14 നീ ഇം കാരിയമെ എല്ലാം അവറാത്തുക്ക് എപ്പണും നിനയ്ക്കെ വയ്ക്കോണും; കോക്കിനവനെ നാശമെ ചെയ്യതും ഒരു കുണമും നാത്തതെ ചൊല്ലി ഏയിലെ കെട്ടിനവനുക്ക് തെയ്വ പാതപീടത്തിൽ താക്കലെ കൊടുക്കോണും.
ഒരു മനിശൻ ഉലകമെ ബൂറാ നേടിയാലെ ഉടയാ ഉശിരെ നട്ടമായ്ക്കാ അവനുക്ക് എന്തൻ കുണം? ഇല്ലെ, ഉടയാ ഉശിരെ വീണ്ടെടുപ്പേക്ക് മറുവിലയായ് മനിശനുക്ക് എന്തനേത്തെ കൊടുപ്പേക്കാകും?
“പിശാശ് മകനേ, നല്ലെ നല്ലെ കാരിയത്തുക്കെല്ലാം എതിരാളിയേ, നീ എല്ലാ തരത്തിലുമൊള്ളെ പിശാശ് ചുട്ടിത്തനത്തിലും കോളാരിലും നുറഞ്ചിരുക്കിനാളും എപ്പണും കരുത്താവിലെ നീതിയെ മാത്തുകേക്ക് പാടുവെടിനാളും താൻ.
എങ്കെ കൂട്ടത്തിലെ ചിലവേരാ നിങ്കകാൽ വന്ത് ഉടവറെ വാക്കാരെ നിങ്കെ ഇതയമെ നോകവച്ച് ചൊല്ലി തിരുപ്പിയെ ഒൺ എങ്കാക്ക് കേൾവിപ്പട്ടിരുക്കിനെ. എങ്കെ ചൊല്ലിവുട്ടുനാത്തെ അവറെ അകനെ ചെയ്യത്.
നിങ്കാക്ക് ഒള്ളവോലെ ഒരേ അളവിൽ എല്ലാരുക്കും തെയ്വത്തുകാൽ നമ്പിക്കെ ഒണ്ടാകോണും ഒൺ ഇല്ലെ; അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കയെ അടിത്താനമായ്ക്കി വോറെ ഒള്ളവേരാ ചെയ്യിനതയെല്ലാം കുത്തം താൻ ഒൺ നിങ്കെ വിതിപ്പാനില്ലെ.
നിച്ചമാ അത് നല്ലെ ചേതി നാത്തെ; ചിലവേരാ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ നല്ലെ ചേതീലെ അറിവുകാടെ കലക്കി കിരിശ്ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ മാത്തി വുടുക്കേക്ക് നോക്കിനത്.
അതുനാലെ ഏശുവെ നമ്പാത്തെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഉടവുറാത്തുക്ക് തേവനാത്തെ ചിന്തനേൽ നടക്കിനവോലെ നിങ്കെ ഇനി നടപ്പാനില്ലെ ഒൺ കരുത്താവു ശാച്ചിയായ് ഏൻ നിങ്കകാൽ താക്കലെ തരിനെ.
ഇണങ്കരേ, തെയ്വത്തുക്ക് പിരിയമാനെ പിശപ്പെ എങ്കളിൽ നുൺ നിങ്കെ പടിച്ചിരുക്കിനെതാനേ; അത് ഇപ്പെ നിങ്കെ പിശയ്ക്കിനവോലതാൻ; ഇനിയും അത് വളന്ത് വളന്ത് വരട്ടയൊൺ കരുത്താവാനെ ഏശുവിലെ നാമത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കകാൽ കെഞ്ചി ചൊന്നെ.
എങ്കെ ഇണങ്കരേ, ചോമ്പേരികാടും എങ്കളിലെ ചൊല്ലെ കേട്ട് നടകാത്തവേരാളുമാനെ എല്ലാ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ നുണ്ണും അകന്ത് ഇരുക്കോണും ഒൺ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് കൽപ്പനെ ഇടിനെ.
