7 എത്തിനേ പടിച്ചാലും ചത്തിയത്തിലെ അറിവുക്ക് ഒരു കാലത്തിലും തിരുമ്പി വാരാത്തവേരാളുമാനെ പെണ്ണാളെ വശീകരിക്കിനത് ഇകത്തവേരാതാൻ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “തെയ്വ രാച്ചത്തിലെ മറുമമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കൊള്ളെ അവശിരം നിങ്കാക്ക് കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ അവറാത്തുക്ക് അത് കിടച്ച് ഇരുക്കിനതില്ലെ.
നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ബൊകുമാനമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ഒരേ ഒരു തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ ബൊകുമാനമെ തേടാതേമിരുന്താ നിങ്കാക്ക് എകനനേ നമ്പുകേക്കാകും?
നങ്കെ ഇനി കുഞ്ചിക്കാടുവോലെ പിശപ്പാനില്ലെ. തങ്കളേ ഒണ്ടായ്ക്കി എടുക്കിനെ കോളാരിലും മാനടവനെ വഞ്ചനവലക്കാരമെ ചെയ്യിനവേരാ ചൊന്നെ ഉവതേശമെ കേട്ട് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും കാത്തിൽ ഉലേനെ ആളുകെ ആവാനില്ലെ.
എല്ലാരും രച്ചിക്കപ്പടോണും ഒണ്ണും അവറാത്തുക്ക് ചത്തിയമെ തിക്കിനൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും തെയ്വം ആശിക്കിനെ.
തങ്കളെ എതിരിട്ടു വരിനവേരാ തെയ്വ ചത്തിയത്തിലെ അറിവുക്ക് മനമെ തിരുപ്പുമൊണ്ണെ ആശയോടെ
ഇതെചൊല്ലി ചൊൽകേക്ക് എങ്കാക്ക് കനേകമൊണ്ട്; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് വിളക്കമാവെ കൂടാത്തനാലെ തിരിത്തിരമായ്ക്കി തരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്.