26 ഉരുമൻ കെണീൽ എമ്പട്ടവേരാക്ക് അറിവൊണ്ടായി ഉരുമൻ കെണീൽ നുണ്ണും തപ്പിച്ച് വന്തോകും ഒൺ നിനച്ച് അവറാത്തുക്ക് പരമാത്തിരമാ വേണും ഉവതേശമെ കൊടുപ്പേക്ക്.
തുറമാനെ ഒരു മനിശൻ തടിയാം വാളാം എടുത്ത് കൂരേക്ക് മില്ലോട് കാവലുക്ക് നിക്കിനവോളെ ഉടയാ ഏനവാനമെല്ലാം അകത്തോട് ചൂതാനമാ ഇരുക്കും.
അമ്പോളെ അവാളേക്ക് പുത്തിവന്ത് ഉടയാളെ ചൊല്ലിയത്, ‘എൻ തന്താര് കൂരേലെ കൂലി വേലക്കാറാ തുൺ തീനെ എത്തിനാരത്തിൽ മീതീ വരുത്തിനെ; ഏൻ ഇങ്ക് പഞ്ചത്തുക്ക് കിടന്തു ചാനെ.
ശീമോൻ കൂട്ടാളികേം ശെവതി മക്കളുമാനെ ആക്കോവുക്കും ഓകന്നാനുക്കും അകനതാൻ വകുറ് കതുക്കുവെട്ടിയെ. ഏശു ശീമോൻകാൽ, “പേടിയാതെ, നീ ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് തെയ്വ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി മനിശെ മാനടവനെ നേടിനവനാകും” ഒണ്ണെ.
ഏശുവും ശിശിയരുകാടും അന്തി തീനെ തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ; ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കൊള്ളെ നിനയ്പ്പെ പിശാശി ശീമോൻ മകനാനെ ഊതാ ഇശ്ക്കരിയോത്താവ് മനശീൽ മിന്നമേ കൊടുത്തിരുന്തെ.
ഏശു കൊടുത്തെ അപ്പമെ വായ്ങ്കി തുണ്ണവോളയേ പിശാശ് അവൻ ഉള്ളത്തിൽ ഓറിയെ; അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ ചെയ്കേക്ക് ഇരുക്കിനതെ വേമായേ ചെയ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നീ അവറെ കണ്ണെ തുറന്ത് ഇരുട്ടിലിരുന്ത് വെളിച്ചത്തുക്കും പിശാശ് ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് തെയ്വത്തുകാക്കും കുടക്കോണും. അകനെ അവറെ നമ്പുനനാലെ അവറെ പാപമെ മന്നിച്ച് തെയ്വം വുളിച്ചെടുത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ അവറെ അവകാശം അവറാത്തുക്ക് കിടയ്ക്കും.”
അന്നേരം പത്തിരോശ്, “അനന്നിയാശേ, തെയ്വ ആത്തുമാവുകാൽ കളവെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി ഇടമെ വിത്തത്തിലെ അണേൽ ഒരുത്തിനേ എടുത്തു വയ്പ്പേക്ക് നിൻ ഇതയമെ പിശാശ് കയ്യടയ്ക്കേയതീ?
നിങ്കളിൽ ചിലവേരാക്ക് തെയ്വമെചൊല്ലി അറിവില്ലെ; അത് നിങ്കെ മാനക്കേടുക്കൊള്ളെ കാരിയമാനെ; അതുനാലെ പോതമൊള്ളവേരായായ് അയന്തിരിൻ; നീതിയൊള്ളവേരായായ് ഇരിൻ; പാപമെ ചെയ്യാതിരിൻ.
ഒണ്ണാ പിശാശ് നങ്കളെ തോൽവി അടയെ വയ്പ്പാനില്ലെ; നങ്കാക്ക് അവനിലെ കോളാരെ തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
അകനെ വെളിച്ചം വരിനവോളെ എല്ലാരുക്കും എല്ലാം തിക്കിനൊണ്ടാകും. അതുനാലതാൻ, “ഉറങ്കിനവനേ, അയന്ത് ചത്ത് കിടക്കിനവൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് എന്തിൻ; അന്നേരം കിരിശ്ത്തു നിനക്ക് വെളിച്ചമെ തരും” ഒൺ ചൊല്ലി ഇരുക്കിനത്.
എന്തുനാലയൊണ്ണാ അം തെയ്വം താൻ നങ്കാക്ക് ഇരുട്ടിലെ അതികാരത്തിൽ നുൺ വുടുതലെ തന്ത് ഉടയാക്ക് പുടിച്ചെ മകൻ രാച്ചത്തിൽ നങ്കളെ ആയ്ക്കി വച്ചിരുക്കിനത്.
കുമനയോശും അലക്ക്ശാന്തരും അം കൂട്ടത്തിൽ ചിലവേരാതാൻ; അവറെ തെയ്വ കുത്തമെ ചൊല്ലാതിരുപ്പെ പടിപ്പേക്കുചൂട്ടി ഏൻ അവറളെ ഉരുമൻകാൽ കൊടുത്താച്ചെ.
വെക്കകേടിലും പിശാശുകാട് കെണീലുമേ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അവ്വാൾ പള്ളീൽ വാരാത്തവേരാകാൽ നുൺ നല്ലെ പേരെ വായ്ങ്കാ ആകോണും.
പൂമിനാടെ ബൂറാ ചത്തിയത്തിൽ നുൺ അലക്കശ്ശിക്കിനെ പിശാശും ഉരുമനുമാനെ വൻശർപ്പമാനെ പാമ്പാം അവൻ തൂതരുകാടാം മേലോകത്തിൽ നുൺ തള്ളി പൂമീക്ക് ഒറിഞ്ചെ.