4 നിങ്കെ നല്ലെ ചേതിയെ കേട്ട് കരുത്താവെ നമ്പിയനായിരുന്ത് ഉണ്ണേക്കുവരെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊൽവിളത്തിൽ നിങ്കാക്ക് ഒണ്ടായ പങ്ക് നാലെ
അവൻ ചരിയാനതാ കതറി കോന്ത് കല്ലയെടുത്തു ഉടയാളമേ അടിച്ച് കായപ്പെടുത്തി, റാവും പകലുമൊൺനാതെ മലേലും ചാവർപ്പതീലുമേ കിടന്തലഞ്ചു നടക്കുമെ.
അകനതാൻ പാപത്തിൽ നുൺ മനം തിരുപ്പി വരിനെ ഒരാളെചൊല്ലി തെയ്വത്തിലെ തൂതര് കൂട്ടത്തിൽ ചരിയാനെ പിരിയമൊണ്ടാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”
അകനതാൻ മിന്നമേ മനശെ തിരുപ്പി നീതിമാൻമാരായെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് വേരാളക്കാട്ടിലും ഇപ്പെ മനം തിരുപ്പിനെ ഒരു പാപിയെചൊല്ലി മേലോകത്തിൽ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമോറും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.
നിങ്കെ എല്ലാരുക്കുചൂട്ടീം ഏൻ എപ്പണും വായാതിനെ ഒണ്ണൊള്ളതെ തെയ്വത്തുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; അം തെയ്വത്തിലെ മകൻ നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചെയ്യെ കാരിയങ്കാടാനെ അം നല്ലെ ചേതിയെ മനശാരെ എല്ലാരുകാലും ഏൻ ചൊന്നെ.
നിങ്കെ ഒരേ നിനപ്പൊള്ളവേരായായും ഒരേ ആത്തിരമൊള്ളവേരായായും ഒരേ ആത്തുമാവൊള്ളവേരായായും ഒരേ മനശൊള്ളവേരായായും നടന്ത് എന്നെ മൊത്തമാ പിരിയപ്പടുത്തിൻ.
ചിലെ ആളുകെ കിരിശ്ത്തു ശിലുവേൽ ചത്തത്തുക്ക് വുറോതമാ പിശയ്ക്കിനെ ഒൺ നിങ്കകാൽ ഏൻ മിന്നേ പലവട്ടം ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ; ഏൻ കണ്ണീർ വടിഞ്ച് പിന്നേം അതമേ ചൊന്നെ.
അതുനാലെ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഏൻ കാൺബേക്ക് നോയ്ക്കി ഇരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് നിമതി തരിനവേരാളേ, എനക്കാകെ മാനത്തോടിരുക്കിനവേരാളേ, എനക്ക് അരുമയാനവേരാളേ, ഏൻ നിങ്കളെ പടിയ്ക്കെ വച്ചതുവോലയേ കരുത്താവിലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പോടെ നിങ്കെ നിലെ നിൽക്കോണും.
ഏൻ നിങ്കകാൽ നുൺ തുലേൽ ഇരുക്കിനതൊണ്ണാലും എൻ നിനപ്പിൽ എപ്പണും നിങ്കെ കിട്ടതാൻ. നിങ്കെ പിശയ്ക്കിനതുവോലെ പിശയ്ക്കുകേം കിരിശ്ത്തുവിലെ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പോടെ നിക്കുകേം ചെയ്യിനനാലെ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേനെ.
നിങ്കളെ എല്ലാരാം നിനച്ച് എപ്പണും എങ്കെ തെയ്വത്തുകാൽ വായാതിനെ.
ഇണങ്കാ, നീ തെയ്വ മക്കകാട്ടുകാൽ ആതരവാ ആത്തിരമാ ഇരുന്ത് അവറെ ഇതയത്തുക്ക് ഉശാരെ കൊടുത്തെ ഒണ്ണെ ചേതി എനക്ക് കിടച്ചതിനാലെ ചരിയാനത്തിൽ എന്നെ പിരിയമേത്തുകേം അമതി കിടയ്ക്കുകേം ചെയ്യെ.
നിൻ മക്കളിൽ ചിലവേരാ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ കിടച്ചെ കൽപ്പനവോലെ ചത്തിയത്തിൽ നടക്കിനതൊൺ കേട്ട് ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ പിരിയമടേനെ.