Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




വെളിപ്പാട് 12:9 - പുതുവൻ ചേതി

9 പൂമിനാടെ ബൂറാ ചത്തിയത്തിൽ നുൺ അലക്കശ്ശിക്കിനെ പിശാശും ഉരുമനുമാനെ വൻശർപ്പമാനെ പാമ്പാം അവൻ തൂതരുകാടാം മേലോകത്തിൽ നുൺ തള്ളി പൂമീക്ക് ഒറിഞ്ചെ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




വെളിപ്പാട് 12:9
68 Iomraidhean Croise  

കളെ വിതച്ചെ എതിരാളി എന്നത് പിശാശും അറുപ്പു കാലമെന്നത് ഇവ്വുലകത്തിലെ കടശി കാലമും കോതമ്മെ അറുക്കിനവേരായെന്നത് തെയ്‌വ തൂതരുകാടും താൻ.


എന്തൊണ്ണാ കളവാണി കിരിശ്‌ത്തുക്കളും കളവാണി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും വന്താലെ തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തയാളുകളക്കൂടി തിശനാത്തെ വശീൽ നടത്തുവേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ അടകാളമാം അരിശുകമാം കാട്ടും.


പിന്നെ അവൻ ഉടയാക്ക് ഇടത്തക്കോട്ടിലവേരാകാൽ, “ചാപ്പം കിടച്ചവേരാളേ, എന്നെ വുട്ടു പിശാശീക്കും അവൻ തൂതരുകാട്ടുക്കും ഒരിയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളെ തീ നരകത്തുക്ക് പോനിൻ.


പിന്നെ ഉരുമൻകാൽ ചോതനേലാകേക്കുചൂട്ടി ഏശുവെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.


അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഉരുമാ, എന്നെ വുട്ടുപോ; ‘നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവെ വണയ്ങ്കി അവനെ മട്ടുംതാൻ കൊണ്ടാടോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


പിന്നെ ഉരുമൻ അവനെ പരിശുത്തെ പട്ടണമാനെ എരുശലേമുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടോയെ. തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ ഉച്ചീലേ കൊണ്ടേയ് നുറുത്തി,


പിന്നെ ഉരുമൻ അവനെ ഒരു ഊയൻ മലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ ഉലകത്തിലെ എല്ലാ രാച്ചമാം അത്തിലെ മകത്തമാം കാട്ടി കൊടുത്തെ.


ഏശു അവറകാക്ക്, “ഉരുമൻ മിന്നൽവോലെ വാനത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ബൂശിനതെ ഏൻ കണ്ടെ.


ഒണ്ണാ പതിനെട്ട് വരിയമായ് പിശാശുക്ക് അടിപ്പട്ട് കിടന്തെ അബുറാകാം മകയാനെ ഇം പെൺമ്പുള്ളേക്ക് ശബത്തുനാ വുടുതലെ കൊടുക്കിളതാനേ?”


ഒണ്ണാ പന്നണ്ട് ശിശിയര് കൂട്ടത്തിൽ ഒരായാനെ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താ ഒണ്ണെ ഊതാശേത്തിൽ മുനിയോറിയെ.


ശീമോനേ, ശീമോനേ, ഉരുമൻ നിങ്കളെ കോതമ്മെ കേത്തിനവോലെ കേത്തുവെ അനുമതി കേട്ടെ.


വശിയരുകിൽ ബൂന്തെ വിത്ത് ഒൺ ചൊന്നത് തെയ്‌വ വശനമെ കോക്കുകേം അവറെ അതെ നമ്പി രച്ചിക്കപ്പടാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി പിശാശി അവറെ ഇതയത്തിൽ നുൺ എടുത്തു കൊണ്ടേയെ ആളുകേം താൻ.


