1 അന്നേരം പത്ത് കൊമ്പും ഏളു തലേം കൊമ്പുകാട്ടിൽ പത്ത് കിരികിടമാം ഓരോ തലേലും തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊന്നെ നാമം ഒള്ളെ ചീവാതി കടലിൽ നുൺ ഓറി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.
അവറെ ഉടവുറെ ശാച്ചിയമെ മുടിച്ചോഞ്ച് പാതാളത്തിൽ നുൺ ഓറി വരിനെ ചീവാതി അവറകാൽ പടേവെട്ടി അവറളേത്തിൽ വെറ്റി നേടി അവറളെ കൊണ്ണൊറിയും.
മേലോകത്തിൽ വോറൊരു അടകാളം കാൺമ്പയായെ; ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഏളു രാശമുടീമായ് തീ നെരുപ്പുവോലത്തെ വൻശർപ്പം.
പിന്നെ വോറൊരു ചീവാതീം പൂമിനാട്ടിൽ നുൺ ഓറി വരിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അത്തുക്ക് കുഞ്ചി ആട്ടുക്ക് ഒള്ളതുവോലെ ഇരണ്ട് കൊമ്പും ഇരുന്തെ; അത് വൻശർപ്പമ്പോലെ കുരവുട്ടെ.
വൻ അടകാളങ്കാടെ കാട്ടി മുതേലെ ചീവാതീലെ അതികാരത്തിൽ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാടെ വശീവുട്ട് മാത്തി വാളാലെ കായപട്ടപ്പണും പിശച്ചെ ചീവാതീലെ ചിലെ ഒണ്ടാക്കുവേക്ക് പൂമിനാട്ടിലവേരാക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.
മുതേലെ ചീവാതീലെ ഉരുവം കുരവുടിളത്തുക്കും അത്തിലെ ചിലയെ കുമ്പിടാത്തെ മാനടവൻകാടയെല്ലാം കൊൽകേക്കുംചൂട്ടി ചീവാതീലെ ചിലേക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഇരണ്ടാമത്തെ ചീവാതീക്ക് കിടച്ചെ.
തീ കലന്തെ പളുങ്ക് കടൽവോലെ ഒണ്ണും മുതേലെ ചീവാതിയാം അവൻ ചിലയാം അവൻ പേരിലെ കണക്കാം തോൽവി അടയെ വച്ച് വെറ്റി അടഞ്ചവേരാ തെയ്വം കൊടുത്തെ വീണകാടെ പുടിച്ച് പളുങ്ക് കടലരുകിൽ നിക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.
അമ്പോളെ അം വൻശർപ്പത്തിലെ വായിൽ നുണ്ണും ചീവാതി വായിൽ നുണ്ണും കളവാണികയാനെ പലകപ്പാട്ടുകാറൻ വായിൽ നുണ്ണും തവളവോലത്തെ മൂണ് കെട്ടെ പേയ്കാട് പുറപ്പടിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.
നീ കണ്ടെ പത്തുകൊമ്പും ചീവാതീം അം വേശിയെ വൊറുത്ത് ഒണ്ണും നാതെ വിടവിടയായ്ക്കി അപ്പിൺ കറിയെ തിന്നുകേം അപ്പിണെ തീയിൽ ചുടുകേം ചെയ്യും.
അം തൂതൻ എന്നെ തെയ്വ ആത്തുമാവിൽ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ; അന്നേരം ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഒള്ളതും തെയ്വമെ കുത്തമെ ചൊന്നെ പേരുകാട് നുറഞ്ചതും കടും ചിവലയാനെ ഒരു ചീവാതീക്ക് മീത്തോട് ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുക്കിനതാം ഏൻ കണ്ടെ.
“മകതിയാം ബാവിലോൺ വേശികാട്ടിലേം കുറുപ്പു കെട്ടെ നടത്തേലേം തായ്” ഒൺ മറഞ്ചിരുക്കിനെ പൊരുളൊള്ളെ പേരെ അവെ നെത്തീൽ എളുതീമിരുക്കിനെ.
അന്നേരം കുതിരേക്ക് മീത്തോടിരുക്കിനവൻകാലും അവൻ പടയാളികേകാലും എതിരായ് പടേ വെട്ടുകേക്ക് ചീവാതീം പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരുകാടും അവറെ പടയാളികേം വന്തു കൂടിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.