8 ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് അറുക്കപ്പട്ടെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേര് നാത്തെ ആളുകയെല്ലാം അം ചീവാതിയെ വണങ്കും.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
ഒണ്ണിരുന്താലും മുനികാട് നിങ്കെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നിക്കിനത്തിൽ നാത്തെ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്. നിങ്കെ പേരെ മേലോകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനനാലതാൻ നിങ്കെ പിരിയമടേളത്.”
പിത്തുനാ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഓകന്നാൻ കണ്ടോൺ, “ഇതീ, ഉലകത്തിലെ പാപമെ മാത്തിവുടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലെ ആട്ടുക്കുഞ്ചി.
ഉടയാകാൽ നങ്കെ ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കം നാത്തവേരാളുമാളത്തുക്ക് തെയ്വം ഉലകമെ പടയ്ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നങ്കളെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ പുറിച്ചെടുത്തെ.
നിച്ചമാ പങ്കാളിയായാളേ, ഇം പെണ്ണാകാട് ഒത്തുമയായ് വരിളത്തുക്ക് ഉതവിയെ ചെയ്യോണും ഒൺ ഏൻ നിൻകാലും കെഞ്ചി ചൊന്നെ; തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരൊള്ളെ കിളേമന്തും എൻ കൂട്ട് വേലക്കാറാനെ നിങ്കളും മത്തും അം പെണ്ണാകാട് എൻ കൂട്ടത്തിൽ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടി ചരിയാനത്തിൽ കർമമടഞ്ചെ.
ശർപ്പം പെൺമ്പുള്ളയെ തണ്ണീൽ മുക്കുവേക്കുചൂട്ടി അവേക്ക് പുറകോടേ ഉടയാ വായിൽ നുൺ ആത്തിൽ വോലെ വൻ തണ്ണിയെ കടത്തിവുട്ടെ.
അത് കായത്തുക്ക് പൊറുമെ കിടച്ചെ മുതേലെ ചീവാതിക്കുചൂട്ടി അതികാരമെ നടത്തിയെ; അകനെ അത് പൂമിനാടാം അത്തിൽ ഉശിരോടിരുക്കിനവേരാളാം കായം നന്തിയെ മുതേലെ ചീവാതിയെ വണയ്ങ്കെ വച്ചെ.
നീ കണ്ടെ ചീവാതി ഇരുന്തതും ഇപ്പെ നാത്തതും ഇനി പാതാളത്തിൽ നുൺ ഓറി നാശത്തുക്ക് പോകേക്ക് ഇരുക്കിനതും താൻ; ഇരുന്തതും നാത്തതും വരുകേക്കിരുക്കിനതുമാനെ ചീവാതിയെചൊല്ലി ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരുനാത്തെ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാട് കണ്ട് അരിശുകപ്പടും.
ചുത്തം നാത്തതൊണ്ണും അത്തിൽ കടകാത്ത്. കുഞ്ചി ആട്ടിലെ തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവേരാക്കല്ലാതെ കെട്ടതെ ചെയ്യിനതും നരിയെ ചൊന്നതുമാനെ ആരുക്കും അക്ക് പോകേക്ക് കൂടാത്ത്.
പൊറുമേക്കൊള്ളെ എൻ വശനമെ നീ കാത്തതുനാലെ ഉലകമെ ബൂറാ ചോതനെ ചെയ്യിനെ ചോതനെ കാലത്തിൽ ഏനും നിന്നെ കാക്കും.
ഏൻ വാതൽകാൽ വന്ത് മുട്ടിനെ; ആരൊണ്ണാലും എൻ കുരളെ കേട്ട് വാതലെ തുറന്താ ഏൻ അവൻകാക്ക് പോയ് അവനും മത്തും അവൻ ഏനും മത്തും തീനെ തിന്നും.
വെറ്റി നേടിനവൻ അവറവോലെ വെള്ളെ തുണിയെ ഇടും; ഏൻ അവൻ പേരെ തെയ്വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ നുൺ മാച്ചൊറിയാതെ എൻ തകപ്പനുക്ക് മില്ലോടും അവൻ തൂതരുക്ക് മില്ലോടും അവൻ പേരെ ഏത്തു ചൊല്ലും.
അവറെ വലിയതാ ഇകനയേ പാടിയിരുന്തെ, “അറുക്കപ്പട്ടെ കുഞ്ചി ആട് ചക്കിതീം ചൊത്തും അറിവും തുറമും മാനമും മകിമേം നണ്ണീം ഏത്തെടുപ്പേക്കു ഓയ്ക്കമാനവൻ”
മേലോകത്തിലും പൂലോകത്തിലും പൂമീക്ക് അടീലും ശമുത്തിരത്തിലും ഒളെള ചീവാതികാടു ബൂറാ, “കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുക്കിനവനുക്കും കുഞ്ചി ആട്ടുക്കും എണ്ണെണ്ണേക്കും ചോത്തിരമും മാനമും മകിമേം ചക്കിതീം ഒണ്ടാകട്ടെ” ഒൺ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ.
ഏൻ നോയ്ക്കവോളെ കുഞ്ചി ആട് ഏളു മുത്തിരകാട്ടിൽ മുതേലതെ തിടച്ചവോളെ, “വര്” ഒൺ നാല് ചീവികാട്ടിൽ ഒൺ ഇടിയിടിക്കിനതുവോലെ ചൊന്നതെ ഏൻ കേട്ടെ.