11 ഇകനെ ചെയ്യാ നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലെ എണ്ണെണ്ണേക്കും നിലെ നിക്കിനെ രാച്ചത്തുക്ക് മെതുവാ പോകാം.
പിന്നെ രാശാവ് ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോടൊള്ളവേരാകാക്ക് ചൊല്ലും, “എൻ തകപ്പൻനാലെ നൽ വരം കിടച്ചവേരാളേ, വരിൻ; ഉലകമെ പടച്ചനായിരുന്ത് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ഒരിയ്ക്കി ഇരുക്കിനതും തെയ്വം അതികാരമെ നടത്തിനതുമാനെ രാച്ചമെ അവകാശമാക്കിൻ.
കളുക്കൻ വരിനത് കളുപ്പേക്കും കൊൽകേക്കും നാശമെ ചെയ്കേക്കുംതാൻ; ഒണ്ണാ ഏൻ വന്തത് ആടുകാട്ടുക്ക് ഉശിരൊണ്ടാകേക്കും അതെ കനേകമായ് കൊടുപ്പേക്കുംതാൻ.
ഇല്ലെ, തെയ്വം കനിവെ കാട്ടിനനാലെ നിനക്ക് നിൻ മനം തിരുപ്പുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം കിടയ്ക്കിനെ ഒൺ തിക്കിലാതെ അവനുക്കിരുക്കിനെ അം എപ്പേരുപ്പട്ടെ കനിവ്, മന്നിപ്പ്, പൊറുപ്പ് ഒണ്ണതുകാടെ നീ ഒറിഞ്ച് പോട്ടതാക്കിനതീ?
അതോഞ്ച് ഉലകത്തിലെ കടശിയാകും; അണ്ണേക്ക് കിരിശ്ത്തു എല്ലാ വായ്ച്ചകാടാം അതികാരമാം ചക്കിതികാടാം നാശമായ്ക്കാലെ രാച്ചമെ തകപ്പനാനെ തെയ്വത്തിലെ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കും.
ഇപ്പെ കാണെ നങ്കെ ഉടമ്പുകാട് നാശമടഞ്ച് പോയാലും മനിശൻ കയ്യാരെ ചെയ്യാത്തതും എണ്ണെണ്ണേക്കുമാനതുമാനെ ഒരു ഉടമ്പെ തെയ്വം നങ്കാക്ക് മേലോകത്തിൽ തരും ഒൺ നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ.
ഇപ്പെ നങ്കെ കോക്കിനത്തിലും നിനയ്ക്കിനത്തിലും അതികമാ വതിലെ തരുകേക്ക് തെയ്വം ചക്കിതി ഒള്ളാതാൻ.
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
കരുത്താവ് എനക്ക് എല്ലാ തിശനാത്തെ കാരിയങ്കാട്ടിലിരുന്തും വുടുതലെ തന്ത് ഉടയാ രാച്ചത്തുക്കുചൂട്ടി പാതുകാപ്പാ വച്ചിരുക്കും; അവനുക്ക് എണ്ണെണ്ണേക്കും മാനമും മകിമേം ഒണ്ടാകട്ടെ. ആമേൻ.
ഇനി എനക്ക് നീതീലെ കിരികിടം ഒരിക്കി വച്ചിരുക്കിനെ; അത് നീതിയോടെ നായമിടിനവനാനെ കരുത്താവ് അണ്ണേക്ക് എനക്ക് തരും; എനക്ക് മട്ടും നാത്തെ അവൻ വെളിപ്പടിനതെ ആശയോടെ കാത്ത് ഇരുക്കിനെ എല്ലാരുക്കും താൻ.
ഉടയാ തീരുമാനം മാറാത്തതൊൺ വാക്ക് കിടച്ചെ അവകാശികേക്ക് വെളിപ്പടുത്തി കൊടുക്കേക്ക് ആശിച്ച് തെയ്വം അതെ ചത്തിയം ചെയ് ഉറപ്പായ്ക്കെ.
നങ്കാക്ക് കിടച്ചതുവോലത്തെ അതേ വിലയൊള്ളെ നമ്പിക്കെ നങ്കെ തെയ്വത്തിലേം പാതുകാപ്പുകാറനായെ ഏശു കിരിശ്ത്തുവിലേം നീതിനാലെ കിടച്ചവേരാക്ക് ഏശുകിരിശ്ത്തുവു പണ്ണക്കാറനും അപ്പോശ്ത്തലനുമാനെ ശീമോൻ പത്തിരോശ് ഒണ്ണെ ഏൻ എളുതിനത്,
അതുനാലെ നിങ്കെ നമ്പിക്കയോടെ നല്ലെ മനശും നല്ലെ മനശോടെ അറിവും
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവെ അറിഞ്ചവോളെ വുട്ടൊറിഞ്ചെ ഇം ഉലകത്തിലെ നിച്ചം കെട്ടെ കാരിയങ്കാടെ പിന്നേം ചെയ്യതൊണ്ണാ അവറെ കടശി മിന്നേലതക്കാട്ടിലും ചരിയാനെ നാശമായോകും.
നങ്കെ കരുത്താവും രച്ചകനുമാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു ഇരക്കത്തിലും അറിവിലും വളന്തു വരിൻ. അവനുക്ക് ഇപ്പണും എപ്പണും എണ്ണണ്ണേക്കും മകത്തംതാൻ. ആമേൻ.
വെറ്റി നേടിനാക്ക് ഏൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ എൻ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുപ്പേക്ക് വരമെ കൊടുക്കും; ഏനും വെറ്റി നേടി എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടത്തിൽ അവൻ കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്തതുവോലതാൻ.
അവറെ പൂമിനാട്ടിൽ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കും മേലോകത്തിലെ തെയ്വത്തിലെ പിരിയമെ ചെയ്കേക്കും പൂയാരികാടായ്ക്കീം വച്ചിരുക്കിനെ.”