9 ഇതു തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് പുത്തി തേവെ; ഏളു തലെ പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുക്കിനെ ഏളു മലതാൻ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ മറുമമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അവശിരം നിങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അവറാത്തുക്ക് അത് കിടച്ച് ഇരുക്കിനതില്ലെ.
താനിയേൽ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ചൊല്ലിയതുവോലെ ചുത്തമാനെ ഇടത്തിൽ നാശമാക്കിനെ കുറുപ്പു കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ കാണവോളെ, (പടിയ്ക്കിനവൻ അതെ നിനച്ചോകട്ടെ)
അന്നേരം പത്ത് കൊമ്പും ഏളു തലേം കൊമ്പുകാട്ടിൽ പത്ത് കിരികിടമാം ഓരോ തലേലും തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊന്നെ നാമം ഒള്ളെ ചീവാതി കടലിൽ നുൺ ഓറി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.
ഇം കാരിയം തിക്കിലൊണ്ടാകേക്ക് അറിവു തേവെ. പുത്തി ഒള്ളാ അം ചീവാതീലെ കണക്കെ കണ്ടു പുടിക്കട്ടെ; അത് ഒരു മനിശനിലെ കണക്കുതാൻ. അത്തിലെ കണക്ക് താൻ 666.
നീ കണ്ടെ പെൺമ്പുള്ളെ പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരളേത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തിനെ വൻ പട്ടണമേതാൻ.”
അം തൂതൻ എന്നെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ; അന്നേരം ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഒള്ളതും തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊന്നെ പേരുകാട് നുറഞ്ചതും കടും ചിവലയാനെ ഒരു ചീവാതീക്ക് മീത്തോട് ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.
തൂതൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നീ എന്തുക്ക് അരിശുകപ്പടിനെ? ഇം പെൺമ്പുള്ളയാം ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഒള്ളെ അപ്പിണെ ചിമ്പിനെ ചീവാതീലേം പൊരുളാം ഏൻ ചൊല്ലി തരാം.