ഇം ഉലകത്തിലെ നായവിതി ഇപ്പതാൻ; തെയ്‌വം ഇം ഉലകത്തിലെ അതികാരിയെ ഇപ്പെ പുറത്തുക്ക് ഒറിഞ്ച് പോട്ടാകും.


ഏൻ ഇനി ബൊകുനേരമൊണ്ണാം നിങ്കകാൽ കുരവുടാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ ഇം ഉലകത്തിലെ അതികാരിയാനെ ഉരുമൻ കടന്തു വരിനെ; അവനുക്ക് എൻ കാരിയത്തിൽ അതികാരമില്ലെ.


ഇം ഉലകത്തിലെ അതികാരിയെ ഇപ്പണേ വിതിച്ചിരുക്കിനതുനാലെ നായവിതിയപ്പത്തീം ഉലകത്തുക്ക് ഉതവാളി പോതം വരുത്തും.


നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്‌കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.


നീ അവറെ കണ്ണെ തുറന്ത് ഇരുട്ടിലിരുന്ത് വെളിച്ചത്തുക്കും പിശാശ് ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് തെയ്‌വത്തുകാക്കും കുടക്കോണും. അകനെ അവറെ നമ്പുനനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവറെ അവകാശം അവറാത്തുക്ക് കിടയ്‌ക്കും.”


അന്നേരം പത്തിരോശ്, “അനന്നിയാശേ, തെയ്‌വ ആത്തുമാവുകാൽ കളവെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടി ഇടമെ വിത്തത്തിലെ അണേൽ ഒരുത്തിനേ എടുത്തു വയ്‌പ്പേക്ക് നിൻ ഇതയമെ പിശാശ് കയ്യടയ്‌ക്കേയതീ?


എന്തൊണ്ണാ അവറെ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ നാത്തെ പിന്നയോ ഉടവുറെ ചൊന്തെ വകുറുക്കുതാൻ ഏവലെ എടുക്കിനത്. അവറെ വഞ്ചനേലെ പേച്ച് വാത്തെ ചൊല്ലി അപ്പുറാണികളെ വഞ്ചിക്കിനെ.


തെയ്‌വം നങ്കാക്ക് പുടീയൊണ്ണേ നിമതിയെ തന്ത് പിശാശിയെ നിങ്കെ കാലുക്കടീലാക്കും. നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവു ഇരക്കം നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കട്ടെ.


അത്തുക്ക് അരിശുകപ്പടിളതില്ലെ; ഉരുമൻ കൂടി വെളിച്ചത്തിലെ തൂതൻ വേശമിടിനതാനെ.


ഒണ്ണാ പാമ്പ് കവ്വായെ കോളാരാ ചതിവെ ചെയ്യവോലെ നിങ്കാക്ക് കിരിശ്ത്തുവുകാൽ ഒള്ളെ ചത്തിയമാനതും ചുത്തമാനതുമാനെ മനശിലെ ആത്തിരം മാത്തി വുട്ടാകുമോ ഒൺ ഏൻ പേടിക്കിനെ.


ഏൻ കണ്ടെ അരിശുകമാനെ കനേം തറുശനത്താലെ പൊങ്കാരപ്പട്ട് നാശമാകാതിരുപ്പേക്ക് അവൻ എൻ ഉടമ്പിൽ ഒരു മുള്ളുവോലെ തന്തിരുക്കിനെ; ഇത് എന്നെ നോക വയ്‌ക്കേക്കൊള്ളെ പിശാശിലെ ഒരു തൂതൻ താൻ.


ഒണ്ണാ പിശാശ് നങ്കളെ തോൽവി അടയെ വയ്‌പ്പാനില്ലെ; നങ്കാക്ക് അവനിലെ കോളാരെ തിക്കിനൊള്ളതാനെ?


തെയ്‌വത്തിലെ ഉരുവമാനെ മകിമെ ഒള്ളെ കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതീലെ വെളിച്ചം നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാ കാണാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി ഇം ഉലകത്തിലെ തെയ്‌വമാനെ പിശാശ് നമ്പിക്കെ നാത്തവേരാകാട് മനെ കണ്ണെ ഇരുട്ടായ്‌ക്കി വച്ചിരുക്കിനെ.


