3 ഒവ്വൊരു കാരിയമാം ഉടവനുടവൻ പിരിയത്തുക്കുചൂട്ടിയോ പൊങ്കാരത്തുക്കുചൂട്ടിയോ ചെയ്വാനില്ലെ. ഒണ്ണാ എളിമയാ ഇരുന്ത് നടന്ത് ഒരാ ഇനിയൊള്ളവേരാളെ തന്നക്കാട്ടി വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കോണും.
ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത്, ഇം മനിശൻ നീതി കിടച്ചാളായ് കൂരേക്ക് പോയെ; ഒണ്ണാ പരീശനുക്കോ നീതി കിടച്ചതില്ലെ. എന്തൊണ്ണാ ഉടവൻ ഉടവനമേ വലിയവൻ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവനെല്ലാം മാനം കെട്ടോകും; ഉടയാളമേ ചുറിയാ ഒൺ നിനയ്ക്കിനവൻ വലിയവനും ആകും.”
നിങ്കെ എല്ലാരും ഒരേയൊരു തെയ്വത്തിലെ മക്കതാൻ ഒൺ നിനച്ച് അക്കുമിക്കും മാനിക്കുകേം ആത്തിരമായും ഇരിൻ.
അത് എകനയൊണ്ണാ നെൽത്തണ്ണികാടെ കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് നുറഞ്ച് വേശികാടും മത്തും തികിളിച്ച് പിശച്ച്, പുറണിപ്പട്ട്, വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്ക് കലക്കമൊണ്ടായ്ക്കി ഇകനെ നങ്കെ ഉടമ്പ് ചുകത്തുക്കുചൂട്ടി ചെയ്യിനെ ഇരുട്ടിലെ ചെയ്തികളെ വുട്ട് നങ്കെ പകലുക്കൊള്ളവേരാ ഒൺ നിനച്ച് അത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലമേൽ പിശേനിൻ.
ഒണ്ണാ ഉടവൻ കാരിയമെ മട്ടും നോക്കുകേം ചത്തിയമെ വീയ് ഒറിഞ്ച് കുറുപ്പുനാത്തെ ചെയ്തികേക്ക് പോനവേരാളിൽ തെയ്വത്തിലെ കോപമും കിരുക്കും വന്തുറങ്കും.
ഏൻ വന്ത് അപ്പോശ്ത്തലരുകാട്ടിൽ എളിയവൻ താനെ; തെയ്വ ശവെ നാശമെ ചെയ് വന്താനാലെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പേരുക്ക് ഓയ്ക്കമാനവനും നാത്തെ.
നിങ്കെ ഇടേൽ ഇപ്പണും പുറണീം പിണക്കും ഒള്ളെ; അതുനാലെ നിങ്കെ ഇപ്പണും ഉലകത്തിലെ മാനടവൻകാടുവോലേം പുശു മനിശരുകാടുവോലേംതാൻ.
ഏൻ വരിനവോളെ എനക്ക് പുടിയാത്തെ നിലേൽ നിങ്കളെ കാണുമൊണ്ണും നിങ്കാക്ക് പുടിയാത്തവോലെ എന്നെ കാണുകേം ചെയ്വനോ ഒൺ ഏൻ പേടിക്കിനെ; പിണക്ക്, പുറണി, കോപം, പിന്നിപ്പ്, കുത്തമെ ചൊൽകെ, കുശുകുശുപ്പ്, വീമ്പ്, കലകം ഒണ്ണതുകാട് ഒണ്ടാവനോ ഒൺ എനക്ക് പേടിയൊണ്ട്.
കാനത്തിലെ ചീവാതികാടുവോലെ അക്കുമിക്കും നിച്ചനാത്തെ കാരിയമെ ചൊല്ലി മാനം കെടുത്തീം ഏയിലെ കെട്ടീം മനവരത്തമൊണ്ടായ് നിങ്കെ മൊത്തമാ നാശമാകാതിരുപ്പേക്ക് കെവുനമാ ഇരുന്തോൻ.
നാം പൊങ്കാരമൊള്ളവേരായായ് അക്കുമിക്കും ഏയ്ല കെട്ടുകയോ പുറണി എടുക്കുകയോ ചെയ്വാനില്ലെ.
എപ്പേരുപ്പട്ടെ അടക്കത്തിലും ഒതുക്കത്തിലും പൊറുപ്പോടെ ഇരുന്ത് ആത്തിരത്തോടെ അക്കുമിക്കും മന്നിച്ച് നടേനിൻ.
കിരിശ്ത്തുവുകാലെ ബൊകുമാനത്തിൽ നിങ്കെ അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും അമന്താടി ഇരിൻ.
വഞ്ചനേം നിച്ചംകെട്ടെ പിശപ്പിൽ ഇരുന്ത് നടക്കിനെ മനിശരുമൊള്ളെ ഇം ഉലകത്തിൽ പിശയ്ക്കിനെ നിങ്കെ ചുത്തമാനെ മനശൊള്ളവേരാളും കുത്തം നാത്തവേരാളുമാനെ തെയ്വ മക്കെ ആളത്തുക്ക് എല്ലാ കാരിയമാം പൊറുപൊറുപ്പുനാതെ ചെയ്യിൻ.
അവനുക്ക് ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ ചുത്തമാനെ ആളുകയായ് തെയ്വം നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനനാലെ നിങ്കെ മനശലിവ്, ഇരക്കം, എളിമെ, ഒളുക്കം, മന്നിപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ അണിഞ്ചോകോണും.
ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ കൂശ്, കിരുക്ക്, വയ്രായ്ക്കം, വായിലിരുന്ത് വരിനെ വക്കണം പേച്ചുകാട്, വശക്കിടുകെ ഇതുകാടയെല്ലാം വീയ് ഒറിയോണും.
അവൻ പൊങ്കാരകാറനും ഒണ്ണും തിക്കിനാത്താളും താൻ; ഇകത്തവേരാ മോശമാനെ ആശെ വച്ച് കോളാരാ അത്തിലെ പൊരുളെ മാത്തിയാനെ; ഇത് പുറണി, ശണ്ടെ, കുത്തമെ ചൊൽകെ,
എല്ലാരുക്കും ചേത്ത് ചൊന്നത്, നിങ്കെ മൊത്തമാ ഒത്തുമേൽ പിശയ്ക്കുകേം കനിവെ കാട്ടുകേം കൂടപ്പുറപ്പുവോലെ പിരിയമാ ഇരുക്കുകേം മനശലിവൊള്ളവേരായായി ഇരുക്കുകേം എളിമെ കാട്ടുകേം ചെയ്യോണും.
അതുവോലതാൻ ഉളന്താരികളേ, നിങ്കെ മൂപ്പരുകാട്ടുക്ക് കീളടങ്കി ഇരിൻ. നിങ്കെ എല്ലാരും അക്കുമിക്കും അടങ്കി ഇരിൻ; എന്തൊണ്ണാ, “തെയ്വം നികളികേകാൽ എതിരാ നിക്കിനെ; അടങ്കി പിശയ്ക്കിനവനുക്ക് അവൻ ഇരക്കമെ കാട്ടിനെ” ഒൺ തെയ്വ വശനത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ.