Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




2 തിമോത്തിയോശ് 1:12 - പുതുവൻ ചേതി

12 അതുനാലതാൻ ഏൻ ഇം കറുമമെല്ലാം അടേനത്; ഒണ്ണാ എനക്ക് വെക്കക്കേട് തോണതില്ലെ; എന്തുനാലയൊണ്ണാ ഏൻ ആരളെ നമ്പി ഇരുക്കിനേ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; എൻകാൽ ഏത്തു തന്തതെ കരുത്താവ് തിരുമ്പി വരിനതുവരേക്ക് പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുപ്പേക്ക് അവൻ ചക്കിതി ഒള്ളാതാൻ ഒൺ എനക്ക് ഉറപ്പുമൊണ്ട്.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




2 തിമോത്തിയോശ് 1:12
58 Iomraidhean Croise  

ചാതികാട് ബൂറാ അവനേത്തിൽ ആശെ വയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യും.”


അം നാളാം നേരമാം കൂടി എൻ തകപ്പനുക്കല്ലാതെ ആരുക്കും മേലോകത്തിലെ തൂതരുകാട്ടുക്കോ മകനുക്കോ വരെ തിക്കിനാത്തെ.


നായവിതിനാ കനേമാളുകേം എൻകാക്ക് ചൊല്ലും, “കരുത്താവേ, കരുത്താവേ, നിൻ നാമത്തിൽ എങ്കെ തെയ്‌വത്തിലെ കാരിയങ്കാടെ പലകേൽ പാടുകേം നിൻ നാമത്തിൽ പേയ്‌കാടെ മുടുക്കുകേം നിൻ നാമത്തിൽ കനേകം അരിശുകങ്കാടെ ചെയ്‌കേം ചെയ് ഇരുക്കിനെ.”


തെയ്‌വം നായവിതി ഇടിനെ നാളിൽ അം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടാനെ തണ്ടനെ ചോതോം പട്ടണത്തുക്കൊണ്ടായതകാട്ടി ഓറെ കനത്തിരുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”


ഏശു ചരിയാനത്തിൽ കതറി കോന്ത്, “തകപ്പനേ, എൻ ഉശിരെ നിൻ കയ്യിൽ ഒപ്പണയ്‌ക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ ഉശിരവുട്ടെ.


അവറളെ ഉലകത്തിൽ നുൺ എടുക്കോണും ഒണ്ണില്ലെ. അവറളെ കുറുപ്പുനാത്തവനാനെ പിശാശ് കയ്യിൽ നുൺ കാപ്പാത്തോണും ഒൺ താൻ ഏൻ വായാതിനത്.


എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടി കുടകാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്; കടശി നാൾ ഏൻ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തും.


അന്നേരം പവുലോശും ബർന്നബാശും ചുണയാ എകൂതരുകാക്ക്, മിന്നേ നിങ്കകാൽ താൻ തെയ്‌വ വശനമെ ചൊല്ലവേണ്ടിയിരുന്തത്; ഒണ്ണാ നിങ്കെ അതെ ഏത്തെടാതെ എണ്ണെണ്ണേക്കുമിരുക്കിനെ പിശപ്പിൽ നുൺ നിങ്കെ നിങ്കളമേ ഓകം നാത്തവേരാ ആയ്‌ക്കാച്ചെ; അതുനാലെ ഇനി എങ്കെ എകൂതരല്ലാത്തെ മാനടവൻ ഇടേൽ തെയ്‌വ വശനമെ ചൊൽവെ മണ്ണെ.


ഒണ്ണാ എകൂതര് പട്ടണത്തിലെ വലിയോരുകാടാനെ ആണാകാടാം തെയ്‌വമെ കുമിടെ വാങ്കുമവേരാളും എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും പണക്കാറാളുമാനെ പെണ്ണാളാം പവുലോശുക്കും ബർന്നബാശുക്കും എതിരാ ഉളപ്പിവുട്ട് അവറാത്തുക്ക് തണ്ടനയെ കൊടുത്ത് അവ്വിടത്തിലിരുന്ത് പുറത്തിലായ്‌ക്കെ.


അന്നേരം പവുലോശ് ഇകനെ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ, “നിങ്കെ എന്തനേ ചെയ്യിനത്? നിങ്കെ ഇകനെ കോന്ത് എൻ ഇതയമെ നോക വയ്‌ക്കിനതീ? എരുശലേമിൽ വച്ച് എന്നെ കെട്ടി ഇടുകേക്കേയല്ലെ, കരുത്താവ് ഏശുവിലെ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി ചാവകൂടി എനക്ക് പിരിയം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.


“കരുത്താവാനെ ഏശുവേ, എൻ ഉശിരെ എടുത്തോകോണുമേ” ഒൺ തേവാനോശ് വുളിച്ച് വായാതിയവോളെ അവറെ അവനുക്ക് കല്ലെ ഒറിഞ്ചുകിട്ടേയിരുന്തെ.


എൻ നാമത്തുക്കുചൂട്ടി അവൻ എന്തെല്ലാം കറുമമടേകേക്ക് ഇരുക്കിനതൊൺ ഏനേ അവനുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒണ്ണെ.


കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊന്നത്തിൽ എനക്ക് ഒരു വെക്കക്കേടുമില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ മുതെ എകൂതരും പിന്നെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാളും അകനെ ആരെല്ലാം നല്ലെ ചേതിയെ നമ്പിനതോ അവറാത്തുക്കെല്ലാം രച്ചെ കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കൊള്ളെ തെയ്‌വ ചക്കിതി ഇം നല്ലെ ചേതിനാലെ കിടയ്‌ക്കിനെ.


അതുനാലതാൻ തിരുവെളുത്തിൽ, “ഏൻ അവനെ ശീയോനിൽ ഒരു തടങ്കൽ പാറയായ് വയ്‌ക്കിനെ. അവനിൽ നമ്പുനവനാരും പുടച്ച് ബൂശാത്ത്” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത്.


നങ്കെ കരുത്താവ് ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നാളിൽ കുത്തം നാത്തവേരാളായിരുപ്പേക്ക് അവൻ നിങ്കളെ കടശിവരേക്ക് ഉറപ്പോടെ നുറുത്തും.


ഒണ്ണാ നായവിതിനാളിൽ ഒരോരുത്തനും ഇത്തിൽ ഏളത്തിൽ വച്ച് വേലെ ചെയ്യെ ഒൺ തീയാലെ വെളിപ്പട്ട് വരുകേം അവറെ എകത്തെ വേലെ ചെയ്യെ ഒൺ തീയാലെ ചോതനെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യും.


എൻ കടമേൽ കരുത്താവുക്ക് മാനക്കേടെ വരുത്തിനെ ഒരു കാരിയമാം ഒരു കാലത്തിലും ഏൻ ചെയ്യാത്ത് ഒൺ ഏൻ ആശിക്കേം കാത്ത് ഇരുക്കേം ചെയ്യിനെ. അത് മട്ടുമേയില്ലെ ചാവിലാകട്ടെ പിശപ്പിലാകട്ടെ എപ്പണുമ്പോലെ ഇപ്പണും തകിതിയോടെ ഏൻ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയത്തിലും കിരിശ്‌ത്തുവുക്ക് മകിമേ കൊടുക്കിനെ.


എൻ ആശയൊണ്ണത് കിരിശ്‌ത്തുവാം അവൻ ചത്തോഞ്ച് ഉശിരോടെ എന്തി വന്തത്തിലെ ചക്കിതീം തിക്കിലൊണ്ടാകോണുമൊണ്ണും അവനുക്ക് വന്തെ കറുമത്തിൽ പങ്കാളിയായ് അവൻ ചാവോടെ അവനും മത്തും ചേരോണുമൊണ്ണും താൻ.


ഉലകത്തിലെ മുച്ചൂടാം ഉടയാ ചൊൽപ്പടീക്ക് കുടക്കുവേക്കാനെ തെയ്‌വം ഉടയാ ചക്കിതീൽ പുശു മനിശരായെ നങ്കളെ ഉടയാ മകിമെ ഒള്ളെ ഉടമ്പുവോലെ ഉരുവപ്പെടുത്തും.


അത് മട്ടുമില്ലെ, എനക്ക് കരുത്താവാനെ കിരിശ്ത്തു ഏശുവെ ചൊല്ലി തിക്കിനൊണ്ടാനത് മുയ്‌ക്കമാനെ കാരിയമായതുനാലെ ഇതുകാടയെല്ലാം ഏൻ വിലനാത്തതായ് കാണെ. അവൻനാലെ ഏൻ അതുകാടയെല്ലാം വീയ് ഒറിഞ്ചാനെ. അകനെ ഏൻ എന്നമേ മൊത്തമാ കിരിശ്‌ത്തുവുക്ക് ഒള്ളവൻ ആവുകേം


അതുമട്ടുമില്ലെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ രച്ചിക്കപ്പടുകേക്കുചൂട്ടി എങ്കെ അവറകാൽ വശനമെ ചൊന്നതെ വിലക്കുകേക്ക് എകൂതര് നോയ്‌ക്കെ; ഇകനെ എപ്പണും ചെയ്‌കിട്ടേ ഇരുന്തെ പാപങ്കാടെ അവറെ ചെയ്യോച്ചെ. ഒണ്ണാ കടശീക്ക് തെയ്‌വത്തിലെ കോപം അവറളേത്തിൽ വന്തേയെ.


ഒണ്ണാ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഇരുട്ടുക്കൊള്ളവേരാനാത്തെ; അതുനാലെ കളവാണി വരിനതുവോലെ അം നാൾ നിനയാത്തെ നേരത്തിൽ നിങ്കളെ കീൾപ്പടുത്താത്ത്.


മണേ തിമോത്തിയോശേ, നിൻകാൽ തന്തിരുക്കിനതയെല്ലാം പാതുകാപ്പാ വച്ചിര്; ഇന്താൻ അറിവ് ഒൺ കളവായി ചൊന്നവേരാകാട് പുത്തി കെട്ടെ ഏയിലെ കെട്ടുകയാം തെയ്‌വത്തുക്ക് മാനമെ കൊടാത്തെ പേച്ചുകാടാം വീയ് ഒറിയോണും.


