4 “ഏശു പിന്നേം തിരുമ്പി വരുമൊൺ വാക്കെ ചെയ്, ഒണ്ണാ അവൻ ഏടെ?” ഒണ്ണും “നങ്കെ വലിയോരുകാട് ചത്തോഞ്ച് പടപ്പിലെ തുടക്കം മുതലെ ആയിരുക്കിനതുവോലെ എല്ലാം അകനയേതാൻ ഇപ്പണും നടക്കിനെ” ഒണ്ണും അവറെ കോക്കുകേം ചെയ്യും.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ തന്താര് മകത്തത്തിൽ ഉടയാ തൂതരും മത്തും വരും; അന്നേരം ഒവ്വൊരാക്കും ഉടവനുടവൻ ചെയ്തീക്ക് തകുന്തെ കൂലി കിടയ്ക്കും.
മനിശൻ മകൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിൽ വരിനതെ കാണതുവരേക്ക് ഇന്നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”
പിണം ഏടെ കിടക്കിനതോ അങ്ക് കശുക് കൂട്ടമാ വന്തു ചേരും.
ഒണ്ണാ അവൻ കുറുപ്പുനാത്തെ പണ്ണക്കാറനൊണ്ണാ, ‘എശമാനൻ ഇപ്പണേ വാരാത്ത്’ ഒൺ ഇതയത്തിൽ നിനച്ച്,
ഉലകത്തിലെ തുടക്കമിരുന്തേ തെയ്വം മനിശനെ ആണും പെണ്ണും ആയ്താൻ പടച്ചത്.
തെയ്വം ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് ഉണ്ണേക്കുവരെ നടകാത്തതും ഇനിമേൽ നടകാത്തതുമാനെ വൻ വിനെ അക്കാലത്തിൽ ഒണ്ടാകും.
ഒണ്ണാ അം പണ്ണക്കാറൻ, ‘എശമാനൻ ഇപ്പണേ വാരാത്ത്’ ഒൺ ഇതയത്തിൽ നിനയ്ക്കുകേം അങ്ക് ഇരുക്കിനെ വോറെ വേലക്കാറത്തികാടാം വേലക്കാറന്മാരാം അടിപ്പേക്കും തുൺ കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പ് നുറഞ്ച് മതിപ്പേക്കും പുടിച്ചാ,
അവൻ മുട്ടക്കുത്തി നുൺ കരുത്താവേ, ചേരളേത്തിൽ ഇം പാപമെ നുറുത്തുവാനില്ലയേ ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയാലെ ഉശിരവുട്ടെ.
അതക്കാട്ടി കരുത്താവാനെ ഏശു വെളിപ്പടിനവോളെ അവനുക്ക് മില്ലോട് എങ്കളിലെ ആശേം പിരിയമും എങ്കാക്ക് പെരുമപ്പടിളെ നിലമേൽ നേട്ടമൊണ്ടാകേക്ക് കാരണക്കാറാളും നിച്ചമായും നിങ്കതാൻ.
നിങ്കെ തെയ്വത്തിലെ നാളേക്കുചൂട്ടി കാത്ത് ഇരുക്കേം അവൻ വേമാ വരുകേക്ക് നിങ്കെ ചെയ്കേക്കൊള്ളത് ഉശാരാ ചെയ്യോണും. അം നാ വാനം വെന്ത് നാശമാ മണ്ടുകേം വാനത്തിലെ ചക്കിതികാട് ചൂടുനാലെ വെന്ത് ഉരുകേം ചെയ്യും.
ലവോതിക്കാ ശവേലെ തൂതനുക്ക് ഇകനെ എളുതിൻ, നമ്പുകേക്കാനവനും ചത്തിയവാനുമാനെ ശാച്ചിയും തെയ്വം പടച്ചത്തിലെ മുതേലതാനെ ആമേൻ ഒണ്ണൊള്ളാ ചൊന്നത്.