3 മിന്നേ നങ്കെ എല്ലാരും അവറെ ഇടേൽ നങ്കെ ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തിൽ പിശച്ച് വന്തെ; അകനെ നങ്കെ ഉടമ്പാം മനശാം പിരിയപ്പടുത്തിനെ കാരിയം ചെയ് വോറെ ഒള്ളവേരാവോലെ പുത്തീൽ തെയ്വ കോപത്തുക്ക് മക്കകാടായെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ വശനമെ കേട്ടാലും ഇം ഉലകത്തിലെ നിനവുനാലേം അണേകാക്കും ഉടവനുക്കൊത്തവോലത്തെ പിശപ്പിലെ നിനവുനാലേം വെള്ളാമെ വിളേനവോലെ കനിയെ തരുവെ കൂടാത്ത്.
അവൻ പുറന്തത് മനിശൻ ഇലത്തത്തിലോ ആൺ പിരിയത്തിലോയില്ലെ, ഒണ്ണാ തെയ്വത്തിൽ നുൺതാൻ അവൻ പുറന്തത്.
നിങ്കെ പിശാശ് എന്നെ തകപ്പൻ മക്കതാൻ; നിങ്കെ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്കേക്ക് നിങ്കെ ആശിക്കിനെ. അവൻ മുതയിരുന്തേ കുലകാറനായ് ഇരുന്തെ; അവനേത്തിൽ ചത്തിയം നാപ്പോയനാലെ ചത്തിയത്തിൽ നിലെ നിൽക്കിനതുമില്ലെ. അവൻ നരിയെ ചൊന്നവോളെ ചൊന്തെ പാശേൽ നുൺ എടുത്തു ചൊന്നെ; അവൻ നരിയെ ചൊന്നാളും അത്തിലെ തകപ്പനും താൻ.
പോയെ കാലമെല്ലാം ഉലകത്തിലെ മനിശെ മാനടവനയെല്ലാം ഉടവുറാത്തുക്ക് ഒത്തവോലയേ പിശപ്പേക്ക് തെയ്വം അനുമതി കൊടുത്തെ.
അതുനാലെ തെയ്വം അവറളെ ഉടവൻ പിരിയത്തിൽ പിശയ്ക്കേക്ക് വുടുക്കുകേം അകനെ അവറെ അക്കുമിക്കും ഉടവുറെ ഉടമ്പുക്ക് മാനക്കേട് ഒണ്ടാക്കിനെ തരത്തിലൊള്ളെ കുറുപ്പുനാത്തെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യുകേം ചെയ്യെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ എകൂതര് തെയ്വത്തിലെ ചൊല്ലെ പാലിച്ചിരുന്തവോളെ നിങ്കെ അവൻ ചൊല്ലെ കേട്ട് ഇരുന്തതില്ലെ. ഒണ്ണാ ഇപ്പെ നിങ്കെ അവൻ ചൊല്ലുക്ക് പിശയ്ക്കിനനാലെ അവനിൽ നുൺ നിങ്കകാക്ക് ഇരക്കം കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ.
എകൂതരല്ലാത്തവേരാ തെയ്വത്തിലെ നീമം കോളാതെ ഇരുന്തപ്പണും അത്തുക്കൊത്തവോലെ പിശച്ചാ അവറാത്തുക്ക് തെയ്വത്തിലെ നീമം തിക്കിനൊള്ളതുവോലതാനെ അവറെ പിശയ്ക്കിനത്?
ഏശു നങ്കാക്ക് ചെയ്യതെ നമ്പുനത്തുക്ക് മിന്നേ നങ്കെ തെയ്വത്തുക്ക് വുറോതികളായിരുന്തെ. നങ്കെ അതെ നമ്പിയവോളെ നങ്കാക്ക് തെയ്വമും മത്തും നിരപ്പൊണ്ടായെ. അതുമട്ടുമില്ലെ അവൻ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ ഒൺ നങ്കെ നമ്പിയവോളെ നങ്കാക്ക് എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ചാവിൽ നുണ്ണും വുടുതൽ കിടച്ചെ.
