Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




എപേശിയര് 1:4 - പുതുവൻ ചേതി

4 ഉടയാകാൽ നങ്കെ ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കം നാത്തവേരാളുമാളത്തുക്ക് തെയ്‌വം ഉലകമെ പടയ്‌ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നങ്കളെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ പുറിച്ചെടുത്തെ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




എപേശിയര് 1:4
55 Iomraidhean Croise  

തെയ്‌വം അന്നാളെ കുറയാതിരുന്താ ഒരു മനിശനും രച്ചപ്പെടാത്ത്; ഒണ്ണാ തെയ്‌വം ഉടയാക്കുചൂട്ടി പുറിച്ചെടുത്തവേരാനാലെ അം നാളുകെ ഒരുത്തിനെയാകും.


എന്തൊണ്ണാ കളവാണി കിരിശ്‌ത്തുക്കളും കളവാണി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളും വന്താലെ തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തയാളുകളക്കൂടി തിശനാത്തെ വശീൽ നടത്തുവേക്കുചൂട്ടി ചരിയാനെ അടകാളമാം അരിശുകമാം കാട്ടും.


അവൻ ഉടയാ തൂതരുകാടെ കാകളെ ചത്തത്തോടെ കടത്തി വുടുക്കും. അവറെ അവനുക്കുചൂട്ടി പുറിച്ചെടുത്തവേരാളെ ഉലകത്തിലെ ഒരത്തത്തിലിരുന്ത് ഇനിയോര് അത്തം വരേക്ക് നാലുകോട്ടിൽ നുണ്ണും കൂട്ടി എടുക്കും.


പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്‌വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.


ഇം ആട്ടുകൊട്ടിലിൽ പടാത്തെ വോറേ ആടുകാടും എനക്കൊളെള; അതുകാടാം ഏൻ കൂട്ടി കുടക്കിളതാൻ; അതുകാടും എൻ ഒച്ചെ കോക്കും; അകനെ ഒരു ആട്ടുകൂട്ടമും ഒരു ഇടയനും ആകും.


നിങ്കെ എന്നെ പുറിച്ച് എടുത്തതില്ലെ, എണ്ണേക്കും നിലെനിക്കിനെ കനി കായ്‌ക്കിളത്തുക്ക് ഏൻ നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്ത് ആയ്‌ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ. അതുനാലെ എൻ നാമത്തിൽ കോക്കിനതെ എല്ലാം എൻ തകപ്പൻ നിങ്കാക്ക് തരും.


“തകപ്പനേ, നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനവേരാ ഏൻ ഇരുക്കിനെ ഇടത്തിൽ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കേക്കും ഉലകം പടയ്‌ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എൻകാൽ ആത്തിരമായ് ഇരുന്തനാലെ നീ എനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ മകത്തമെ കാൺമ്പേക്ക് ഏൻ ആശിക്കിനെ.


ഇതെ കേട്ടെ എകൂതരല്ലാത്തെ മാനടവൻ മുച്ചൂടും പിരിയമാ കരുത്താവിലെ വശനമെ പാടി കുമിടെ വായ്‌ങ്കെ; അകനെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പുക്ക് വുളിച്ചായ്‌ക്കവേരാ നമ്പിയെ.


ഒൺ മിന്നൊരു കാലത്തിലേ ചൊല്ലിയെ കരുത്താവ് അരുൾ ചെയ്യിനെ.”


എന്തൊണ്ണാ ഏൻ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുക്കിനെ; ആരും നിന്നെ അടിച്ച് നിച്ചനാതെ ചെയ്യാത്ത്; ഇം പട്ടണത്തിൽ ഇരുക്കിനെ കനേം ആളുകേം എൻ ആൾകെ താൻ” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ.


അത് മട്ടുമില്ലെ തെയ്‌വമെ ഉടയാ മക്കളെ നീതിമാൻമാരായ്‌ക്കനാലെ ആരുക്ക് ഇനി അവറളെ കുത്തം വിതിപ്പേക്കാകും?


നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നാളിൽ കുത്തം നാത്തവേരാളായിരുപ്പേക്ക് അവൻ നിങ്കളെ കടശിവരേക്ക് ഉറപ്പോടെ നുറുത്തും.


ഇണങ്കരേ, നായപുറമാണത്തിലെ കെട്ടിൽ നുൺ വുടുതൽ കിടച്ചവേരായായിരുപ്പേക്ക് താൻ നിങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്; ഇം വുടുതലയെ ഉടവൻ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടാതെ നിങ്കാക്ക് കിടച്ചെ വുടുതലെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരത്തോടെ ഉതവിയെ ചെയ്‌കേക്കാകട്ടെ.


