2 വൻ തണ്ണീലെ ഇരപ്പുവോലേം ഒരു ഇടി മുശക്കം വോലേം മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു ഒച്ചെ കേട്ടെ; ഏൻ കേട്ടെ അം ചത്തം വീണക്കാറാ വീണേ മീട്ടുമവോലതാൻ.
ഏൻ മനിശൻ പാശേലോ തൂതരുകാട് പാശേലോ കുരവുട്ടാലും എനക്ക് ആത്തിരം ഇല്ലാട്ടി മത്താളംവോലേം ചാരൽവോലേം ഒച്ചേ കോക്കെ വയ്ക്കിനത് മട്ടുംതാൻ.
കരുത്താവിലെ നാളിൽ ഏൻ തെയ്വത്തിലെ ആത്തുമാവ് നുറഞ്ചവനായെ: നീ കാണതെ ബൂറാ ഒരു പൊത്തകത്തിൽ എളുതി എപശോശ്, ശ്മുർന്നാ, പെർക്കമോശ്, തുയത്തയിരെ, ശർത്തീശ്, പിലതെൽപ്പിയാ, ലവോതിക്കിയാ ഒണ്ണീ പട്ടണങ്കാട്ടിലെ ഏളു ശവകാട്ടുക്കും കടത്തിവുട് ഒണ്ണികനെ കാകളത്തുക്കൊത്തെ ഒരു വൻ ചത്തമെ എനക്ക് പുറകോട് നുൺ കേട്ടെ.
കാൽ ആലേൽ ചുട്ടെടുത്തെ ഓടുവോലത്തതും അവൻ കുരൾ വൻ മാലീലെ ഇരച്ചിൽവോലേം താൻ.
“ഇക്ക് ഓറി വരിൻ” ഒൺ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു വൻ ചത്തം അവറകാക്ക് ചൊന്നതെ അവറെ കേട്ടെ. അവറെ മഞ്ചീൽ മേലോകത്തുക്ക് ഓറി പോയെ; ഇതെ അവറെ എതിരാളികെ നോയ്ക്കികിട്ടേ നുണ്ണെ.
ഏളാമത്തെ തൂതൻ ഊതിയവോളെ, “പുകിലോകത്തിലെ അതികാരം മാറി തെയ്വമാനെ കരുത്താവുക്കും അവനിലെ കിരിശ്ത്തുവുക്കുമായിരുക്കിനെ; അവൻ എണ്ണേക്കും അതികാരമെ നടത്തും.” ഇകനെ മേലോകത്തിൽ നുണ്ണും വൻ ചത്തങ്കാട് ചൊന്നതെ കേട്ടെ.
തീ കലന്തെ പളുങ്ക് കടൽവോലെ ഒണ്ണും മുതേലെ ചീവാതിയാം അവൻ ചിലയാം അവൻ പേരിലെ കണക്കാം തോൽവി അടയെ വച്ച് വെറ്റി അടഞ്ചവേരാ തെയ്വം കൊടുത്തെ വീണകാടെ പുടിച്ച് പളുങ്ക് കടലരുകിൽ നിക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.
വീണേ വാശിക്കിനവേരാ, പാട്ടുകാറാ, ഊത്താം കുശലെ ഊതിനവേരാ, കാകളമെ ഊതിനവേരാ ഒണ്ണികത്തവേരാളിലെ ചത്തം ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അം പട്ടണത്തിൽ നുൺ ഇനി കോളാത്ത്; കൊത്തുവേലക്കാറാളെ ആരാം ഇനി അം പട്ടണത്തിൽ കാണാത്ത്; തിരികല്ലിലെ ഒച്ചേം ഇനി അവുടെ കോളാത്ത്.
എടുത്തപ്പെ നാല് ചീവാതികാടും ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കുഞ്ചി ആട്ടുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ. ഒവ്വൊരാളും ഓരോരോ വീണയാം തെയ്വ മക്കെ വായാത്തുകയാനെ തൂപം നുറഞ്ചെ പൊൻ കുടങ്കാടാം പുടിച്ചിരുന്തെ.
ഏൻ നോയ്ക്കവോളെ കുഞ്ചി ആട് ഏളു മുത്തിരകാട്ടിൽ മുതേലതെ തിടച്ചവോളെ, “വര്” ഒൺ നാല് ചീവികാട്ടിൽ ഒൺ ഇടിയിടിക്കിനതുവോലെ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ.
മുതേലെ തൂതൻ ഊതിയെ; അമ്പോളെ ഇലത്തം കലന്തെ കൽ മശേം തീയും പൂമീക്ക് മീത്തോട്ടുക്ക് പെയ് പൂമീലെ മൂണിൽ ഒരുക്കോടും മരങ്കാട്ടിൽ മൂണിൽ ഒരു പാകമും പച്ചപ്പുൽ തരുവകാട് ബൂറായും വെന്ത് വെണ്ണീറായെ.