, “ഇപ്പെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലെ രച്ചേം ചക്കിതീം രാച്ചമും അവൻ കിരിശ്ത്തുവിലെ അതികാരമും തുടയ്ങ്കിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ ഏശുവിൽ നമ്പിനെ നങ്കെ ഇണങ്കരെ റാപ്പകൽ തെയ്വത്തുക്ക് മില്ലോട് കുത്തമെ ചൊന്നെ കുത്തവാളിയെ തള്ളി ഇട്ടാച്ചതേ?
അന്നേരം കനേമാളുകേലെ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരപ്പുവോലേം തകർത്തെ ഇടി മുശക്കം വോലേം ഏൻ കേട്ടത്, “അല്ലേലൂയ്യാ, വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ നങ്കെ തെയ്വമാനെ കരുത്താവ് രാശാവിലെ അതികാരമെ ഏത്തെടുത്തേയെ.