ഒണ്ണാ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ നുൺ പുറപ്പടിനത് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കുമൊള്ളെ ആത്തിരം, പിരിയം, അമതി, പൊറുപ്പ്, ഇരക്കം, കയ് അശഞ്ച് കൊടുക്കിനത്, നമ്പ്,


എന്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലെ കൂട്ടായ്‌മേൽ ഇരുക്കിനവോളെ പരിച്ചേതനെ ഏൽക്കിനത്തിലോ ഏലാതെ ഇരുക്കിനത്തിലോ കാരിയമില്ലെ; കിരിശ്ത്തു ഏശുവിലൊള്ളെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ വെളിവാനത് നങ്കെ തെയ്‌വത്തുകാലും മനിശൻകാലും കാട്ടിനെ ആത്തിരംനാലെ താൻ.


നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ കയ്‌വേലയാ കരുവപ്പുടിച്ചു വുട്ടവേരാ താൻ നങ്കെ; ഇതെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടി തെയ്‌വം അതെ മിന്നമേ ഒരിയ്‌ക്കി ഇരുക്കിനെ.


നമ്പിക്കേൽ കിരിശ്ത്തു നിങ്കെ ഇതയത്തിൽ ഇരുക്കോണുമൊണ്ണും ആത്തിരത്തിൽ നേരുമയോടേം ഉറപ്പോടേം നിങ്കെ പിശയ്‌ക്കോണുമൊണ്ണും വായാതിനെ.


എപ്പേരുപ്പട്ടെ അടക്കത്തിലും ഒതുക്കത്തിലും പൊറുപ്പോടെ ഇരുന്ത് ആത്തിരത്തോടെ അക്കുമിക്കും മന്നിച്ച് നടേനിൻ.


കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ഉടയാ ഉശിരെ തെയ്‌വത്തുക്ക് നല്ലെ മണമൊള്ളെ കാണിയ്‌ക്കേം ആകമുമായ് കൊടുത്ത് നങ്കകാൽ ആത്തിരത്തിൽ ഇരുന്തവോലെ നിങ്കളും ആത്തിരത്തോടെ നടേനിൻ.


കറെ, ചുളുക്കം ഇവകാടുനാത്തെ ചുത്തമായതും ഒരു കുറയും നാത്തെ മകത്തമൊള്ളെ ശവയായ് ഉടയാക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിളത്തുക്ക് ഉടയാ ഉശിരമേ കൊടുത്തെ.


അവറെ ഇടേൽ ഉശിരെ തരിനെ തെയ്‌വത്തിലെ വശനമെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടന്ത് ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് മില്ലോട് വാനത്തിലെ വെള്ളികാടുവോലെ തെളിവോടെ നില്ലിൻ.


ഒണ്ണാ ഇപ്പെ തെയ്‌വം നിങ്കളെ തനക്ക് പുടിച്ചെ ചുത്തമാനവേരാളും കളങ്കംനാത്തെ വേരാളും കുത്തംനാത്തെ വേരാളുമായ് തനക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിളത്തുക്ക് ഉടയാ മകൻ ചാവുനാലെ തെയ്‌വത്തിലെ വയ്‌രായ്‌ക്കമെ മാത്തി നങ്കളെ തൻകാൽ നിരപ്പിച്ചെ.


ഏൻ ഇതെ ചെയ്യിനത് അവറെ പേടിയാതെ ഒത്തുമയാ ആതരവോടെ ഇരുക്കിളത്തുക്കും കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ തെയ്‌വത്തിലെ മറുമമെ തിക്കിലൊണ്ടാകും ഒണ്ണെ നിച്ചമാനെ ഉറപ്പ് കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടീം താൻ.


അവനുക്ക് ആത്തിരത്തോടെ ഇരുക്കിനെ ചുത്തമാനെ ആളുകയായ് തെയ്‌വം നിങ്കളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനനാലെ നിങ്കെ മനശലിവ്, ഇരക്കം, എളിമെ, ഒളുക്കം, മന്നിപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ അണിഞ്ചോകോണും.


എങ്കാക്ക് നിങ്കകാലൊള്ളെ ആത്തിരം നുറഞ്ച് വരിനതുവോലെ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും നിങ്കാക്ക് വോറെ ഒള്ളവേരാകാക്കും ഒള്ളെ ആത്തിരം കനേമാ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരുകേക്ക് കരുത്താവ് ഉതവിയെ ചെയ്യട്ടെ.


തെയ്‌വം നങ്കളെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത് ചുത്തം കെട്ടിരുപ്പേക്ക് നാത്തെ ചുത്തമാക്കേക്കുചൂട്ടിതാൻ.


അവൻ നങ്കളെ രച്ചിക്കുകേം ചുത്തമാനെ പിശപ്പുക്ക് വുളിക്കേം ചെയ്യെ; അത് നങ്കെ എന്തയൊണ്ണാലും ചെയ്യനാലെ നാത്തെ, മിന്നമേ ഉടയാ ചെയ്‌കേക്ക് നിനച്ചതുനാലേം ഉടയാ ഇരക്കം നാലേം താൻ; ഇം പിന്നിയം കിരിശ്ത്തു ഏശുവിൽ എല്ലാ കാലമും ഒണ്ടാനത്തുക്ക് മിന്നേ തന്തതാൻ.