നങ്കെ ഇനി കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ പിശപ്പാനില്ലെ. തങ്കളേ ഒണ്ടായ്‌ക്കി എടുക്കിനെ കോളാരിലും മാനടവനെ വഞ്ചനവലക്കാരമെ ചെയ്യിനവേരാ ചൊന്നെ ഉവതേശമെ കേട്ട് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും കാത്തിൽ ഉലേനെ ആളുകെ ആവാനില്ലെ.


ഇം കാരിയത്തിൽ ഒരു തരത്തിലും ആരും നിങ്കളെ ചതിവെ ചെയ്യാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്‌ക്കോകോണും; തെയ്‌വത്തിലെ കൽപ്പനകാടെ എതിരിടിനാളും വോറെ വേരാളെ നാശമാക്കിനവനുമാനെ കുറുപ്പുനാത്താ വെളിപ്പട്ട് വരുകേം ചെയ്യിനതുവരേക്ക് കരുത്താവിലെ നാൾ വെളിപ്പട്ട് വാരാത്ത്.


ആതാമില്ലെ വഞ്ചനേൽ അകപ്പട്ടത്; പെൺ കവ്വാതാൻ വഞ്ചനേൽ അകപ്പട്ട് തെയ്‌വം ചെയ്‌വാനില്ലെ ഒണ്ണത ചെയ്യത്.


കുറുപ്പുകെട്ട മനിശരും വഞ്ചനെ ചെയ്യിനവേരാളും ചതിവെ ചെയ്യും ചതിവിൽ പെട്ടും നാശത്തിലിരുന്ത് നാശമ്പരന്ത് തെരുപ്പൂശിയാ പോകും.


മക്കെ ഉടമ്പും ഇലത്തമും ഒള്ളവേരാനാലെ അവനും ഉടമ്പും ഇലത്തമുമൊള്ളവനായ് ചാവുക്ക് അതികാരിയാനെ പിശാശെ ഉടയാ ചാവാലെ നീയ്‌ക്കെ.


നിങ്കെ അയന്ത് കെവുനമാ ഇരിൻ; നിങ്കെ എതിരാളിയാനെ പിശാശ് കതറിനെ ശിങ്കം വോലെ ആരെ പുടിച്ച് വുശുങ്കും ഒൺ നോക്കി ചുത്തി നടക്കിനെ.


നങ്കെ തെയ്‌വത്തിലെ മക്കെ ഒണ്ണും തെയ്‌വമെ തിക്കിനാത്തെ ഇവ്വുലകത്തിലെ മാനടവൻ ബൂറാ കുറുപ്പുനാത്തവനുക്ക് അടിമയാ കിടക്കിനെ ഒണ്ണും നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.


ഒണ്ണാ മുയ്‌ക്കെ തൂതനാനെ മീകായേലുകൂടി മോശേലെ പിണമെചൊല്ലി ഉരുമൻകാൽ തരുക്കമെ ചൊല്ലിയവോളെ, “കരുത്താവു നിനക്ക് താക്കലെ തരട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയതല്ലാതെ അവനെ കുത്തമെ ചൊല്ലാപ്പോയെ.


അതുനാലെ മേലോകമും അത്തിൽ കുടിയിരുക്കിനവേരാളുമാനവേരാളെ പിരിയമടേൻ; പൂമീക്കും ചമുത്തിരത്തുക്കും അമ്മച്ചേ വൻ വിനെ; എന്തൊണ്ണാ പിശാശ് ഉടയാക്ക് ഇനി കൊഞ്ചെ കാലംതാൻ ഒൺ അറിഞ്ച് ചരിയാനെ കിരുക്കോടെ നിങ്കകാക്ക് ഉറയ്‌ങ്കിരുക്കിനെ.”