മനിശെ മാനടവനുക്ക് അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും ഏയിലെ കെട്ടുകേക്ക് ഉതവിയാനെ നരി കതകാടാം അത്തം കാണാത്ത വർളാടാം ചൊല്ലി നേരമെ കളേവാനില്ലെ ഒൺ നീ അവറകാൽ ചൊല്ലോണും. ഇകത്തെ ഏയ്ല കെട്ടുകെ തെയ്വത്തിലെ കാരിയമെ ചെയ്കേക്ക് ഉതവിയാനതില്ലെ. ഒരാ തെയ്വത്തിൽ നമ്പിയാ മട്ടുംതാൻ തെയ്വ കാരിയമെ ചെയ്വേക്കാകും.
ചിലവേരാ ഇതെ വീയ് ഒറിഞ്ച് തേവനാത്തെ കാരിയങ്കാട് ചൊല്ലികിട്ട് നേരമെ കളേനെ.
ഉടമ്പുക്കു പിലമെ തരിനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യാ ഒരുത്തിനെ ഉതകും; ഒണ്ണാ തെയ്വ ഒത്തുമേക്ക് തേവയാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനത് ഇവ്വുലകത്തിലെ പിശപ്പുക്കും വരുകേക്കൊള്ളെ പിശപ്പുക്കും തെയ്വം വാക്കെ തന്തിരുക്കിനെ എല്ലാത്തുക്കുമേ ഉതവും.
മുകറെ നോക്കാതെ തീര്പ്പിടോണും ഒണ്ണും മുൻ വിതി നാതെ ഇം കാരിയമെ പാലിക്കോണും ഒണ്ണും തെയ്വമാം കിരിശ്ത്തു ഏശുവാം പുറിച്ചെടുത്തെ തെയ്വ തൂതരുകാടാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിൻകാൽ ഒപ്പണയ്ക്കിനെ.
എല്ലാത്തുക്കും ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ തെയ്വത്തിലേം പൊന്തിയോശ് പീലാത്തോശുക്ക് മില്ലോട് ഉടയാ ആരൊൺ വെളിപ്പടുത്തിയെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവാം ശാച്ചി നുറുത്തി
അതുനാലെ ഏൻ നിന്നേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചവോളെ തെയ്വത്തുകാൽ നുൺ നിനക്ക് കിടച്ചെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിലെ നൽവരം കെട്ടു പോകാതെ പെരുക്കെ വയ്ക്കോണും ഒൺ ഏൻ ഉശാരേത്തിനെ.
തെയ്വത്തുക്ക് പുടിയാത്തെ പേച്ച് വാത്തേൽ നുൺ മാറിയോകോണും; അത്തിലേ തികിളിക്കിനവൻ തെയ്വ വശിയെ വുട്ടു വുട്ടു മണ്ടും;
പുത്തി കെട്ടതും രോശം നാത്തതുമാനെ ഏയിൽ കെട്ടുകേൽ കലന്തോവാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ അത് ചരിയാനെ കലകത്തുക്ക് ഇടയാനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ?
തെയ്വമാം ഉശിരോടിരുക്കിനവനുക്കും ചത്ത് മാണ്ടവേരാക്കും നായമിടിനെ കിരിശ്ത്തുഏശുവാം അവൻ വെളിപ്പടിനവോളേലെ അവൻ രാച്ചമാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിനക്ക് ഏത്തു തരിനത്,
ശർക്കാരുക്കും അതികാരികേക്കും മില്ലോട് കീൾപ്പട്ടിരുപ്പേക്കും നല്ലെ നല്ലെ കാരിയമെല്ലാം ചെയ്കേക്ക് ഒരുങ്കീം
പലപലെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കനാലെ ആരും നിങ്കളെ ഏമാത്തുവാനില്ലെ; തീനെ തിന്നതെചൊല്ലിയൊള്ളെ ചട്ടങ്കാട്ടിൽ അരുവണയാതെ തെയ്വ ഇരക്കത്തിൽ ചക്കിതി പടിനത് നല്ലത്; അം ചട്ടങ്കാടെ പാലിക്കിനവേരാക്ക് അത് ഒരു നിലേലും ഉതവുനതില്ലെ.
അതുനാലെ എൻ ഉടമ്പിൽ ഉശിരൊള്ളെ കാലമെല്ലാം നിങ്കളെ ഇതെല്ലാം നിനവെ വരുത്തിനത് എൻ കടമെ ഒൺ ഏൻ നിനയ്ക്കിനെ.