അതുനാലെ കിരിശ്ത്തുഏശുവുനാലെ കിടയ്‌ക്കിനെ രച്ചെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള പിശപ്പ് കൂട്ടത്തിൽ തെയ്‌വം വുളിച്ചെടുത്തവേരാക്ക് കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്ക് താൻ ഏൻ ഇതുകാടയെല്ലാം പൊറുക്കിനത്.


ഒണ്ണിരുന്താലും തെയ്‌വത്തിലെ ഉറപ്പൊള്ളെ അടിത്താനം എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിൽക്കിനെ; “കരുത്താവുക്ക് ഒള്ളവേരാളെ അവനുക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണും “കരുത്താവ് നാമത്തിൽ ഉടവുറെ പാപമെ ഏത്തു ചൊല്ലിയവനെല്ലാം നിച്ചനാത്തെ വശിയെ വുട്ട് അകന്തോകോണും ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനെ ഇം വശനത്തിലേ മുത്തിരേ ഇട്ടിരുക്കിനെ.”


എനക്ക് പിരിയമാനവേരാളേ, ഇതെ നന്തി കോളിൻ, ഇം ഉലകത്തിൽ ഒള്ളെ അപ്പുറാണികയാനെ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഏശുവെ നമ്പി ഇരുന്ത് തെയ്‌വത്തുക്ക് മില്ലോട് വലിയവേരാ ആയി ഇരുപ്പേക്കു താൻ തെയ്‌വം അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത്. അത് മട്ടുമേയില്ലെ തെയ്‌വത്തുകാൽ ആത്തിരമായിരുക്കിനവനുക്ക് അവൻ കൊടുക്കുമൊൺ ചൊല്ലി വച്ചിരുക്കിനെ രാച്ചമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുക്കിളത്തുക്കുചൂട്ടീം താൻ അവറളെ പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനത് ഒൺ തിക്കിനാത്തതീ?


തകപ്പനാനെ തെയ്‌വം മുൻ അറിവെ തന്തതുവോലെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടപ്പേക്കുചൂട്ടീം അവൻ ഇലത്തത്തിൽ ചുത്തമാകേക്കുചൂട്ടീം തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ തെയ്‌വ മക്കയായ് പുറിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ നിങ്കാക്ക് ഇരക്കമും അമതീം കനത്ത് കനത്ത് വരട്ടെ.


അവൻ ഉലകമെ പടയ്‌ക്കിനത്തുക്ക് മിന്നേ പുറിച്ചെടുത്തവനും നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഇം കടശികാലത്തിൽ വെളിപ്പട്ടവനും താൻ.


അതുനാലെ അവനിൽ നമ്പുനെ നിങ്കളയോ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്ത് അരിശുകമാനെ ഉടയാ വെളിച്ചത്തിൽ പിശയ്‌ക്കുവേക്ക് പുറിച്ചെടുത്ത് ഉടയാ ചുത്തമാനെ ചൊന്തെ ചാതീ ചനമുമായ്‌ക്കവൻ നല്ലെ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ചൊല്ലി കൊടുക്കുവേക്കുചൂട്ടി പൂയാരിയേരുകാടായും രാശാവുകാടായും നിങ്കെ ആയിരുക്കിനെ.


അതുനാലെ പിരിയമാനവേരാളേ, നിങ്കെ അന്നാളേക്ക് കാത്ത് ഇരുക്കിനതുനാലെ നിങ്കെ തെയ്‌വത്തിലെ നോട്ടത്തിൽ ചുത്തമൊള്ളവേരായായും കുത്തം നാത്തവേരായായും അവൻകാൽ അമതി ഒള്ളവേരാളായും ഇരുക്കുവേക്കു നിങ്കെ മുടിവുക്ക് ഒത്തവോലെ നോക്കോണും.


തെയ്‌വത്തുക്ക് നങ്കകാക്ക് ഒളെള ആത്തിരം എകത്തത് ഒൺ അറിഞ്ച് നമ്പിയും ഇരുക്കിനെ. തെയ്‌വം ആത്തിരം താൻ; ആത്തിരത്തിൽ ഇരുക്കിനവൻ തെയ്‌വത്തിലും തെയ്‌വം അവനിലും ഇരുക്കിനെ.


ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് അറുക്കപ്പട്ടെ കുഞ്ചി ആട്ടിലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേര് നാത്തെ ആളുകയെല്ലാം അം ചീവാതിയെ വണങ്കും.


നീ കണ്ടെ ചീവാതി ഇരുന്തതും ഇപ്പെ നാത്തതും ഇനി പാതാളത്തിൽ നുൺ ഓറി നാശത്തുക്ക് പോകേക്ക് ഇരുക്കിനതും താൻ; ഇരുന്തതും നാത്തതും വരുകേക്കിരുക്കിനതുമാനെ ചീവാതിയെചൊല്ലി ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് തെയ്‌വത്തുകാലെ ഉശിരൊള്ളെ പൊത്തകത്തിൽ പേരുനാത്തെ പൂമിനാട്ടിലെ മാനടവൻകാട് കണ്ട് അരിശുകപ്പടും.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan