7 അവറളചൊല്ലി ആരും കുത്തമെ ചൊല്ലാതിരുപ്പച്ചൂട്ടി ഇം ഉവതേശമെ പള്ളീലവേരാക്ക് കൊടുക്കോണും.
അവറെ ഇടേൽ ഉശിരെ തരിനെ തെയ്വത്തിലെ വശനമെ കേട്ട് അത്തിലെ ചൊൽപ്പടീക്ക് നടന്ത് ഉലകത്തിൽ ഒള്ളവേരാക്ക് മില്ലോട് വാനത്തിലെ വെള്ളികാടുവോലെ തെളിവോടെ നില്ലിൻ.
നീ എപശോശ് കൂറായേ ഇരുക്കോണും ഒൺ ഏൻ മക്കതോനിയാവുക്ക് പോയവോളെ ചൊല്ലിയതാനേ. അതേവോലയേ ഇപ്പണും ചൊന്നെ, എപശോശിലെ ചിലവേരാ തിശനാത്തെ ഉവതേശമെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കിനെ; അതെ നുറുത്തുകേക്ക് നീ തിട്ടമിടോണും ഒൺ ഏൻ ആശിക്കിനെ.
നിച്ചമാ അവറാത്തുക്ക് ഇം കാരിയങ്കാടെ നീ ഉവതേശിക്കുകേം ഇം ചട്ടപ്പടീൽ നടക്കേക്കും ചൊല്ലോണും
ഉലകത്തിലെ വശതിയാനവൻകാൽ വമ്പെ കാട്ടാതേൻ ഒണ്ണും നിച്ചം നാത്തെ ചൊത്തിലില്ലെ നങ്കാക്ക് തേവയാനതെല്ലാം കനേകമായ് തരിനെ തെയ്വത്തുകാക്ക് താൻ ആശേ വയ്ക്കോണും ഒണ്ണും നീ കൽപ്പനേ ഇടോണും.
തെയ്വമാം ഉശിരോടിരുക്കിനവനുക്കും ചത്ത് മാണ്ടവേരാക്കും നായമിടിനെ കിരിശ്ത്തുഏശുവാം അവൻ വെളിപ്പടിനവോളേലെ അവൻ രാച്ചമാം ശാച്ചി നുറുത്തി ഏൻ നിനക്ക് ഏത്തു തരിനത്,
നിങ്കെ ഇകനെ ചൊല്ലിയത് ചരിതാൻ; അതുനാലെ അവറെ തെയ്വ നമ്പിക്കേൽ ഉറപ്പാ നിൽപ്പേക്കും
ഇം കാരിയമെല്ലാം നീ അവറാത്തുക്ക് അതികാരത്തോടെ പടിയ്ക്കെ വയ്ക്കുകേം താക്കലെ കൊടുത്തും നുറുത്തോണും. ആരും നിന്നെ മാനമെ കെടുത്തുകേക്ക് ഇടെ വരുവാനില്ലെ.