3 മനിശെ മാനടവൻകാക്ക് പിരിയം നാത്തവേരാളും മന്നിയാത്തവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലി നടക്കിനവേരാളും ആത്തുമാവ് ചൊല്ലിൽ നടകാത്തവേരാളും എന്തെ ചെയ്വേക്കും മടിനാത്തവേരാളും നൽകുണമെ വീയ് ഒറീനവേരാളുമാകും.
കൂടപ്പുറപ്പ് കൂടപ്പുറപ്പാം തന്താര് മകനാം ചാവുക്ക് ഏത്തുകൊടുക്കും; മക്കകാട് തായ് തന്തേരുക്ക് വുറോതമാ എന്തി അവറളെ ചാവുക്ക് പുടിച്ച് കൊടുക്കും.
പിന്നെ ഉരുമൻകാൽ ചോതനേലാകേക്കുചൂട്ടി ഏശുവെ തെയ്വ ആത്തുമാവ് മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.
പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പേച്ചെ പാലിക്കിനവൻ എൻ പേച്ചെ പാലിക്കിനെ; നിങ്കളെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നാം വീയൊറീനെ; എന്നെ വീയ് ഒറീനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളാം വീയ് ഒറീനെ.”
ഏശു ചൊല്ലിയതെ കേട്ടാലെ പണത്തുക്ക് ചാനവേരായാനെ ചിലെ പരീശരുകാട് അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലിയെ.
ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പന്നണ്ടാളെ ഏൻ പുറിച്ച് എടുത്തതാനെ? ഒണ്ണാലും നിങ്കളിൽ ഒരാ പിശാശാനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.
അവറെ എല്ലാത്തരം ചുട്ടിത്തനം, കെട്ടെ നിനപ്പ്, തിൻമെ, തൂതൻ, കുറുപ്പുനാത്തെ പുത്തി ഇതെല്ലാം നുറഞ്ചവേരാളും പുറണി, കുലെ, പിണക്ക്, വഞ്ചനെ, പകെ ഇതുകാടെല്ലാം നുറഞ്ചവേരാളും താൻ.
ചേരെ പോതം നാത്തവേരാളും വാക്കെ പാലിയാത്തവേരാളും കനിവ് നാത്തവേരാളും മനശിരക്കം നാത്തവേരാളും താൻ.
വായാതുകേക്കുചൂട്ടി കൊഞ്ചെ നേരത്തുക്ക് മട്ടും ആണും പെണ്ണും മൊത്തമാ തീര്പ്പെടുത്താപ്പിലെ മട്ടുംതാൻ പുറിഞ്ചിരുപ്പേക്ക്; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് നിങ്കളമേ അടക്കി നുറുത്തുകേക്ക് കൂടാത്തനാലെ പേയ് പിശാശുകാട് നിങ്കളെ ചോതനെ ചെയ്യാതെ ഇരുപ്പേക്കുചൂട്ടി നിങ്കെ പിന്നേം മൊത്തമാ ചേന്തോകോണും.
ഒണ്ണാ ഉടവനമേ അടക്കേക്ക് കൂടാത്തവേരാ അവറെ ആൺപെൺകാടെ എടുക്കട്ടെ; വെരിയോറി അലഞ്ച് നടക്കിനതക്കാട്ടി ആൺപെൺകാടെ എടുക്കിനതാൻ നല്ലത്.
ഇം ഉവതേശമെ ആര് വീയ് ഒറീനതോ അവൻ മനിശെ മാനടവനെ നാത്തെ ഉടയാളിലെ ആത്തുമാവെ നിങ്കാക്ക് തരിനെ തെയ്വമതാൻ വീയ് ഒറീനത്.
അതുവോലെ അവറെ പെണ്ണാകാടും ഇനിയൊള്ളവേരാളിൽ നുൺ ബൊകുമാനം ഒള്ളവേരാളും പുറണിയെ ചൊല്ലി നടകാത്തവേരാളും പെട്ടൊൺ കൂശോറാത്തവേരാളും എല്ലാത്തുക്കും എല്ലാരുക്കും നമ്പുകേക്കാനാളുമായിരുക്കോണും.
ഒണ്ണാ കൂരേക്ക് വരിനെ എല്ലാരാം നല്ലെ മനശോടെ ഏത്തെടുക്കുകേം നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്കേക്ക് പിരിയമൊള്ളാളും തിരിത്തിരം ഒള്ളവനും നീതിയൊള്ളാളും ചുത്തമാനവനും അടക്കമും ഒതുക്കമും ഒള്ളാളും
അതുവോലെ വലിയെ പെണ്ണാകാൽ, വിനയത്തോടെ പിശയ്ക്കോണുമൊണ്ണും പുറണിയെ ചൊല്ലിപ്പരത്തി നടകാത്തവേരാളായ് ഇരുക്കോണുമൊണ്ണും കുടികാറത്തിയേര് ആകാതെ വോറെ വേരാക്ക് നല്ലെ കാരിയമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനവേരാ ആയിരുക്കോണും ഒണ്ണും നീ അവറളെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും.
