9 അതുനാലെ ആരുക്കും വീമ്പെ ചൊൽകേക്ക് കൂടാത്ത്; എന്തൊണ്ണാ ഇത് മനിശൻ ചെയ്യിനത്തിൽ കിടയ്ക്കിനത് നാത്തെ.
അവറെ ചെയ്യെ ചെയ്തികയാലതാൻ അവറെ തെയ്വ മക്കെ ആയതൊണ്ണാ തെയ്വം ഉടയാ ഇരക്കത്തിൽ അവറളെ നീതിമാൻമാരുകാടായ് ഏത്തെടുത്തതിൽ ഒരു അറത്തമുമില്ലെ.
നാം എകനെ പാപിയായിരുക്കിനെ ഒൺ കാട്ടി തരുകേക്ക് മട്ടും താൻ നീമത്തുക്ക് മുടിയും; ഒണ്ണാ നങ്കളെ നീതിമാനാക്കുകേക്ക് അത്തുക്ക് കൂടാത്ത്.
ഏൻ പരിച്ചേതനെ ഏത്തനാലെ തെയ്വം എന്നെ നീതിമാനായ് കണക്കായ്ക്കെ ഒൺ പെരുമപ്പടുകേക്ക് അബുറാകാമുക്ക് മുടിയുമീ? ഇല്ലെ.
അവെ ഓയിനത്തുക്ക് മിന്നേ അപ്പിൺ കുഞ്ചിക്കാട് നല്ലതോ കെട്ടതോ ചെയ്യിനത്തുക്കും മിന്നേ അവറെ ചെയ്യെ ചെയ്തികനാലെ നാത്തെ തെയ്വം എടുത്തെ തീരുമാനംവോലെ തെയ്വം റിബേക്കാവുകാൽ, “നിൻ വകുത്തിൽ ഇരട്ടെ പുള്ളകാടുതാൻ; അവറളിൽ വലിയാ കുഞ്ചാക്ക് പണ്ണക്കാറനായിരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
അതുനാലെ നീ ആരായിരുന്താലും ചരി ഒരാളെ തെയ്വം ഏത്തെടുക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടി നീ ആശിക്കയോ കടിനെ വേലേ ചെയ്കയോ ചെയ്യാകാം; ഒണ്ണാ തെയ്വം അവൻകാൽ കനിവെ കാട്ടാതെ ഒണ്ണും നടകാത്ത്.
അവൻ നങ്കളെ രച്ചിക്കുകേം ചുത്തമാനെ പിശപ്പുക്ക് വുളിക്കേം ചെയ്യെ; അത് നങ്കെ എന്തയൊണ്ണാലും ചെയ്യനാലെ നാത്തെ, മിന്നമേ ഉടയാ ചെയ്കേക്ക് നിനച്ചതുനാലേം ഉടയാ ഇരക്കം നാലേം താൻ; ഇം പിന്നിയം കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ എല്ലാ കാലമും ഒണ്ടാനത്തുക്ക് മിന്നേ തന്തതാൻ.