23 പുത്തി കെട്ടതും രോശം നാത്തതുമാനെ ഏയിൽ കെട്ടുകേൽ കലന്തോവാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് ചരിയാനെ കലകത്തുക്ക് ഇടയാനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
മനിശെ മാനടവനുക്ക് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും ഏയിലെ കെട്ടുകേക്ക് ഉതവിയാനെ നരി കതകാടാം അത്തം കാണാത്ത വർളാടാം ചൊല്ലി നേരമെ കളേവാനില്ലെ ഒൺ നീ അവറകാൽ ചൊല്ലോണും. ഇകത്തെ ഏയ്ല കെട്ടുകെ തെയ്വത്തിലെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് ഉതവിയാനതില്ലെ. ഒരാ തെയ്വത്തിൽ നമ്പിയാ മട്ടുംതാൻ തെയ്വ കാരിയമെ ചെയ്വേക്കാകും.
നമ്പിക്കേക്ക് തേവനാത്തെ കെട്ടു കതകാടെ കോപ്പേക്ക് നീ നിന്നമേ കൊടാതെ അത്തിൽ നുണ്ണും നീ മാറിയോകോണും. തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലേൽ നീ നിന്നമേ പടിയ്ക്കെ വയ്.
നീ ഇം കാരിയമെ എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് എപ്പണും നിനയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും; കോക്കിനവനെ നാശമെ ചെയ്യതും ഒരു കുണമും നാത്തതെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിനവനുക്ക് തെയ്വ പാതപീടത്തിൽ താക്കലെ കൊടുക്കോണും.
തെയ്വത്തുക്ക് പുടിയാത്തെ പേച്ച് വാത്തേൽ നുൺ മാറിയോകോണും; അത്തിലേ തികിളിക്കിനവൻ തെയ്വ വശിയെ വുട്ടു വുട്ടു മണ്ടും;
ഒണ്ണാ പുത്തിനാതെ ഏയിലെ കെട്ടിനതും വർളാടെ പത്തി ചൊല്ലിയിരുക്കിനതും മോശെ എളുതിയെ നായപുറമാണമെ പേരേത്തി വാതിക്കിനെ കലകമാം പിണക്കാം വുട്ടൊറിയോണും. എന്തൊണ്ണാ ഒരു വിലേം നാത്തതും ഒണ്ണുക്കും ഉതവിനാത്തതും താൻ ഇത്.
നിങ്കാക്ക് തരുക്കമും കലകമും ഒണ്ടാനത് എകനെ? തേവനാത്തെ ആശകാട് നിങ്കെ മനശീൽ ഒള്ളനാലതാൻ നിങ്കളെ നല്ലതെ ചെയ്യെ വയ്യാതെ മോശമാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യെ വയ്ക്കിനത്.