മേലോകത്തിൽ വോറൊരു അടകാളം കാൺമ്പയായെ; ഏളു തലേം പത്ത് കൊമ്പും ഏളു രാശമുടീമായ് തീ നെരുപ്പുവോലത്തെ വൻശർപ്പം.


പിന്നെ മേലോകത്തിൽ പടെ ഒണ്ടായെ; മീകായേലും അവൻ തൂതരുകാടും വൻശർപ്പത്തുകാൽ പടേവെട്ടിയെ; ഉടയാ തൂതരാം വച്ചി വൻശർപ്പം പടേവെട്ടിയെ.


ഒണ്ണാ അവനുക്ക് നേടുകേക്ക് മുടിഞ്ചതില്ലെ. മേലോകത്തിൽ അവറെ ഇടമെ പിന്നെ കണ്ടതില്ലെ.


വൻ അടകാളങ്കാടെ കാട്ടി മുതേലെ ചീവാതീലെ അതികാരത്തിൽ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാടെ വശീവുട്ട് മാത്തി വാളാലെ കായപട്ടപ്പണും പിശച്ചെ ചീവാതീലെ ചിലെ ഒണ്ടാക്കുവേക്ക് പൂമിനാട്ടിലവേരാക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ.


ഇം പേയ്‌കാട് വൻ അരിശുകങ്കാടെ ചെയ്യെ; അവറെ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളെ തെയ്‌വത്തിലെ വൻ നാളിലെ പടേക്കുചൂട്ടി പൂമിനാട്ടിൽ ഒള്ളെ എല്ലാ രാശാക്കൻമാരുകാടാം ചേത്ത് വയ്‌പ്പേക്ക് മൊത്തമാ പുറപ്പട്ടെ.


അവൻ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്, “ബൂന്തേയെ, മകതിയാം ബാവിലോൺ ബൂന്തേയെ; കെട്ടെ പേയ് പിശാശുകാട് ഇരുക്കിനെ പണ്ണേം ചുത്തം നാത്തതും അറയ്‌ക്കിനതുമാനെ എല്ലാ പയ്‌ക്കികാടാം കൂട്ടി വച്ചിരുക്കിനതുമാനെ ഇടം താൻ അത്.


തീമത്തിലെ വെട്ടം ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അവുടെ തൂവാത്ത്; മണവാളനിലേം മണവാട്ടീലേം കുരൾ ഇനി ഒരു കാലത്തിലും അവുടെ കോളാത്ത്; അങ്കൊള്ളെ ഏവാരികെ പൂമിനാട്ടിലെ വലിയെ ആളുകയായിരുന്തെ; അങ്കിളെ ചെയ്‌വിനക്കാറാ എല്ലാ ചാതികാടാം ചെയ്‌വിനയാലെ ചതിവെ ചെയ്യെ.”


ഒണ്ണാ ചീവാതിയാം അവനും മത്തും അവൻ അതികാരത്തിൽ അരിശുകമാനെ അടകാളങ്കാടെ ചെയ്യെ നരി പലകപ്പാട്ടുകാറനാം പുടിച്ച് കെട്ടിയെ. അം നരി പലകപ്പാട്ടുകാറൻ ഇം അടകാളങ്കാട്ടിൽ ചീവാതീലെ അടകാളമെ ഏത്തെടുത്തവേരാളാം അവൻ ചിലേ വണയ്‌ങ്കവേരാളാം ചതിവെ ചെയ്യെ. അതുനാലെ അവറെ ഇരണ്ടാളാം കെന്തകം കത്തിനെ തീ പൊയ്യനുക്ക് ഉശിരോടെ തള്ളി ഇട്ടെ.


നീ ഇപ്പെ പിശയ്‌ക്കിനെ ഇടം ഉരുമനുക്ക് അതികാരമൊള്ളെ ഇടത്തിൽതാൻ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീ എന്നിൽ ഉറച്ച് നമ്പിനെ. നിങ്കെ ഇടേൽ ഉരുമൻ ഇരുക്കിനാൻതാൻ എൻ ശാച്ചിയും നമ്പുകേക്കാനവനുമാനെ അന്തിപ്പാശെ കൊണ്ണപ്പണും നിനക്ക് എന്നേത്തിലൊള്ളെ നമ്പിക്കയെ വുട്ടതില്ലെ.


ഒണ്ണാ ഇം ഉവതേശമെ ഏത്തെടാതേം അവറെ ചൊന്നവോലെ ഉരുമനിലെ ആശകാടെ തിക്കിനാതേം തുയത്തയിരാവിലെ മീതിയൊള്ളവേരാകാൽ ഏൻ ചൊന്നത് ഏൻ വരിനത് വരേക്ക് നിങ്കാക്ക് ഒള്ളതെ ഉറുക്കമാ പുടിച്ചോനിൻ. വോറൊരു ചിമടാം ഏൻ നിങ്കാക്ക് വയ്യാത്ത്.


നിങ്കെ കറുമമാം പഞ്ചപട്ടിണിയാം എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. ഒണ്ണാലും നിങ്കെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരം ഒള്ളവേരാതാൻ. എകൂതരല്ലയൊണ്ണാലും തങ്കെ എകൂതരുതാൻ ഒൺ ചൊന്നെ ഉരുമൻ കൂട്ടക്കാറാ നിങ്കളെ ചൊല്ലി കുത്തമെ ചൊന്നതാം തിക്കിനൊള്ളെ.


അവറളെ വഞ്ചനെ ചെയ്യെ പിശാശെ ചീവാതീം നരി പലകപ്പാട്ടുകാറനും കിടക്കിനെ കെന്തകെ തീ പൊയ്യനുക്ക് ഉന്തിയിട്ടാകും; അവറെ എണ്ണേക്കും റാപ്പകൽ വൻ ചിക്കയടയും.


അവൻ പൂമീക്ക് നാലുകോട്ടിലുമൊള്ളെ മാനടവൻകാടാനെ കോക് മാകോക് ഒണ്ണവേരാളെ ചൊല്ലി തിരുത്തി പടേക്ക് കൂട്ടി എടുപ്പേക്ക് പുറപ്പടും. അവറളിലെ എണ്ണം കടൽക്കരേലെ മണൽവോലതാൻ.


എകൂതരല്ലാതിരുക്കെ എകൂതരൊൺ കളവെ ചൊന്നെ ചിലവേരാളെ ഏൻ ഉരുമൻ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ കുടക്കും; അവറെ നിൻ കാലടീൽ വന്ത് നിനക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂശും. ഇകനെ ഏൻ നിൻകാൽ ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ ഒൺ അവറാത്തുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.


അഞ്ചാമത്തെ തൂതൻ ഊതിയെ; അന്നേരം ഒരു വെളളി വാനത്തിലിരുന്ത് പൂമിൽ ബൂന്ത് കിടക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അവനുക്ക് പാതാളത്തിലെ ചാവി കിടച്ചെ.


ഇം കെടുതിയാലെ ചാകാത്തെ മനിശെ മാനടവൻകാട് അവറളിലെ തിശകെട്ടെ ചെയ്‌തികേൽ നുൺ മനമെ തിരുപ്പിയതില്ലെ. അവറെ പേയ് പിശാശുകാടെ കുമ്പിടുകേം പൊന്ന്, വെള്ളി, ചെമ്പ്, കല്ല്, മരം ഇകത്തതുകാട്ടിൽ ചെയ്യതും കാൺമ്പേക്കും കോക്കേക്കും നടക്കേക്കും കൂടാത്തതുമാനെ ചിലകാടെ കുമ്പിടുമെ പളക്കമാം അവറെ വുട്ടതില്ലെ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan