9 മൂണരെ നാൾ എല്ലാ ചാതിക്കാറാളും വർളാട്ടുകാറാളും പാശക്കാറാളും രാച്ചക്കാറാളും അവറെ പിണമെ കാണും; ചേരെ പിണമെ കല്ലറേൽ വയ്ക്കേക്ക് ആരും വുടാത്ത്.
നിങ്കെ വോറെ വേരാളെ എകനെ വിതിക്കിനതോ അകനയേ തെയ്വം നിങ്കളാം വിതിക്കും; നിങ്കെ ഏളെ അളവ് വച്ച് അളക്കിനതോ അതേ അളവിൽ വച്ച് നിങ്കാക്കും അളന്ത് കിടയ്ക്കും.
പിന്നെ അവൻ എൻകാക്ക്, “നീ ഇനി അനേകം വർളാടുകാടാം രാച്ചങ്കാടാം പാശകാടാം രാശാക്കൻമാരുകാടാം പത്തി പലകേൽ പാടെ വേണ്ടിയിരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
മൂണരെ നാളോഞ്ചവോളെ അവറാത്തുക്ക് തെയ്വത്തിൽ നുണ്ണും ഉശിര് മൂച്ചി വന്തു കാലിൽ ഉറച്ചി നുണ്ണെ; അവറളെ കണ്ടവേരാ പേടിച്ചരണ്ട് തറുതറുത്തെ.
തെയ്വ മക്കളും മത്തും പടേവെട്ടി അവറളെ തോൽവി അടയെ വയ്പ്പേക്കും അത്തുക്ക് അതികാരം കിടച്ചെ; എല്ലാ ചാതീക്കും വർളാട്ടുക്കും പാശേക്കും കൂട്ടത്തുകാക്കും മേൽ അതികാരം കിടച്ചെ.
പിന്നെ തൂതൻ എൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നീ കണ്ടതും വേശി ഇരുക്കിനതുമാനെ വൻ തണ്ണി വർളാടും മാനടവൻകാടും ചാതികാടും പാശകാടും താൻ.
എടുത്തപ്പെ നാല് ചീവാതികാടും ഇരുവത്തിനാല് മൂപ്പരുകാടും കുഞ്ചി ആട്ടുക്ക് മില്ലോട് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് വണയ്ങ്കെ. ഒവ്വൊരാളും ഓരോരോ വീണയാം തെയ്വ മക്കെ വായാത്തുകയാനെ തൂപം നുറഞ്ചെ പൊൻ കുടങ്കാടാം പുടിച്ചിരുന്തെ.
അവറെ ഒരു പുതുവൻ പാട്ടെ പാടിയെ, “പൊത്തകമെ വാങ്കേക്കും മുത്തിരേ തിടയ്പ്പേക്കും നീ ഓയ്ക്കമാനവൻ; നീ അറുക്കപ്പട്ട് നിൻ ഇലത്തത്തിൽ എല്ലാ കൂട്ടക്കാറാളിൽ നുണ്ണും പാശക്കാറാളിൽ നുണ്ണും വർളാട്ടിൽ നുണ്ണും ചാതികാട്ടിൽ നുണ്ണുമൊള്ളെ ആളുകളെ തെയ്വത്തുക്കുചൂട്ടി വിലേക്ക് വാങ്കുകേം