5 നിച്ചംകെട്ടെ നിനപ്പ് ഇത്തുക്കെല്ലാം കാരണമാനെ; ഇകത്തവേരാ മനശ് കളങ്കമാനത്; അവറെ ചത്തിയത്തുക്ക് മുതുവെ കാട്ടിയിരുക്കിനെ; എകനേം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമെ ഒണ്ടാക്കാം ഒണ്ണെ നിനവിൽ താൻ അവറെ ചാമിക്കാറൻ ആനത്.
മരം നല്ലത് ഒണ്ണാ കായ് കനീം നല്ലതാൻ; അല്ലാട്ടി മരം അശുക്കൽ ഒണ്ണാ കായ് കനീം അശുക്കൽ താൻ; കായ് കനീൽ നുൺ മരം എകത്തതൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകും.
ഏശു അവറകാക്ക്, “‘എൻ ആലയം വായാതിനെ ഇടം ഒൺ വുളിക്കപ്പെടും’ ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനെ; ഒണ്ണാ നിങ്കളോ അതെ കളവാണികെ ഇരുക്കിനെ വൻ അളയാക്കി മാത്തിയാച്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.
നരി ചാമിക്കാറായാനെ നീമപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടുമേ, നിങ്കാക്ക് അമ്മച്ചേ എപ്പേരുപ്പട്ടെ വിനെ വരിനെ; നിങ്കെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് മില്ലോളെ മേലോകെ രാച്ചത്തിലെ വാതലെ അടച്ചാനെ; നിങ്കെ കടക്കിനതുമില്ലെ, കടക്കേക്ക് ആശിക്കിനവേരാളെ കടത്തി വുടുക്കിനതുമില്ലെ.
ഇതെചൊല്ലി ആരൊണ്ണാലും തരുക്കമെ ചൊന്നതൊണ്ണാ ഇത്തിൽ നുൺ വോറേ കീൾവളക്കം എങ്കാക്കോ തെയ്വ ശവകാട്ടുക്കോ നാത്തെ ഒൺ നിനച്ചോകട്ടെ.
എങ്കെ ഇണങ്കരേ, ചോമ്പേരികാടും എങ്കളിലെ ചൊല്ലെ കേട്ട് നടകാത്തവേരാളുമാനെ എല്ലാ നമ്പിക്കയാനവേരാളിൽ നുണ്ണും അകന്ത് ഇരുക്കോണും ഒൺ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തു നാമത്തിൽ എങ്കെ നിങ്കകാക്ക് കൽപ്പനെ ഇടിനെ.
ചിലവേരാ ഇതെ വീയ് ഒറിഞ്ച് തേവനാത്തെ കാരിയങ്കാട് ചൊല്ലികിട്ട് നേരമെ കളേനെ.
കുടികാറനോ അടി പുടിക്കാറനോ ആവാനില്ലെ; നിമതി ആശിക്കിനാളും ആരുകാലും കലകിയാത്താളും ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്ക് ആശേ വയ്യാത്താളും ആകോണും.
അതുവോലതാൻ ആലയത്തിലെ ഏവലാളികേം മാനമൊള്ളവേരാളും ഉത്തരവാതമൊള്ളവേരാളും അങ്കോട്ടുക്കുമിങ്കോട്ടുക്കും ചൊല്ലി നടകാത്തവേരാളും കുടികാറായോ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരത്തുകാക്ക് ആശെ വയ്യാത്തവേരാളും ആയിരുക്കോണും.
നമ്പിക്കേക്ക് തേവനാത്തെ കെട്ടു കതകാടെ കോപ്പേക്ക് നീ നിന്നമേ കൊടാതെ അത്തിൽ നുണ്ണും നീ മാറിയോകോണും. തെയ്വമെ കൊണ്ടാടിനത്തുക്ക് ഓയ്ക്കമാനെ നിലേൽ നീ നിന്നമേ പടിയ്ക്കെ വയ്.
