11 നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും ചത്തതൊണ്ണാ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കും.
കൊഞ്ചനായോഞ്ചാ ഉലകം എന്നെ കാണാത്ത്. ഒണ്ണാ നിങ്കെ എന്നെ കാണും; എന്തുനാലയൊണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോടിരുക്കിനെനാലെ നിങ്കളും പിശയ്ക്കിനെ.
അതുനാലെ നങ്കെ എപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും നങ്കെ പാപത്തിൽ ചാനതോ അപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവും മത്തും പുതുവൻ പിശപ്പുക്കായ് ഉശിരോറി എന്തും.
അത് എകനയൊണ്ണാ ഉടവൻ പാപത്തിലെ പിശപ്പെ നാശമാക്കേക്ക് ഒരാ ചാനവോളെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവും മത്തും അവൻ പിശയ്ക്കും; അത് താനെ നങ്കെ നമ്പിക്കെ?
ഏശുവെ ശിലുവേൽ തറച്ചവോളെ അവനുക്ക് ചക്കിതി നാപ്പോയെ; അപ്പണും തെയ്വ ചക്കിതീൽ അവൻ ഇപ്പെ ഉശിരോടിരുക്കിനെ; അവനിലെ ചക്കിതി നാത്തെ നിലേൽ പങ്കുകാറായാനെ എങ്കെ നിങ്കളും മത്തും പളകിനവോളെ തെയ്വത്തിലെ ചക്കിതിയാലെ അവനും മത്തും പിശയ്ക്കിനെ.
എങ്കെ കറുമമെ ഏത്തെടുക്കിനവോളെ ഏശുവിലെ ചാവിൽ എപ്പണും എങ്കെ പങ്കാളികയായ്കിട്ടേയിരുക്കിനെ; അകനെ ഏശുവിലെ ഉശിര് എങ്കെ ഉടമ്പുകാട്ടിൽ വെളിപ്പടുകേം ചെയ്യിനെ.
അതോഞ്ച് അന്നേരം ഉശിരോടിരുക്കിനവേരായാനെ നങ്കെ ചത്ത് ഉശിരോറിയവേരാ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്ത് വാനത്തിൽ കരുത്താവെ കാൺമ്പെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് നങ്കളെ എടുക്കുകേം ചെയ്യും; അകനെ നങ്കെ എപ്പണും കരുത്താവും മത്തും ഇരുക്കും.
നങ്കെ ഉശിരോടിരുന്താലും ചത്താലും ചരി അം കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്കുചൂട്ടി ചത്തനാലെ നാമും അവനും മത്തും പിശയ്ക്കും.
പാപികെ കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ കിരിശ്ത്തു ഏശുവ് ഉലകത്തുക്ക് വന്തെ ഒണ്ണത് നമ്പുളതും ഏത്തെടുക്കെ വേണ്ടിയെ വശനമും താൻ; അം പാപികേൽ മുതയാൾ ഏൻ താൻ.
“ഒരാ പള്ളീലെ മൂപ്പൻ ആകോണും ഒൺ നിനയ്ക്കിനതൊണ്ണാ അവൻ നല്ലെ വേലേ ആശിക്കിനെ” ഒണ്ണെ ചൊൽ ചത്തിയമാനെ കാരിയം താൻ.
ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്വെ ഒപ്പണയ്ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.