7 അന്നേരം നാല് ചീവികാട്ടിൽ ഒൺ എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ കോപം നുറഞ്ചെ ഏളു പൊൻ കോപ്പിയെ അം ഏളു തൂതരുകാട്ടുക്കും കൊടുത്തെ.
നിങ്കെ എങ്കളെ എകനെ ഏത്തെടുത്തതൊണ്ണും ഉശിരൊള്ളെ ചത്തിയമാനെ തെയ്വമെ കുമിടെ വാങ്കിനത്തുക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ കൊണ്ടാടി വന്തെ ചിലകാടെ വുട്ട് തെയ്വത്തുകാക്ക് തിരുമ്പിയതാം അവറെ എങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
ഉശിരോടിരുക്കിനാളും താൻ. ഏൻ ചത്താതാൻ; ഒണ്ണാ ഇതി, എണ്ണേക്കുമായ് ഉശിരോടിരുക്കിനെ; ചാവിലേം പാതാളത്തിലേം ചാവി എൻ കയ്യിൽ ഒണ്ട്.
“വാനമാം പൂമിയാം ചമുത്തിരമാം അത്തുകാട്ടിലൊള്ളതുകാടെ മുച്ചൂടാം പടച്ചവനും എണ്ണെണ്ണേക്കും ഒള്ളവനുമാനെ തെയ്വത്തിലെ നാമത്തിൽ ചത്തിയമെ ചെയ്യിനെ. ഇനി നീ ബൊകാലം കാത്ത് ഇരുക്കിളതില്ലെ.
തെയ്വ കോപത്തിലെ പാത്തിരത്തിൽ തണ്ണിയെ കലത്താതെ പകുത്തിരുക്കിനെ കിരുക്ക് തണ്ണിയെ കുടിയ്ക്കെ വേണ്ടിയിരുക്കും; ചുത്തമാനെ തൂതരുകാട്ടിലേം കുഞ്ചി ആട്ടിലേം മില്ലോട് തീ കെന്തകത്തിൽ അവന് തണ്ടനെ ഏൽക്കും.
ചരിയാനതും അരിശുകമാനതുമാനെ വോറൊരു അടകാളമെ ഏൻ മേലോകത്തിൽ കണ്ടെ; ഏളു കെടുതികളൊള്ളെ ഏളു തൂതരുകാടുതാൻ അത്; ഇം കടശി കെടുതികളോടെ തെയ്വത്തിലെ കോപം ഓയിനെ.
മുതേലാ പോയ് ഉടയാ കോപ്പിയെ പൂമീക്ക് ഊത്തിയെ; അമ്പോളെ ചീവാതീലെ അടകാളം ഒള്ളവേരാളും അത്തിലെ ചിലെ വണങ്കിനവേരാളുമാനെ മനിശെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ വലിക്കിനതും അശികതുമാനെ കായം ഒണ്ടായെ.
അതോഞ്ച് ഏളു കോപ്പികാടൊള്ളെ ഏളു തൂതരുകാട്ടിൽ ഒരാ വന്ത് എൻകാൽ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “വര്, വൻ തണ്ണീക്ക് മീത്തോട് ഇരുക്കിനെ വൻ വേശീക്കൊള്ളെ നായവിതിയെ ഏൻ നിനക്ക് കാട്ടി തരാം.
കടശീലെ കെടുതികാട് ഏളും നുറഞ്ചെ ഏളു കോപ്പീം എടുത്തിരുന്തെ ഏളു തൂതരുകാട്ടിൽ ഒരാ വന്ത് എൻകാൽ, “വര് കുഞ്ചി ആട്ടിലെ കൂരക്കാറത്തിയാകേക്ക് ചൊല്ലിവച്ചെ പെൺമ്പുള്ളയെ ഏൻ കാട്ടി തരാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനുക്കു മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് എണ്ണെണ്ണേക്കും ഉശിരോടെ ഇരുക്കിനവനെ കുമിടെ വായ്ങ്കി, അവറെ ഉടവുറെ പൊൻ കിരികിടമെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് മില്ലോട് വച്ച്,
എടുത്തപ്പെ നാല് ചീവാതികാടും ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കുഞ്ചി ആട്ടുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ. ഒവ്വൊരാളും ഓരോരോ വീണയാം തെയ്വ മക്കെ വായാത്തുകയാനെ തൂപം നുറഞ്ചെ പൊൻ കുടങ്കാടാം പുടിച്ചിരുന്തെ.