അതുനാലെ അവനിലെ ഇലത്തത്തിൽ നങ്കെ നീതിമാൻമാരായനാലെ തെയ്വത്തിലെ കോപത്തിൽ നുണ്ണും തപ്പിക്കേക്ക് മുടിയും.
അതുനാലെ ഇനീം നിങ്കെ ഉടമ്പിലെ ആശേക്ക് വശങ്കി കൊടുത്ത് പാപത്തിൽ അകപ്പടുവാനില്ലെ.
അത് എകനയൊണ്ണാ നല്ലതെ മട്ടും ചെയ്കേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ; ഒണ്ണാ എന്നേത്തിലെ പാപം എന്നെ അതികാരം നടത്തിനനാലെ നല്ലതെ ചെയ് പിശയ്ക്കേക്ക് എനക്ക് കൂടാത്തെ.
അതുവോലെ ഉടയാ ചക്കിതിയെ കാട്ടാതെ നാശമാക്കേക്കുചൂട്ടി മിന്നമേ കണ്ടെ ആളുകകാൽ തെയ്വം മന്നിപ്പെ കാട്ടുകേക്ക് അവനുക്ക് അവകാശം നാത്തതീ?
വോറാളുകളക്കാട്ടി നിങ്കെ മാനമൊള്ളവേരാ ഒൺ ചൊല്ലിയതാര്? തെയ്വം തന്തതല്ലാതെ വോറേ എന്തനേത്ത് നിങ്കകാൽ ഒള്ളെ? നിങ്കാക്ക് ഒള്ളതെല്ലാം തെയ്വം തന്തതൊണ്ണാ പിന്നെ എന്തുക്ക് നിങ്കെ പെരുമപ്പടിനെ?
എൻ ഇതയത്തുക്ക് പുടിച്ചെ ഇണങ്കരേ, ഇം വാക്കുകാടെല്ലാം നങ്കാക്കൊള്ളതായതുനാലെ ഉടമ്പാം ആത്തുമാവാം ചുത്തം നാത്തതാക്കിനെ എല്ലാത്തിൽ നുണ്ണും നങ്കളമേ ചുത്തമാക്കിൻ; തെയ്വ പേടീൽ നങ്കാക്ക് മൊത്തമാ ചുത്തമാകാം.
ഒണ്ണാ തെയ്വ പൊത്തകത്തിൽ ചൊന്നത് ഇവ്വുലകമെല്ലാം പാപത്തിലെ ചക്കിതീൽതാൻ എമ്പട്ടു കിടക്കിനെ ഒൺ താൻ; അതുനാലെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പുനവനുക്ക് തെയ്വം വാക്കാരെ ചൊല്ലിവച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പെ അവൻ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുക്കിനെ.
അന്നേരം നിങ്കെ ഇവ്വുലകത്തിലെ മാനടവൻ പിശയ്ക്കുമവോലെ പാപത്തിൽ പിശയ്ക്കുമെ; കാൺമ്പേക്ക് കൂടാത്തെ ഉലകത്തിലെ അതികാരിയാനെ പിശാശെ പാലിച്ചു നടക്കുമവേരാതാൻ നിങ്കെ; അവൻ താൻ ചൊല്ലുക്ക് നടകാത്തവേരാ ഇടേൽ ഇപ്പെ അശേനെ ആത്തുമാവ്.
നിങ്കളെ ചതിവെ ചെയ് മോശമാനെ ആശേ തന്ത് നാശമായ്ക്കി വന്തെ പശേ പുത്തികാടാം പശേ പിശപ്പാം വീയ് ഒറിയോണും.
ഒരു കാലത്തിൽ നിങ്കെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ അകന്തവേരാളും ഇതയം കൊണ്ട് തെയ്വത്തുക്ക് എതിരാ ചെയ്യെ കെട്ടെ കാരിയങ്കാടുനാലേം അവൻകാൽ വുറോതികളായിരുന്തെ.
