1 അടിമെ നുകത്തിൽ അടിപ്പട്ടു കിടക്കിനവനെല്ലാം തെയ്വ നാമത്തുക്കും ഉവതേശത്തുക്കും മാനക്കേട് വാരാതിരുപ്പേക്ക് ഉടവനുടവൻ ഏമാൻമാരുകാടെ മാനത്തോടേം കെവുനമായും വച്ചിരുക്കോണും.
ഏൻ നിങ്കകാൽ കൽപ്പനെ ഇടിനത് നിങ്കെ നൻമേക്കൊള്ളതും നിങ്കാക്ക് ചിമ്പുകേക്ക് തകുന്തെ കനം നാത്തെ ചിമടും താൻ.”
പിന്നെ എന്തെ കാൺമ്പനേ പോയത്? ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനയീ? ഏ, അകനതാൻ; പലകപ്പാട്ടുക്കാറനിലും വലിയവനെ നോയ്ക്കിതാൻ.
ഒരുനാ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരുകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, പാപമെ ചെയ്വേക്കൊള്ളെ ഉശാര് നിങ്കാക്ക് ഒണ്ടാകും; ഒണ്ണാ ഇത്തുക്കുചൂട്ടി ഉശാരേത്തിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം താൻ.
അത്തുക്ക് അവറെ, “പടത്തലവനാനെ കൊറുനല്ലിയോശുതാൻ എങ്കളെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്; അവൻ നീതിമാനും തെയ്വത്തിലെ ചാമിക്കാറനും എകൂതരുകാലിരുന്ത് നല്ലെ പേരെ വായ്ങ്കാളും താൻ; അവൻ കൂരേക്ക് നിന്നെ വുളിപ്പേക്കും നിനക്ക് ചൊൽകേക്ക് ഒള്ളതെ കോപ്പേക്കും തെയ്വത്തിലെ തൂതൻ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.
തൻകാൽ കുരവുട്ടെ തൂതൻ പോയോഞ്ചതും കൊറുനല്ലിയോശ് ഉടയാ ഏവലാളികേൽ ഇരണ്ടാളാം ചാമിക്കാറനും അനന്നിയാശ് കൂട്ടത്തിൽ നടക്കുമാളുമാനെ ഒരു കാവലാളിയാം വുളിച്ച്
പിന്നെ എന്തുക്ക്നേ തെയ്വമെ ചോതനെ ചെയ്വച്ചൂട്ടി നങ്കാക്കും നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടുക്കും ചിമ്പുകേക്ക് കൂടാതെ ഇരുന്തെ അം വലിയെ കറുമമെ നമ്പിക്കയാനവേരാ തലേൽ വയ്ക്കിനത്?
അതുനാലതാൻ, ‘നിങ്കെ നാലെ തെയ്വത്തിലെ നാമം എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേൽ വെക്കം കെടിനെ’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനത്.”
എകൂതരുക്കോ എകൂതരല്ലാത്തവേരാക്കോ തെയ്വ ശവേക്കോ നിങ്കെ തടങ്കലാകേക്ക് ഇടയാവാനില്ലെ.
ഒണ്ണുക്കും അടിമയാകാതിരുപ്പേക്കുചൂട്ടി കിരിശ്ത്തു നങ്കാക്ക് നായപുറമാണത്തിൽ നുണ്ണും വുടുതലെ തന്തിരുക്കിനെ; അതുനാലെ അത്തിൽ ഉറപ്പാ നില്ലിൻ; അടിമകാട് നുകത്തിൽ എമ്പട്ടിരുക്കിനവോലെ ഇനീം നിങ്കെ നായപുറമാണത്തിൽ അകപ്പട്ടോവാനില്ലെ.
അതുനാലെ ഏൻ ചൊന്നത്, ഉളന്താരിച്ചിയേരാനെ തൂക്കാലിച്ചി പിന്നേം ആണെടുത്ത് തായേരായ് ഇരുന്ത് കൂരെ കാരിയമെ നോയ്ക്കി നടത്തി നിച്ചനാതെ കുരവുടുകേക്കൊള്ളെ അവശിരം എതിരാളികേക്ക് കൊടാതേൻ ഒൺ താൻ.
ഏശുവെ നമ്പാത്തെ ആളുകെ നിങ്കളെ നിച്ചം കെട്ടവേരായൊൺ ചൊല്ലിയാലും അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് നിങ്കെ നല്ലെ നടപ്പിൽ പിശയ്ക്കോണും. അകനയൊണ്ണാ നിങ്കെ ചെയ്യിനെ നല്ലെ കാരിയമെ കണ്ടു ഏശു വരുനെ നാളിൽ തെയ്വത്തുക്ക് അവറെ മകിമെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് ഇടവരും.