9 ഇം വെട്ടം കൊണ്ട് നങ്കാക്ക് എല്ലാ നല്ലെ പുത്തി പോതമാം നേരുമയാം പിന്നെ ചത്തിയമാം തിക്കിലൊണ്ടാകേക്കാകും.
നിങ്കെ പാപമെ വുട്ട് മനം തിരുമ്പിയേയെ ഒൺ കാട്ടുവേക്ക് തകുന്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിൻ.
നതാനിയേൽ ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ ഏശു കണ്ടാലെ, “ഇതി, ഒരു കുറയും നാത്തെ മെച്ചക്കമാനെ ഇശ്രവേലിയൻ” ഒൺ അവനെ ചൊല്ലി ഏശു ചൊല്ലിയെ.
കിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ നല്ലെ കുണമുള്ളവേരാളും അക്കുമിക്കും ഉവതേശിക്കേക്ക് അറിവു നുറഞ്ചവേരാളും താൻ ഒൺ ഏൻ നമ്പുനെ.
ഇല്ലെ, തെയ്വം കനിവെ കാട്ടിനനാലെ നിനക്ക് നിൻ മനം തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടയ്ക്കിനെ ഒൺ തിക്കിലാതെ അവനുക്കിരുക്കിനെ അം എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവ്, മന്നിപ്പ്, പൊറുപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ നീ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതാക്കിനതീ?
അത്തുക്ക് പകറം ആത്തിരത്തിലെ ചത്തിയമെ പാലിച്ച് തലയാനെ കിരിശ്ത്തുവോലെ എല്ലാത്തിലും നങ്കെ വളറുകേക്ക് ഇടയാകും.
നങ്കെ എല്ലാരും ഒരു ഉടമ്പിലെ അവയവങ്കാടായനാലെ നരിയെ ചൊല്ലാതെ ഒവ്വൊരാളും അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും ചത്തിയമെ കുരവുടോണും.
ചത്തിയം എന്നെ അരപ്പട്ടെ അരേക്ക് ചുത്തുക്കും കെട്ടീം നീതി എന്നെ പടച്ചട്ടെ ഇട്ടും
തെയ്വ മകത്തത്തുക്കും അവനെ പെരുമപ്പടുത്തിളത്തുക്കുംചൂട്ടി ഏശുകിരിശ്ത്തുവിലൊള്ളെ നല്ലെ കുണമൊള്ളവേരാളായ് നുറഞ്ചുവരോണുമൊൺ ഏൻ വായാതിനെ.
പെണ്ണാകാടേ, കരുത്താവിൽ ഒള്ളവേരാക്കൊത്തെ ചിട്ടവട്ടത്തിൽ ഉടവനുടവൻ ആണാകാട്ടുകാൽ ആടിഅമന്തിരിൻ.
ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിലെ മനിശനാനെ തിമോത്തിയോശേ, നീ ഇകത്തെ കാരിയമയെല്ലാം വുട്ട്, നീതി, കൊണ്ടാട്ടം, നമ്പിക്കെ, എളിമെ, പിരിയം, എന്താം ഏത്തെടുപ്പേക്കൊള്ളെ മനശ് ഒണ്ണതുകാടെ എപ്പണും ചെയ്യിൻ.
ഒണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ മകൻകാക്ക്: “തെയ്വമേ, നിൻ കോയിമെ കട്ടിൽ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊള്ളത്. നിൻ അതികാരത്തിലെ തടി നീതിയൊള്ളത്;
നമ്പിക്കയാലെ അവറെ രാച്ചങ്കാടെ പുടിച്ചടക്കി, നീതിയെ നടത്തി, വാക്കെ നേടി, ശിങ്കംകാട്ടിലെ വായെ അടച്ചെ.
കിരിശ്ത്തു നീതിമാൻ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ. അതുനാലെ നീതിയെ ചെയ്യിനവൻ മുച്ചൂടും തെയ്വത്തിൽ നുൺ പുറന്ത് ഇരുക്കിനവൻ ഒണ്ണും തിക്കിനൊണ്ട്.
പിരിയമാനവനേ, ഇനിയൊള്ളവേരാ ചെയ്യിനെ പാപമെ കണ്ട് നീയും അതെ ചെയ്വാനില്ലെ; നല്ലതെ ചെയ്യിനവൻവോലെ നീയും നല്ലതെ ചെയ്; നൽമെ ചെയ്യിനവൻ തെയ്വത്തിൽ നുൺ ഒളളവനും കെട്ടതെ ചെയ്യിനവനോ തെയ്വമെ തിക്കിനാത്തവനും താൻ.