1 അതോഞ്ച് ഏളു കോപ്പികാടൊള്ളെ ഏളു തൂതരുകാട്ടിൽ ഒരാ വന്ത് എൻകാൽ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “വര്, വൻ തണ്ണീക്ക് മീത്തോട് ഇരുക്കിനെ വൻ വേശീക്കൊള്ളെ നായവിതിയെ ഏൻ നിനക്ക് കാട്ടി തരാം.
“അവൻ വശീൽ വച്ച് തെയ്വ വശനമെ നങ്കാക്ക് വെളിപ്പടുത്തി തന്തവോളെ നങ്കെ ഇതയത്തിൽ തീ പുടിക്കുമെ താനെ” ഒൺ അവറെ തങ്കളേ ചൊല്ലിയെ.
പെട്ടൊൺ ഇരണ്ടാണാ വെളിപ്പട്ട് അവൻകാൽ കുരവുട്ടെ; അവറെ മോശേം ഏലിയാവും താൻ.
ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ വെളിപ്പാട്: വേമായേ നടപ്പേക്കൊള്ളെ കാരിയങ്കാടെ ഉടയാ പണ്ണക്കാറാളെ കാട്ടുവച്ചൂട്ടി തെയ്വം അതെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവുക്ക് കൊടുത്തെ. അവൻ അതെ ഉടയാ തൂതൻനാലെ ഉടയാ പണ്ണക്കാറൻ ഓകന്നാൻ ഒണ്ണെ എനക്ക് വെളിപ്പടുത്തിയെ.
ചരിയാനതും അരിശുകമാനതുമാനെ വോറൊരു അടകാളമെ ഏൻ മേലോകത്തിൽ കണ്ടെ; ഏളു കെടുതികളൊള്ളെ ഏളു തൂതരുകാടുതാൻ അത്; ഇം കടശി കെടുതികളോടെ തെയ്വത്തിലെ കോപം ഓയിനെ.
ബാവിലോൺ എന്ന വൻ പട്ടണമെചൊല്ലി തെയ്വം നിനച്ച് അവേക്ക് തെയ്വ കോപം നുറഞ്ചെ കോപ്പിയെ കുടിപ്പേക്ക് കൊടുത്തെ; അം വൻ പട്ടണം മൂണ് പങ്കായ് പുറിയുകേം എല്ലാ ചാതീലേം പട്ടണങ്കാടും ബൂശുകേം ചെയ്യെ.
പിന്നെ വൻ അതികാരമൊള്ളെ വോറൊരു തൂതൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അത്തിലെ വെട്ടത്തിൽ പൂമി പളപളത്ത് മിനിയ്ങ്കെ.
എടാൺ എടുപെൺ നടന്ത് പൂമിനാട്ടിലെ ചുത്തമെ കെടുത്തെ വൻ വേശീക്ക് അവൻ തണ്ടനേ വിതിച്ചാച്ചെ. ഉടയാ വേലക്കാറാളിലെ ഇലത്തത്തിലെ വിലെ അപ്പിണിൽ നുൺ കേട്ട് അവേക്ക് പകറമെ ചെയ് തണ്ടിച്ചതുനാലെ അവൻ ചത്തിയത്തോടേം നീതിയോടേം നായം വിതിക്കിനവൻതാൻ.”
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാക്ക്, “കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കലിയാണെ വിരുന്തുക്ക് വുളിച്ചവേരാ ഓകമൊള്ളവേരാ ഒൺ എളുത്. ഇത് തെയ്വത്തിലെ ചത്തിയെ വശനം” ഒണ്ണും എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.
എൻകാൽ കുരവുട്ടാക്ക് പട്ടണമാം അത്തിലെ വാതലുകാടാം മതിലാം അളക്കിളത്തുക്ക് പൊന്നുകൊണ്ട് ഒരു അളവുകോൽ ഒണ്ടായെ.
കടശീലെ കെടുതികാട് ഏളും നുറഞ്ചെ ഏളു കോപ്പീം എടുത്തിരുന്തെ ഏളു തൂതരുകാട്ടിൽ ഒരാ വന്ത് എൻകാൽ, “വര് കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കൂരക്കാറത്തിയാകേക്ക് ചൊല്ലിവച്ചെ പെൺമ്പുള്ളയെ ഏൻ കാട്ടി തരാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതോഞ്ച് മേലോകത്തിലെ വാനത്തിൽ ഒരു വാതൽ തുറന്ത് നിക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; കുശലൂതിനെ ഒച്ചവോലെ മുതെ എൻകാൽ കുരവുട്ടെ ചത്തം, “ഇക്ക് ഓറി വര്; ഇനി മേലാൻ നടപ്പേക്കൊള്ളത് ഏൻ നിനക്ക് കാട്ടി തരാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.