ഉടമ്പുക്കു പിലമെ തരിനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യാ ഒരുത്തിനെ ഉതകും; ഒണ്ണാ തെയ്വ ഒത്തുമേക്ക് തേവയാനെ കാരിയങ്കാടെ ചെയ്യിനത് ഇവ്വുലകത്തിലെ പിശപ്പുക്കും വരുകേക്കൊള്ളെ പിശപ്പുക്കും തെയ്വം വാക്കെ തന്തിരുക്കിനെ എല്ലാത്തുക്കുമേ ഉതവും.
അന്താൻ നങ്കാക്ക് എത്തിനെ ഇരുക്കിനതോ അത്തിൽ നങ്കെ പിരിയമടഞ്ചിരുന്താ ചാമിക്കാറനാനത് നങ്കളെ നമ്പിക്കേൽ വലിയവനാക്കും.
തെയ്വമെ കുമിടിനാ ഒൺ ചൊല്ലി അത്തിലെ ചക്കിതിയെ വീയ് ഒറീനവേരാളും താൻ. അകത്തവേരാളെ വുട്ടു അകന്ത് ഇരുന്തോകോണും.
അന്നേശും എമ്പുറോശും മോശേകാക്ക് എതിരിട്ട് നുണ്ണവോലെ ചേരളും ചത്തിയത്തുകാക്ക് മറുത്ത് നിക്കിനെ; ഇകത്തെ ആണാകാട് മോശമാനെ ഇതയമൊള്ളവേരാളും നമ്പിക്കയെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടവേരാളും താൻ.
അവറെ വായെ അടയ്ക്കി വയ്ക്കോണും എന്തൊണ്ണാ കനേമാ അണെ ചമ്പാരിക്കേക്കുചൂട്ടി നിച്ചം നാത്തതെ പടിയ്ക്കെ വച്ച് മുച്ചൂടും കൂരക്കാറാളാം നാശമായ്ക്കാനെ.
അവറെ തെയ്വത്തിലെ നല്ലെ വശിയെ വുട്ടു വീയ് ഒറിഞ്ച് നീതിനാത്തെ വേലെ കൂലിയെ കൊതിച്ചെ ബെയോര് മകനാനെ ബിലയാമിലെ വശീൽ പോയെ.
ഇം നരിയെ ചൊന്നവേരാ അവറെ പണെ കൊതീൽ നിങ്കകാൽ നരി കതയെ ചൊല്ലി ചമ്പാരിക്കിനെ; അവറെ ചെയ്യെ തവറുക്കൊള്ളെ തണ്ടനെ അവറാത്തുക്കു കണ്ടിപ്പാ കിടയ്ക്കും.
അമ്മച്ചേ, അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ കറുമം. അവറെ കയീൻ വശീൽ നടക്കുകേം, കൂലിയെ കൊതിച്ച് ഓടി നടന്തെ ബിലയാമിലെ വഞ്ചനേക്ക് ഉടവുറളമേ കൊടുക്കുകേം കോരകുവോലെ പോട്ടിയിട്ട് നാശമായ് പോവുകേം ചെയ്യിനെ.
കറുവാ പട്ടെ, ഏലം, തെള്ളി, കുന്തുരുക്കം, മൂര്, വീഞ്ച്, എണ്ണെ, മയിതാ മാവ്, കോതമ്മെ, ആടുമാടുകാട്, കുതിരെ, കുതിരെ വണ്ടി, അടിമകാട്, മനിശെ മാനടവൻകാട് ഇതെല്ലാംതാൻ.
അപ്പിണിലെ നിച്ചം കെട്ടെ നടപ്പിലെ കിരുക്ക് തണ്ണിയെ എല്ലാ മാനടവൻകാടും കുടിച്ച് തലക്കിരുമ്പായെ; പൂമിനാട്ടിലെ രാശാക്കൻമാരുകാട് അപ്പിണും മത്തും എടാൺ എടുപെൺ കിടക്കുകേം അപ്പിണിൽ നുൺ നേടിയെ ഉലക ചുകത്തിൽ പൂമീലെ ഏവാരികെ ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമൊള്ളവേരാ ആയെ.”