കടശീൽ എൻ ഇണങ്കരേ, ചത്തവേരാക്ക് എന്താനെ ഒണ്ണത്തിലെ ചത്തിയം നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകോണും ഒൺ എങ്കെ ആശിക്കിനെ; അകനയൊണ്ണാ ആശനാത്തെ വോറെ ഒള്ളവേരാവോലെ നിങ്കെ കവലപ്പട്ടിരാത്ത്.
അതുനാലെ നങ്കെ ഇനിയൊള്ളവേരാവോലെ ഉറങ്കാതെ അയന്ത് പോതമൊള്ളവേരായായും ഇരുക്കോണും.
ചമ്പാത്തമെ ഒണ്ടാക്കോണുമൊൺ ആശിക്കിനവൻ ചോതനേലും കെണീലും അകപ്പടും; അവറെ അറിവു കെട്ടതും നാശമാനതുമാനെ പലപലെ കാരിയത്തുക്കും ആശെ വയ്ക്കേം അത് അവറളെ നാശമാ തെരുപ്പൂശ് മണ്ണാക്കുകേം ചെയ്യും.
ഒരു കാലത്തിൽ നങ്കെ അറിവു നാത്തവേരായും ചൊന്നതവുട്ട് ചുരക്കായെ ചെയ്യിനവേരായും വഞ്ചനേക്കും ഉലക ചുകത്തുക്കും കൺ പാരുവയാനെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം അകപ്പട്ടവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലീം അക്കുമിക്കും പിണയ്ങ്കി ഒവ്വോരാളെ പുറിച്ച് നുറുത്തിയവേരാളും താനേ.
നിങ്കെ തെയ്വ ചൊൽപ്പടീക്ക് ഇരിൻ; മിന്നേ നിങ്കാക്ക് അറിവു നാതിരുന്തെ കാലത്തിൽ ഒണ്ടായെ നിച്ചനാത്തെ നടപ്പിൽ ഇനി നിങ്കെ പോവാനില്ലെ.
അവറെ മനശ് ഉറപ്പുനാത്തെ പെണ്ണാളെ വഞ്ചനെ വാക്കെ ചൊല്ലി മയക്കിനെ. ഇകനെ പാപമെ ചെയ്യിനത്തിൽ അവറാത്തുക്കു ഒരു കാലത്തിലും മതി വാരാത്ത്. തരിത്തിരിയം പുടിച്ചെ ഇവറെ തെയ്വത്തിലെ ചാപ്പം കിടച്ചവേരാതാൻ.
ഇം നരിയെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാ രച്ചപ്പടോണും ഒൺ ആശെ ഇരുക്കിനതും ഒണ്ണാ മനശുറപ്പ് നാത്തതുമാനെ ആളുകെ കോളാരാ ചൊല്ലി കുടുക്കി ഉടമ്പിലെ പിരിയത്തുക്കു അവറളെ അകപ്പടുത്തിനെ.
എന്തൊണ്ണാ ഒരാക്ക് ചുകം കിടയ്ക്കിനത്തുക്കൊള്ളെ കാരിയത്തുകാക്കൊള്ളെ ആശെ, കണ്ണിൽ കാണതെല്ലാം വേണുമൊണ്ണെ തൂതൻ, എനക്കെല്ലാം ഒള്ളതൊണ്ണെ തിമിരാനെ ഉലകത്തിലൊള്ളതുകാടു മുച്ചൂടും തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിൽ നുൺ നാത്തെ ഉലകത്തിൽ നുൺതാൻ ഒണ്ടായത്.
ഒണ്ണാലും ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഒരു പുതുവൻ കൽപ്പനെ എളുതിനെ ഒൺ ചൊല്ലാം. അത് ചത്തിയം താൻ ഒൺ കിരിശ്ത്തുവും നിങ്കളും വെളിവായ്ക്കിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ ഇരുട്ടുവൊലത്തെ കാരിയങ്കാട് കുറഞ്ച് കുറഞ്ചും ചത്തിയെ വെളിച്ചം ഇപ്പെ അടിച്ചികിട്ടുമിരുക്കിനെ.