22 ഇങ്കിളെ തെയ്വ മക്കകാട് മുച്ചൂടും മുയ്ക്കമാ കയിശര് രാശാവ് കൊട്ടാരത്തിൽ ഒള്ളവേരാളും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
ഇണങ്കരെ മട്ടും വണങ്കിനതൊണ്ണാ എന്തൻ ഉവകാരം? എകൂതരല്ലാത്തവേരാകൂടി അതമേതാനേ ചെയ്യിനത്?
ഇനിയിരുന്ത് തന്നെ കാണാത്ത് ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയനാലെ അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ കവലെ ആയെ; കപ്പലുകാൽ വരേക്ക് അവറെ പവുലോശുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.
അത്തുക്ക് അനന്നിയാശ്, “കരുത്താവേ, അം മനിശൻ എരുശലേമിലിരുന്തെ നിൻ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് എത്തിനാരം തൊല്ലയെ ചെയ്യെ ഒൺ കനേമാളുകെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതെ ഏൻ കേട്ടുമിരുക്കുകീ.
നിങ്കളിലെ കളങ്കം നാത്തെ ആത്തിരമെ കാട്ടിളെ നിലേൽ അക്കുമിക്കും നൊത്തി വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. ഇങ്ക് കിരിശ്ത്തുവെ കൊണ്ടാടുകേക്ക് കൂടി വരിനെ ശവേലെ ആളുകെ മുച്ചൂടും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
നമ്പിക്കെ ഒള്ളവേരാ ബൂറാ നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
ഏൻ ചങ്കിലീൽ തടവിൽ കിടക്കിനത് കിരിശ്ത്തുവുക്ക് പണ്ണക്കാറൻ ആയനാലതാനൊൺ കൊട്ടാരത്തിലെ കാവൽ പട്ടാളക്കാറാക്കും മാനടവൻ മുച്ചൂട്ടുക്കും വെളിവായ് ഇരുക്കിനെ.
നിങ്കളെ കൊണ്ണടക്കിനെ എല്ലാരുക്കും തെയ്വത്തിലെ എല്ലാ ആളുകേക്കും വണക്കമെ ചൊല്ലിൻ. ഇത്തലി എന്നാനിലവേരാളും നിങ്കളെ വണക്കമെ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.
നിങ്കളും മത്തും തെയ്വം പുറിച്ചെടുത്തെ ബാവിലോണിയാക്കാറാ ശവയും എൻ മകനാനെ മരുക്കോശും നിങ്കാക്ക് വണക്കമെ ചൊന്നെ.
വെള്ളനമായേ വന്തു നിന്നെ കാണാം ഒൺ ആശിക്കിനെ. അന്നേരം നിൻകാൽ എല്ലാ കാരിയമാം ചൊൽവിളെ.