ഒണ്ണാ നിങ്കെ പാവമാനവേരാളെ മാനം കെടുത്തി ഇരുക്കിനെ. പണക്കാറാതാൻ നിങ്കളെ തൊന്തരവെ ചെയ്യിനത്; അവറതാനേ നിങ്കളെ നായമിടിനാനുക്ക് കട്ടായമാ വലിച്ച് കൊണ്ടോനത്.
അവറെ മനശ് ഉറപ്പുനാത്തെ പെണ്ണാളെ വഞ്ചനെ വാക്കെ ചൊല്ലി മയക്കിനെ. ഇകനെ പാപമെ ചെയ്യിനത്തിൽ അവറാത്തുക്കു ഒരു കാലത്തിലും മതി വാരാത്ത്. തരിത്തിരിയം പുടിച്ചെ ഇവറെ തെയ്വത്തിലെ ചാപ്പം കിടച്ചവേരാതാൻ.
ഉടവുറളമേ നാശത്തുക്ക് അടിമയായ് ഇരുക്കിനവോളെ വോറേ ആളുകേക്ക് വുടുതലെ തരാമൊൺ വാക്കെ കൊടുക്കിനെ. അവറെ അടിമയായിരിക്കിനതൊൺ ഉടവറാത്തുക്കേ തിക്കിനാതിരുക്കിനവോളെ അവറെ വോറേ ആളുകെ വുടുതലെ കൊടുക്കിനത് എകനനേ?
ഏളെ കാരിയത്തുക്കുകാട്ടിലും ഇം കടശി നാൾ തെയ്വ വശീൽ നടക്കിനവേരാളെ വെക്കമെ കെടുത്തിനെ ആളുകെ വരുമൊൺ നിങ്കെ നിനയ്ക്കോണും. അവറെ നിങ്കളെ വെക്കം കെടുത്തുകേം
ഇം ആളുകെ എപ്പണും കുശുകുശുക്കിനവേരാളും വോറൊള്ളാളുകളെ കുത്തമെ ചൊന്നവേരാളും തൻകൊണ്ടീക്ക് നടക്കിനവേരാളും താൻ. അവറെ ഉടവുറളെചൊല്ലി വീമ്പെ ചൊല്ലുകേം ഉടവുറെ പിരിയത്തുക്ക് വോറെ വേരാളെ കുടക്കിളത്തുക്ക് പെരുമപ്പടുത്തിനവേരാളും താൻ.
കടശീലെ നാളുകളിൽ ഉടവൻ പിരിയത്തുക്ക് പാപം ചെയ്യും; കരുത്താവെ മാനം കെടുത്തിനവേരാളും ഒണ്ടാകും ഒൺ അവറെ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ?
മുതേലെ ചീവാതീലെ ഉരുവം കുരവുടിളത്തുക്കും അത്തിലെ ചിലയെ കുമ്പിടാത്തെ മാനടവൻകാടയെല്ലാം കൊൽകേക്കുംചൂട്ടി ചീവാതീലെ ചിലേക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കേക്കൊള്ളെ അതികാരം ഇരണ്ടാമത്തെ ചീവാതീക്ക് കിടച്ചെ.
മുതേലെ ചീവാതീലെ പേരോ പേരിലെ നമ്പരാനെ അടകാളമോ ഒള്ളവനുക്കല്ലാതെ വാങ്കുകേക്കോ വിലുക്കേക്കോ കൂടാത്ത്.
തെയ്വ മക്കളിലേം പലകപ്പാട്ടുകാറാളിലേം ഇലത്തമെ അവറെ ബൂത്തിയനാലെ നീ അവറാത്തുക്ക് കുടിപ്പേക്ക് ഇലത്തമെ കൊടുത്തെ; അത് അവറാത്തുക്ക് തകുന്തെ തണ്ടനതാൻ.”
തെയ്വ മക്കളിലെ ഇലത്തമാം ഏശുവിലെ ശാച്ചികേലെ ഇലത്തമാം കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് പുടിച്ചിരുക്കിനതെ ഏൻ കണ്ടെ; അപ്പിണെ കണ്ടാലെ ഏൻ ചരിയാനത്തിൽ അരിശുകപ്പട്ടെ.