നങ്കളിൽ ഇരുക്കിനെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽ നിൻകാൽ ഏത്തു തന്തിരുക്കിനെ അം നല്ലെ ഉവതേശങ്കാടെ കാത്തോകോണും.


എൻകാൽ ആതരവായിരുന്തെ ഒനേശിപ്പെരോശുകാക്കും കൂരേലവേരാകാക്കും കരുത്താവ് കനിവെ കാട്ടട്ടെ; ഏൻ തടവിൽ കിടന്തതുനാലെ അവൻ വെക്കമെ നിനച്ചതില്ലെ.


കരുത്താവ് തിരുമ്പി വരിനവോളെ കരുത്താവിൽ നുൺ അമ്പാളുക്ക് പിന്നിയം കിടയ്‌ക്കട്ടെ ഒൺ ഏൻ കരുത്താവുകാൽ വായാതിനെ. എപശോശിൽ വച്ച് അമ്പാൾ എന്നെ എകനയെല്ലാം പമ്പുലമെ ചെയ്യെ ഒൺ നിനക്ക് നന്തി തിക്കിനൊള്ളതാനേ?


നങ്കെ കരുത്താവ് ശാച്ചിയം നാലേം അവൻനാലെ തടങ്കലിൽ ഇരുട്ടറേലായെ എന്ന നിനച്ചും വെക്കമെ നിനയാതെ; ഒണ്ണാ തെയ്‌വത്തിലെ ചക്കിതീൽ നല്ലെ ചേതീക്കുചൂട്ടിയൊള്ളെ കറുമത്തിൽ നീയും എൻ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കുകാറൻ ആക്.


അത്തുക്കുചൂട്ടിതാൻ ഏൻ ചരിയാനെ കുത്തവാളിവോലെ ചങ്കിലീൽ കിടന്ത് കറുമമടേനത്; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ വശനമെ കെട്ടിയിടുകേക്ക് ആരുക്കും കൂടാത്ത്.


ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.


ഇം വശനം ഉറപ്പാ കണ്ണടച്ച് നമ്പുളതാൻ; തെയ്‌വമെ നമ്പിയവേരാ ഉടവുറളമേ നല്ലെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്‌വെ ഒപ്പണയ്‌ക്കേക്കുചൂട്ടി നീ ഇം കാരിയമെല്ലാം കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലോണുമൊൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ. ഇം വശനമെല്ലാം എപ്പേരുപ്പട്ടതും എല്ലാരുക്കും ഉതവിയാനതും താൻ.


നമ്പിക്കേലെ തുടക്കമും ഒടുക്കമുമാനെ ഏശുവെ നോക്കിൻ; അവനുക്ക് കിടയ്‌പ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ പിരിയമെ നിനച്ച് മാനക്കേടെ കണക്കാക്കാതെ ശിലുവയെ ഏത്തെടുത്ത് തെയ്‌വത്തിലെ കോയിമെ കട്ടിലുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനെ.


അവൻ കറുമമടയുകേം ചോതനപ്പടുകേം ചെയ്യനാലെ ചോതനേൽ അകപ്പടിനവേരാക്ക് ഉതവിയായിരുപ്പേക്കു തകിതി ഒള്ളാതാൻ അവൻ.


അതുനാലെ ഉടയാളേത്തിലിരുന്ത് തെയ്‌വത്തുകാക്ക് വരിനവേരാളെ എപ്പണും രച്ചിപ്പേക്ക് ഏശുവുക്ക് മുടിയും. എന്തുനാലയൊണ്ണാ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി തെയ്‌വത്തുകാൽ കെഞ്ചുകേക്ക് ഏശു എണ്ണേക്കും പിശയ്‌ക്കിനെ.


അതെ നമ്പുനെ നിങ്കാക്കൊള്ളെ അവകാശം ഇപ്പണേ ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ. തെയ്‌വം തരിനെ പിലത്തിൽ ഉടവൻ ഉടവൻ പുതുവൻ പിശപ്പെ കടശിക്കാലം വരെ കാത്തുവരിനെ നിങ്കാക്ക് അതെ കടശിനാ കാൺമ്പേക്കാകും.


ഒണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവെ നമ്പിനവേരായൊണ്ണെ പേരിൽ കറുമം അടഞ്ചാ നിങ്കെ വെക്കം കെടുവാനില്ലെ; നിങ്കെ അവനുക്കൊള്ളവനൊൺ നിനച്ചി തെയ്‌വമെ മകിമപ്പടുത്തോണും.


നിങ്കളമേ പടച്ചെ തെയ്‌വത്തിലെ കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചി നൽമകാടെ മട്ടും ചെയ് പിശച്ചാലും കറുമം വരിനതൊണ്ണാ അത് തെയ്‌വ പിരിയം താൻ.


ബൂശാതെ നിങ്കളെ പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുന്ത്, കളങ്കം നാതെ പിരിയമാ തെയ്‌വത്തിലെ മകിമേൽ നുറുത്തുകേക്ക് ചക്കിതി ഒള്ളെ,


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan